Συγκλονίζει η τοποθέτηση της ιστορικού Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ στο κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ. Η Αρβελέρ σημείωσε ότι αυτή είναι η δεύτερη Άλωση της Πόλης, η πραγματική Άλωσή της. Δεν εξεπλάγη με την κίνηση των Τούρκων και, όπως δήλωσε, ήταν αναμενόμενο λόγω της βαρβαρότητας που έχει επιδείξει ως λαός ανά τους αιώνες.
Σάββατο 11 Ιουλίου 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Δυστυχώς παρασυρθήκατε καί έσείς άπο τίς δηλώσεις της κυρίας καί μάλιστα "συγκλονισθήκατε"...
Ξεχάσατε καί οί δύο τήν έλεεινότερη ΆΛΩΣΗ άπό τούς προγόνους της φράγκους "στσυροφόρους"τό 1 2 0 4 !!!
Σπουδαία δήλωση από μια σπουδαία επιστήμονα..
Παυσανίας
Το Αρβελέρ είναι το
επώνυμο τού... "γάλλου" συζύγου της
η ίδια λέγεται Γλύκατζη
-ελληνικής καταγωγής-
με επαμφοτερίζουσες
απόψεις
-...ολιγότερες τού Ράνσιμαν-
και σίγουρα, όλοι αυτοί
οι... περισσότερο κουλτουριάρηδες και
λιγότερο αληθινοί λόγιοι, -με φωνή και ελεύθερη άποψη-...
υποχρεωμένοι από τα
ακαδημαικά περιβάλλοντα να ενδιαφέρονται για το
θέμα...μουσείο...
μιλούν κατά τα συμφέροντα
του αφέντη πού τους
ανέδειξε και τούς ταΐζει
γιατί είναι βλέπεις κι ο... Σουλτάνος
που επείγει να φύγει από
τη μέση γιατί παίζει τα
δικά του παιγνίδια,
οπως κάποτε ο Σαντάμ ή ο
Καντάφι, ή ακόμα κι ο
δικός μας ο Αντρέας στά
ύ σ τ ε ρ ά του...
και πού τούς έφαγε όλους...ο λύκος.
Ίδωμεν...
Πρός Δον...
Η μεγίστη διαφορά του Ράνσιμαν απο την κ. Αρβελέρ είναι , οτι ο Ράνσιμαν ήταν ένας ελεύυερος ερευνητής , που κατέληξε νά είναι φιλέλλην διατυπώνοντας πανηγυρικά τον θαυμασμό
του για τήν βυζαντινή ύπαρξη την ίδια ώρα , που η ελληνίδα Γλυκατζή ή Αρβελέρ -- λίγη σημασία έχει -- χρησιμοποίησε ως όχημα στην ακαδημαική καριέρα τό Βυζάντιο απλώς για νά το θάψει . Ουδέν το περίεργον ! Αναμενόμενο ! Τα ύπατα αξιώματα εκεί στα κορυφαία πανεπιστήμια δεν δωρίζονται τζάμπα ! Αν είναι δυνατόν ! Εδώ ένας δεσποτάκος σε μία επαρχιακή πόλη και πρέπει νά εξαγοράσει τά οφίκια μέ την θυσία της αξιοπρέπειάς του . Έλα μωρέ ! Όλοι το κάνουν ! Ωρέ πού παέν' ο Βλαχομήτρος χωρίς τα εν λόγω διαπιστευτήρια !
Όχι μόνο ο Ράνσιμαν , ακόμα και ο Παπαρρηγόπουλος έχει σημεία " επαμφοτερίζοντα " άν θελήσει κανείς νά μείνει σε αυτά ! Ξέρω , ξέρω ! Ειρωνεύεται την Αγία Ελένη , την " εταίρα " του Κωνστάντιου και την εύρεση του Τιμίιυ Σταυρού ! Τό θαύμα ήρθε στην ώρα του ! Ας δανειστούμε λοιπόν απο τον Παπαρρηγόπουλο την θεραπεία του πράγματος : οι εν λόγω άγιοι έζησαν σε δύο κόσμους μέ το ένα πόδι στην ειδωλολατρεία και μέ το άλλο στον χριστιανισμό ! Άς δανειστούμε και απο τον Ράνσιμαν την θεραπεία της καταδίκης της ειδεχθούς τακτικής της εξορύξεως των οφθαλμών στο Βυζάντιο : Την στιγμή που στην " πολιτισμένη " Ευρώπη λειτουργούσε μιά χαρά η γκιλοτίνα , η τακτική της εξορύξεως των οφυαλμών ήταν κάτι το φιλανθρωπότερο ! Ας μήν βλέπουμε την ιστορία και τους ιστορικούς χωρίς τις χωροχρονικές παραμέτρους . Ας μήν συγκρίνουμε τον Ράνσιμαν μέ την ελληνίδα βυζαντινολόγο Αρβελέρ . Αν θέλουμε νά δούμε το μεγαλείο του Ράνσιμαν άς τον συγκρίνουμε μέ τον έστω κατα πολύ αρχαιότερό του Αγγλο ιστορικό Γίββωνα ( the decline of Byzantin civilization ) για νά δούμε την διαφορά της ιστορικής ματιάς .
