Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

Eί ζωγραφεῖν τίς ἤθελεν σε, Παρθένε
ἄστρων ἐδεῖτο μᾶλλον ἀντί χρωμάτων,
ἵν' ἐγράφης φωστῆρσιν ὡς φωτός πύλη
ἀλλ' οὐχ ὐπείκει ταῦτα τοῖς βροτῶν λόγοις
ἅ δ' οὖν φύσις παρέσχε και γραφῆς νόμος,
τούτοις παρ' ἡμῶν ἱστορῆ τε και γράφη.

 
 Κωσταντ. Ρόδιος, 9ος αίών
 
Ἄν κάποιος ἤθελε να σε ζωγραφήσει, Παρθένε,
θα χρειαζόταν το φῶς τῶν ἄστρων και ὄχι τῶν χρωμάτων
ὥστε, σάν Πύλη τοῦ φωτός, να σε ζωγράφιζε με φῶς,
ὅμως τα οὐράνια σώματα δεν ὑπακούουν στα λόγια τῶν θνητῶν
με ὅσα μᾶς ἐκχώρησαν οἱ νόμοι τῆς ζωγραφικῆς κι ἡ φύση,
μ΄ αὐτά ὁ ἄνθρωπος θα σ΄ ἱστορήσει και θα σε ζωγραφίσει.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Τέτοιο ποιημα δεν έχει άλλο δεν ξέρω τι να πω θα με τρελαθώ!

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Η εικόνα,
Κρητική
15ος αι.

Ταπεινή προσπάθεια
και τόσο πετυχημένη όμως,
να περιγραφεί...

χρώμασιν,
το απερίγραπτον...