Γράφει ο Μέτοικος
Η τούρκικη ύβρις στο Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας φανέρωσε το έλλειμμα σοφίας της νεοελληνικής πολιτικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας, που για μια ακόμα φορά έδειξαν ότι είναι ακόλουθοι του Επιμηθέα και όχι μαθητές του Προμηθέα.
Στο μήνυμά της η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας τονίζει τον οικουμενικό χαρακτήρα του Ορθόδοξου Ναού της Αγίας Σοφίας επισημαίνοντας ότι: «Η απόφαση της Τουρκίας να την μετατρέψει σε τζαμί προκαλεί ευθέως την ιστορική μας μνήμη…» την οποία όμως κ.Κατερίνα Σακελλαροπούλου προσεχώς θα εορτάσουμε χωρίς Ορθοδοξία και Ελληνική Σημαία!
Η προσευχή στην Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός, ακόμα και από τους δίγνωμους και άστατους, ποτέ δεν είναι κατακριτέα, όμως αποκτά νόημα κατά τη διδασκαλία Ιάκωβου του αδελφοθέου, εάν «υστερώντας σε σοφία ζητάς από το Θεό πλήρωση του ελλείμματός σου»
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος αφού πλανήθηκε πλάνην οικτράν (από δόλια πληροφόρηση;) δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι ο Ερντογάν δεν θα τολμήσει να μετατρέψει το μουσείο της Ayasofyai σε μουσουλμανικό τέμενος, τώρα καταφεύγει σε παρακλήσεις στην υπεραγία Θεοτόκο και πένθιμες κωδωνοκρουσίες.
Οι «μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες» που επαγγέλλονται τους πολιτικούς στην Ελλάδα και, έχουν χάσει εδώ και χρόνια την επαφή με την πραγματικότητα, όπως και οι διάφοροι «Μίτσοι-Κώτσοι και Παναγήδες» που κατάφεραν να προαχθούν για παροχή εξαίρετων υπηρεσιών σε θέση Ορθόδοξου επισκόπου, με δηλώσεις ηττοπαθούς λογικής, οι μεν ζητούν το «μουσείο του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη [να] μετατραπεί σε μουσείο μνήμης Γενοκτονίας του ελληνισμού» οι δε, όπως οι τέσσερις επίσκοποι της Θράκης, όταν μιλούν για τη Μεγάλη Εκκλησιά την αναφέρουν αορίστως ως «Το κατ’ εξοχήν ιερό και ιστορικό σύμβολο του Χριστιανισμού»!
Ποιού χριστιανισμού επίσκοποι; Ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας είναι ακατάλυτο σύμβολο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο πολικός αστέρας των απανταχού της γης Ελλήνων. Τι δουλειά έχουν οι προτεσταντικές αιρέσεις με την Αγία Σοφία, όπως και με τον χριστιανισμό; Τι δουλειά έχει ο Πάπας της πρεσβυτέρας Ρώμης με την Μεγάλη Εκκλησία την οποία πρόσβαλε με αιρετικούς λιβέλους πάνω στην Αγία Τράπεζά της;
Πάντως και, ομολογουμένως, είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως στην ανακοίνωση των τεσσάρων επισκόπων της Θράκης δεν αναφέρεται ούτε μία φορά η λέξη Ορθοδοξία!
Για τους αγαπούληδες επισκόπους «η ευαγγελική αγάπη είναι το σημαντικότερο διαχρονικό και πανανθρώπινο χριστιανικό μήνυμα» αφού η à la carte ερμηνεία της τους επιτρέπει να συμπροσεύχονται στην Τραπεζούντα με τον Ιμάμη της περιοχής! Ή να δηλώνουν πως «Το μεταναστευτικό γεγονός… έχει δίκαιες αιτίες…»!
