«...
κουνιόνταν σὰν γλῶσσες τὰ φύλλα τῆς κάπαρης
κάτω ἀπὸ τὸ παραθύρι μου μὲ τὸ παντζούρι
μοῦ ̓ρχόταν ἡ γεύση ἀπὸ τὸ ξίδι ποὺ τὰ φύλαγα
ἔδεσμα παρηγορητικὸ τὶς μέρες τοῦ χειμώνα
ἔλεγαν ἔλεγαν οἱ γλῶσσες στὰ παλιὰ ἰδιώματα
Λάτω καὶ Νιόβα ὡσὰν ἄγγελος ἱμερόφωνος
...»
Χάρης Ιωσήφ
Χάρης Ιωσήφ
Ποίημα εμπνευσμένο από την Μονή Στροφάδων & Αγίου Διονυσίου Ζάκυνθος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου