Σάββατο 8 Αυγούστου 2020

Αν θυμάσαι αυτούς τους κανόνες, μπορώ να πω με σιγουριά: "τα έχεις τα χρονάκια σου".


9 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Εφιάλτης μιάς εποχής...
-δεν τα πήγα ποτέ καλά
μαζί τους-

αλλά, από την άλλη μεριά, σ'όσους μας άρεσε
το διάβασμα, γινόμασταν
άριστοι ορθογάφοι...

έχει κι ο Νούς μας
φαίνεται τους τρόπους του
που ξεφεύγουν από τους...

...εδικούς επιστήμονες,
φιλολόγους,
παιδαγωγούς κ.α.
που φροντίζουν να
εκπαιδευτούμε "κατάλληλα" για ...ευνουχισμένοι ...πειθήνιοι "πολίτες"...




Ανώνυμος είπε...

Και τι σε νοιάζουν εσένα βρε χαμένο, τα χρονάκια μου; Ο ΘΕΟΣ μου τα ΧΑΡΙΣΕ. Θα απολογηθώ τώρα και για τον ΑΕΡΑ που αναπνέω;α! ΠΆΡΑΠΟΛΥ ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙΣ!

Ανώνυμος είπε...

Τιμή μας και καμάρι μας τα χρονάκια μας :)

Παναγία Μαρμαρά είπε...

Αχ και πώς τα λάτρευα εκείνα τα τετράδια με όλους τους τόνους και τα πνεύματα... τώρα το ξαναπιάνω γιατί δεν αντέχεται αυτό το κρυόπλαστο το μονοτονικό. Σκέτο ξενέρωμα είναι.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Δυστυχώς,

ένα πολυτονικό που είχα βρεί,έβγαζε αντί για τα γράμματα με πνεύματα και περισπωμένες

κάτι τετραγωνάκια...

(Θα μου έκανε και κάτι
χωρίς αυτόματο

πολυτονισμό, αν έχετε
κάτι υπόψιν...)

Παναγία Μαρμαρά είπε...

Αγαπητέ δον κιχ ο τις εγώ δεν ξέρω από αυτόματα. Στο χέρι γράφω τα περισσότερα κι έχω ξεσκονίσει τους κανόνες που τους έχω εκτυπώσει κιόλας. Με ρωτάνε μερικά μικρά, τι είναι αυτά ; Οπότε γίνεται και μία μύηση , μήπως και ενδιαφερθεί κανένα τους. Τώρα όσο για το πληκτρολόγιο, υπάρχουν προγράμματα που τονίζεις εσύ, μπορείς να κατεβάσεις κάποιο αρκεί να ξέρεις ποιο πλήκτρο να πατήσεις. Αλλά θέλει υπομονή, την οποία όπως βλέπεις, εγώ δεν την έχω!

Ανώνυμος είπε...

Τό θέμα δεν είναι ποιός θυμάται αυτούς τους κανόνες . Το θέμα είναι ποιός τους ήξερε και αρχίζει νά τους ξεχνά ή ήδη τους ξέχασε !

Ανώνυμος είπε...

Μία σαραντάρα ίσον δύο εικοσάρες ! Ένας ογδοντάρης ένας νέος της εποχής ! Είναι θέμα επικοινωνίας !

Δόν πόσες εικοσάρες είσαι ; κοντά τέσσερις ;

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Είμαι μόλις κάτι μήνες
νεώτερος του Νεόφυτου,
επισκόπου Μόρφου...

Μεγάλη ευθύνη, αδερφέ μου
να βλέπεις αυτόν
τον πνευματικό γίγαντα
και ν'αναλογίζεσαι πως,
όταν αυτός αξιοποούσε τον χρόνο της ζωής του,για να
γίνει αυτό που είναι σήμερα,

κάποιοι άλλοι, σπαταλούσαμε τον χρόνο μας, σε σαχλαμάρες και
ψευτομαγκιές...

όμως, ο καλός Θεός μας,
δεν μας ...παράτησε στην

... λαμπερή... κακομοιριά μας, μόνο βρήκε τον τρόπο
και αφου μας ξύπνησε,
μας...ανακαίνισε και μας
φρόντισε, όπως τον άσωτο
-μα μετανοημένο- υιό...

...εχει πάντα τον τρόπο του...σαν πατέρας που
είναι...!