Τι σόι Ελλάδα να οικοδομήσεις με τέτοιους επισκόπους, που δουλικά ζητούν «την αποκατάσταση του μνημείου [όχι του Ναού της Αγίας Σοφίας] και την απόδοσή του στην ορθή χρήση του»;
Τι εννοούν οι ποιητές; Να ξαναγίνει μουσείο από τζαμί ή από τζαμί Ναός Ορθόδοξος η Αγιά Σοφιά; Εάν εννοούν το πρώτο, αυτή είναι η ορθή χρήση του περικαλλή Ναού της Αγίας Σοφίας; Εάν πάλι υπονοούν το δεύτερο, γιατί δεν έχουν το κουράγιο να το ζητήσουν στο φως της ημέρας και με την παρρησία που θα έπρεπε να έχουν ως ορθόδοξοι ιεράρχες;
Ωστόσο, μετά τις δηλώσεις δεκάδων «ανθρώπων ελάχιστων προσόντων ή και κραυγαλέα ανύπαρκτης σοβαρότητας», προκαλεί εντύπωση η αφωνία της προέδρου της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» κ. Γιάννας Αγγελοπούλου, για τη μετατροπή του μουσείου της Αγιά Σοφιάς σε μουσουλμανικό τέμενος. Που οφείλεται άραγε η σιωπή της;
Σιωπά η κ. Γ. Αγγελοπούλου, μίλησε όμως το μέλος της επιτροπής «Ελλάδα 2021» η κ. Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ που χαρακτήρισε τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί ως «τέλος του πολιτισμού».
Αλλά πώς να τελειώσει τον ελληνικό πολιτισμό ένας παντελώς απολίτιστος λαός, που ως «κινητήρια δύναμή του έχει την αναζήτηση λαφύρων» και, από την ώρα που εμφανίστηκε στο προσκήνιο της ιστορίας καπηλεύεται ξένα μνημεία;
«ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν» αποφαίνεται ο Ηράκλειτος, το ερώτημα όμως είναι εάν ως Έθνος έχουμε τη δυνατότητα να σβήσουμε την ύβριν αυτή στο Ναό της Αγίας Σοφίας.
Οι διαφορές μας με τους «γείτονες» δεν εστιάζονται μόνο στο μέγεθος της πληθυσμιακής και στρατιωτικής ισχύος, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι η Τουρκία έχει αντιληφθεί από πολύ καιρό πως «το τέλος της ψυχροπολεμικής στρατηγικής ισορροπίας έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό κενό στα περάσματα Βορά-Νότου που διασταυρώνονται με το πέρασμα της Ανατολής –Δύσης» που θέλει διακαώς να ελέγξει, σε αντίθεση με την Ελλάδα που μοιρολατρικά επιμένει στο ουδέτερο δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν».
Η Τουρκία, μάλιστα, έχοντας συνειδητοποιήσει από το 1980 την αναξιοπιστία των ΗΠΑ ως συμμάχου, ανανεώνει και διευρύνει τις συμμαχίες της με γνώμονα το πολιτικό της συμφέρον και τους γεωστρατηγικούς της στόχους, σε αντίθεση με την Ελλάδα που το πολιτικό της κατεστημένο, παρά τους αμερικανικούς εμπτυσμούς επιμένει σαν γίννος να μη φεύγει από το παχνί του.
Πέρα απ’ αυτό, οι Τούρκοι διαμορφώνουν καθημερινά μια «σφριγηλή ταυτότητα για τη χώρα τους», ενώ στην Ελλάδα το πολιτικό και πνευματικό δυναμικό της, ανίκανο να κατανοήσει το λόγο του Π.Κονδύλη ότι «οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς», καλλιεργεί υπό την πίεση και τον εξαναγκασμό προκατειλημμένων ομάδων την «οκνηρία του εθνικού μας πνεύματος».
Έτσι λοιπόν, όσοι επιμένουν στην αρμονική συνύπαρξη των λαών, «ταΐζοντας» με χαμηλής ποιότητας τουρκικές τηλεοπτικές σειρές τον ελληνικό λαό και, πριν λίγο καιρό πρόβαλαν με πηχυαίους τίτλους την παρότρυνση προς τους Έλληνες του πρώην υπ. Εξωτερικών Ν.Κοτζιά «να μην είμαστε μοναχοφάηδες», σήμερα τεχνηέντως γεμίζουν τον αέρα με τις φούσκες της ειρήνης και συνεργασίας χτυπώντας φιλικά στην πλάτη τις περιθωριακές ομάδες φρούρησης του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς», που ζητούν την κατάργηση των συνόρων.
