Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Έτσι θα 'θελα τη ζωή..



 
Σαν τότε..
που μύριζε γαζία, αγιόκλημα και γιασεμί.
Καθάρια, ηλιόλουστη, που ήταν η πλάση.
Δεν ήταν κλουβιά τα σπίτια.
Μοσχοβολούσε ασβεστωμένη αυλή, χαμομήλι και μαντζουράνα,
σγουρός, πλατύφυλλος βασιλικός.
Σαν τότε...
που υπήρχε γειτονιά κι ανέμελα σφυρίζαν τα παιδιά.
Μοίραζαν το ψωμί και τις έγνοιες τους οι άνθρωποι.
Είχαν ήθη και έθιμα, στόχους κι ιδανικά.
Περίσσευε το γέλιο, η χαρά, η ομορφιά, η απλότητα και αγνότητα.
Δεν ξεχνούσαν να λένε «καλημέρα»,
μήτε ξεχνούσαν το «ευχαριστώ» και το «συγγνώμη».
Έτσι θα 'θελα να είναι η ζωή.

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Ένας ολόκληρος λαός
κρατημένος από παραδόσεις
ορθόδοξες,
που ρύθμιζαν και τις πιό μικρές πτυχές της ζωής του,
άφησε τα σημάδια του
σ'ό,τι δημιούργησε
-που δυστυχώς συχνά
αντιμετωπίζουμε ως φολκλόρ-

Ας ελπίσουμε πως...
πάλι με χρόνους
με καιρούς...
πάλι δικοί Του
θα ξαναγενούμε!