Eί ζωγραφεῖν τίς ἤθελεν σε, Παρθένε
ἄστρων ἐδεῖτο μᾶλλον ἀντί χρωμάτων,
ἵν' ἐγράφης φωστῆρσιν ὡς φωτός πύλη
ἀλλ' οὐχ ὐπείκει ταῦτα τοῖς βροτῶν λόγοις
ἅ δ' οὖν φύσις παρέσχε και γραφῆς νόμος,
τούτοις παρ' ἡμῶν ἱστορῆ τε και γράφη.
Κωσταντ. Ρόδιος, 9ος αίών
Ἄν κάποιος ἤθελε να σε ζωγραφήσει, Παρθένε,
θα χρειαζόταν το φῶς τῶν ἄστρων και ὄχι τῶν χρωμάτων
ὥστε, σάν Πύλη τοῦ φωτός, να σε ζωγράφιζε με φῶς,
ὅμως τα οὐράνια σώματα δεν ὑπακούουν στα λόγια τῶν θνητῶν
με ὅσα μᾶς ἐκχώρησαν οἱ νόμοι τῆς ζωγραφικῆς κι ἡ φύση,
μ΄ αὐτά ὁ ἄνθρωπος θα σ΄ ἱστορήσει και θα σε ζωγραφίσει.
2 σχόλια:
Τέτοιο ποιημα δεν έχει άλλο δεν ξέρω τι να πω θα με τρελαθώ!
Η εικόνα,
Κρητική
15ος αι.
Ταπεινή προσπάθεια
και τόσο πετυχημένη όμως,
να περιγραφεί...
χρώμασιν,
το απερίγραπτον...
Δημοσίευση σχολίου