Προσωπικώς δεν εκπλήσσομαι απο μία διεθνούς φήμης βυζαβτινολόγο επειδή είπε το αυτονόητο
Σ'ευχαριστώ αδερφή
πού τα'πες τσεκουράτα...
και φυσικά οι περισσότερες ποινές
των Βυζαντινών που μας ψαρώνουν...
ήταν κληρονομημένες από την αρχαιότητα...
απλά οι... "ειδικοί"
αρέσκονται να βγάζουν στη
φόρα με το παραπάνω
τα όσα στραβά συνέβαιναν
στο Βυζάντιο,
ενώ κρύβουν κάθε ασχήμια
της αρχαιότητας,
εξιδανικεύοντας έναν
κόσμο πού μόνο στην κούτρα των αρχαιολατρών υπήρξε...αγγελικός...!
Δυστυχώς ο σανός των
"ειδικών" είναι τόσο
έντεχνα παρασκευασμένος
και τόσο επιτήδεια
συσκευασμένος
που... κανείς δεν θέλει να...στερηθεί
την...μερίδα του...!
Ευχαριστώ Δόν !
Νά διευκρινίσω μία ασαφή διατύπωσή μου ! Την αγία Ελένη και την Εύρεση του Τιμίου Σταυρού ειρωνεύεται ο Ράνσιμαν και όχι ο Παπαρρηγόπουλος . Όμως όπως είπαμε όλοι έχουν κάποια σημεία τρωτά που κανείς τα ξεχνά . Ο Ράνσιμαν έγραψε την πιό ωραία ραψωδία για την πτώση της Πόλης !
Δεύτερη Άλωση έγινε το Σεπτέμβρη του '55 (κατ' ακρίβειαν τρίτη, γιατί υπήρχε κι αυτή του 1204 όπως σωστά επισημάνθηκε παραπάνω). Αυτό που αλλάζει τώρα είναι ότι αντί να μπαίνουν στον προ πολλού βεβηλωμένο ναό ξεβράκωτοι τουρίστες, θα μπαίνουν ξυπόλυτοι μωαμεθανοί.
Εμείς ένα αντιμήνσιο χρειαζόμαστε, ένα τριμμένο πετραχήλι κι έναν παπά να πιστεύει στο Θεό και δε μας λείπει καμιά Αγιά Σοφιά. Και μια λεία επιφάνεια να στρωθεί το πετραχήλι, ένα τραπέζι, ένα κούτσουρο δέντρου, ο,τιδήποτε. Όταν δεν έχουμε αυτά, τότε ανησυχώ, όχι τώρα. Τώρα αντιδρούν αυτοί που μας τα στέρησαν. Μέχρι κι η Ουνέσκο, λέει, αντέδρασε. Η Ουνέσκο! Το βαρύ πυροβολικό της ντιγκιντάγκας και της τζιτζιβέλας, αυτή η Ουνέσκο.
Με συγχωρείτε ρε παιδιά που πάω κόντρα στο κοινό αίσθημα. Κι εγώ την αγαπάω τη Ρωμανία μας, αλλά τη Ρωμανία μας, όχι το ό,τι νά 'ναι της Ουνέσκο, της Κομισιόν, του Μητσοτάκη, της Κεραμίδος, ή του μουσείου της Αγια-Σοφιάς ως "μνημείο διαθρησκειακού διαλόγου". Ακούστηκε κι αυτό!
Χαχα τι έγραψα μωρέ, "να στρωθεί το πετραχήλι", να στρωθεί το αντιμήνσιο εννοούσα προφανώς!
Λοιπόν (είμαι ο 10:16 παραπάνω). Την άκουσα και την καθηγήτρια τώρα, ομολογώ τα είπε καλύτερα απ' ότι περίμενα. Αν και πολύ σπασμένη φωνή, μάλλον περνάνε τα χρόνια. Θα τολμήσω να πω: ίσως γι' αυτό τα λέει τώρα καλύτερα απ' ότι περίμενα, ίσως γιατί περνάνε τα χρόνια και δεν έχει πια τίποτα άλλο να κερδίσει σ' αυτό τον κόσμο και τίποτα να χάσει.
Σε γενικές γραμμές, και με τις εξαιρέσεις πάντα δεδομένες, σε εποχές μη κανονικές όπως η δική μας, δεν ακούμε τους "σπουδαίους"! Γιατί οι σπουδαίοι έχουν να χάσουν: τη σπουδαιότητά τους έχουν να χάσουν! Λίγο τό 'χετε εσείς βαρύ πεπόνι να μείνει χωρίς τη χοντρή του τη φλούδα;!
Σε εποχές μη κανονικές, θα μας αναπαύσουν και θα μας κατευθύνουν καλύτερα οι διαβασμένοι αλλά ταπεινοί. Αυτοί που σε εποχές κανονικές δε λένε τίποτα. Δεν είναι πάντα εύκολο να τους διακρίνουμε, αλλά εδώ σε θέλω κάβουρα.
Δημοσίευση σχολίου