Η πνευματική διανόηση των Τούρκων ετοιμάζει εδώ και χρόνια το έθνος τους, με δική του συνείδηση, θέληση και προσωπικότητα, για την ισότιμη συμμετοχή του το 2023 στην ισχυρότατη ομάδα των δέκα πλουσιότερων κρατών, σε αντίθεση με την ελληνική διανόηση που κρύβει πίσω από την πνευματική ουδετερότητα και αντικειμενικότητα του εορτασμού των 200 χρόνων Ελεύθερης ζωής, μια αηδιαστικά πλαδαρή συνείδηση γραικύλου.
Η άτσαλη απληστία ισχύος και ο φιλόδοξος τυχοδιωκτισμός που εκφράζει η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, ιδιαίτερα μετά την απομάκρυνση του Αχμέτ Νταβούτογλου, βεβαίως θορυβεί τους δυτικούς συμμάχους της Ελλάδας και, πράγμα παράξενο, φαίνεται πως τάραξε τη μακάρια γαλήνη της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, η οποία αγνοώντας σκανδαλωδώς με την ανοχή της Εκκλησίας τις τοπικές πολιτισμικές και θρησκευτικές ευαισθησίες των Ελλήνων, επιμένει ανοήτως στην υιοθέτηση των πολιτικών προγραμμάτων της λέσχης Μπίλντερμπεργκ για εθνοαποδόμηση, για ουδετερόθρησκο κράτος ξεχωρισμένο τελείως από την κοινωνία των πολιτών.
Η Τουρκία έχει εντάξει στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της τις δικές της ομογένειες στις οποίες καλλιεργείται ο τουρκικός εθνικισμός, σε αντίθεση με την Ελλάδα που ηλίθια πανηγυρίζει, γιατί ο «προοδευτικός» αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος άρχισε στην ομογένεια το ξήλωμα της Ελληνικής γλώσσας! με την καθιέρωση για πρώτη φορά στην ιστορία της αρχιεπισκοπής, αγγλόφωνων Θείων Λειτουργιών! Αυτό είναι το ενδιαφέρον του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου για το γένος των Ελλήνων.
Ο Ερντογάν αφού βγήκε πολλαπλά κερδισμένος με τους διορισμούς Τούρκων υπηκόων στις αρχιεπισκοπές του απόδημου Ελληνισμού, για λόγους που στενά συνδέονται με το πολιτικό του μέλλον και την επιβίωση της οικογένειας του, εγκολπώθηκε πλήρως την πολιτική του Τουργκούτ Οζάλ, που πρώτος άρχισε το γκρέμισμα του κεμαλισμού. Στόχος του Ερντογάν, που γράφει στα παλιά του παπούτσια τον διαπολιτισμικό διαλόγο και τη διαθρησκειακή συναίνεση του Βαρθολομαίου και των υποτακτικών του, είναι η παγίωση της ηγεμονίας του κατά το πρότυπο του Πούτιν ο οποίος, δυστυχέστατα, στο θέμα του Ναού της Αγίας Σοφίας φάνηκε μικρός και ασήμαντος μπροστά στην ιστορία αφού, με οδηγό την εκδίκησή του για τον Βαρθολομαίο, προέβη σε απαράδεκτες και προσβλητικές για τον Ελληνισμό και τη Ορθοδοξία δηλώσεις, δείχνοντας πως δεν είναι σε θέση να διακρίνει τις ουσιαστικές διαφορές μεταξύ Ελληνισμού και Φαναρίου.
