ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 

Κάποτε μία ονομαστή πόρνη υποστήριζε, ότι μπορούσε έναν μοναχό, να τον παρασύρει στην αμαρτία. Οι άλλοι που την άκουγαν, δεν την πίστευαν.
- Αδύνατον αυτό το ανάστημα, να το βάλεις στην αμαρτία, την έλεγαν...
Αυτή όμως είχε εμπιστοσύνη στα κάλλη και στην τέχνη της και έβαλε στοίχημα μαζί τους. Και ένα χειμωνιάτικο βράδυ που χιόνιζε, τον επισκέφτηκε έξω από το ασκηταριό του και φώναζε:
- Δεν υπάρχει άνθρωπος του Θεού εδώ να με βοηθήσει; Πρέπει απόψε να πεθάνω εδώ; Πού είναι ο Θεός της αγάπης;
Αναγκάστηκε ο μοναχός να ανοίξει το καλύβι και να ρωτήσει ποιός είναι.
- Ο Θεός σε έστειλε και ήρθες; ακούστηκε να λέει η πόρνη.
Την πλησίασε ο μοναχός και είδε μια γυναίκα βρεγμένη και λασπωμένη μέσα στο χιόνι. Την πήρε μέσα στο καλύβι του, άναψε φωτιά στο τζάκι και την έβαλε εκεί να στυγνώσει και αυτός από μακριά... Η πόρνη ύστερα από πολύ ώρα του είπε, ότι λόγω της μέση της, δεν μπορεί να κινηθεί και ότι θα έπρεπε να της γίνει μία εντριβή.
Ο μοναχός δεν είχε καταλάβει μέχρι εκείνη τη στιγμή, ότι επρόκειτο περί σατανικής παγίδας και δέχτηκε. Και εφόσον την πλησίασε εκεί στο τζάκι, έβαλε το πόδι του να καίγεται στην φωτιά, ώστε να μην σκέφτεται τη σάρκα της και της έτριψε την πλάτη.
Όταν η πόρνη είδε ότι αυτός καίγεται στο πόδι, για να μη καεί και πέσει σαρκικά, τον θαύμασε και αποκάλυψε ποιά είναι και ποιός ήταν ο σκοπός της:
- Εγώ είμαι η τάδε πόρνη και ήρθα με αυτόν τον σκοπό εδώ. Νικήθηκα όμως από τη στάση σου το ομολογώ και αλλάζω ζωή!
Η πόρνη μετανόησε και έγινε μια πιστή Χριστιανή, ενώ ο μοναχός γλύτωσε χάρη στη βία που άσκησε στον εαυτόν του. Γιατί λέει το Ευαγγέλιο: ''η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν (Κατά Ματθαίον 11,12). Εμείς βιάζουμε τον εαυτόν μας κατ' αυτήν την έννοια; 
Κηρύγματα Δημητρίου Παναγοπούλου