Πάντως είναι γεγονός, ότι ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, ακολουθούμενος δουλικά από τον Αθηνών Ιερώνυμο που, προφανώς, συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν είναι αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά επίσκοπος του Φαναρίου από τις παραμονές της αποτυχημένης εκλογής του, τότε δηλαδή που ζητούσε να καταργηθεί το αυτοκέφαλο, κατάφερε για λογαριασμό τρίτων ένα εξόχως οδυνηρό πλήγμα στις σχέσεις Ελλάδας- Ρωσίας που, παρά ταύτα, είναι θεμελιωμένες σε «κοινότητα συμφερόντων και στις αλληλεπικαλυπτόμενες πολιτισμικές κληρονομιές».
Στη μακρά διαδοχή πατριαρχών από την άλωση της Βασιλεύουσας των Πόλεων, κανένας άλλος πατριάρχης δεν ζημίωσε τόσο τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία όσο ο Ίμβριος Βαρθολομαίος- Δημήτριος Αρχοντώνης.
Η «ιδεολογική αλλοτρίωση» των Ελλήνων που εγκαινιάστηκε από τον Γ.Α.Παπανδρέου με την «υποταγή της Ελληνικής στην Τουρκική Ιστοριογραφία», «ιδεολογική αλλοτρίωση» που συνεχίστηκε με τηλεοπτικές εκπομπές παραποίησης της ιστορίας και γελοιοποίησης των ηρώων του 1821, συνεχίζεται και από τα μέλη της επιτροπής «Ελλάδα 2021» με τις ευλογίες της Εκκλησίας, την καθοδήγηση της Κυβέρνησης και την ανοχή των Ελλήνων που, κατά τον Π.Κονδύλη «βρίσκονται σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας» τους.
Οι Τούρκοι διδάσκουν από το 1955 υποχρεωτικά στα σχολεία τους «Τα δίκαια της Τουρκίας στο Αιγαίο» και οι Έλληνες πολιτικοί ως κόντρα–ρελάνς, δεν βλέπουν σύνορα στη θάλασσα και πολλαπλασιάζουν τα νησιά ξεχωρίζοντας… τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη.
«ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν» αλλά πώς να σβήσεις μιαν ύβριν σαν αυτή στο Ναό της Αγίας Σοφίας, όταν η Ελληνική πολιτική ηγεσία και διανόηση, αν δεν υπονομεύουν σίγουρα δεν έχουν καταλάβει το πόσο σπουδαία σημασία έχει για την επιβίωση ενός Λαού η εθνική συνείδηση;
«Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής, θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στη διεθνή σκακιέρα» γράφει ο Αχμέτ Νταβούτογλου όταν εμείς, οι άφρονες, διδάσκουμε στα ελληνόπουλα ότι ο Ελληνικός Στρατός στους πολέμους του 13 και 17 δεν ελευθέρωσε ένα μέρος από την υπόδουλη Ελλάδα, αλλά προσάρτησε στο Ελληνικό κράτος τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου πελάγους!
Πώς να καλλιεργήσεις εθνική συνείδηση στα ελληνόπουλα όταν υπουργοί παιδείας ασπάζονται το τουρκικό δόγμα ότι η «οθωμανική κυριαρχία επέτρεψε και ενθάρρυνε την ειρηνική συνύπαρξη λαών στα Βαλκάνια» και περιώνυμοι διανοητές οφφικιάλιοι του Φαναρίου προτείνουν χωρίς ντροπή την «κοινή εκμετάλλευση πηγών ενέργειας οπουδήποτε, [και την] αμοιβαία ελευθερία χρήσης του θαλάσσιου και εναέριου χώρου» με την Τουρκία;
Σε «ένα πλαδαρό κοινωνικό σώμα αιωρούμενο γύρω από το μέσο όρο μιας γενικής ευημερίας, όπου ύψιστη αποστολή της πολιτικής ηγεσίας είναι ακριβώς να εγγυάται τη διατήρηση αυτού του μέσου όρου πλαδαρότητας», όπως εύστοχα επισημαίνει ο Π.Κονδύλης, πώς να καλλιεργήσεις την εθνική συνείδηση, και τι μπορείς να ελπίζεις για το αύριο αυτής της χώρας όταν γιορτάζει την ελευθερία της χωρίς το Εθνικό της Σύμβολο, την Ελληνική Σημαία, κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου