Heitor Villa-Lobos - Bachianas Brasileiras, No. 1-9 Complete
«Η μουσική του Βίλα-Λόμπος είναι ποτισμένη από την πατρίδα του, τη Βραζιλία. Έχει φως, έχει πάθος, έχει δύναμη. Δύναμη που πηγάζει από τη μελωδία. Ο συνθέτης παραμένει μια ιδιαίτερη, εντελώς ιδιαίτερη περίπτωση στη μουσική ιστορία του 20ού αιώνα. Παντρεύοντας το κλασικό και το παραδοσιακό με το σύγχρονο έχτισε ένα μαγικό μελωδικό σύμπαν, εύληπτο ακόμη και από τον αμύητο ακροατή, ο οποίος όμως σε κάθε επανακρόαση αποκαλύπτει κάτι καινούργιο. Μουσική εύληπτη δεν σημαίνει και ρηχή, και αυτό φαίνεται εύκολα από το έργο του βραζιλιάνου συνθέτη. Φαίνεται αμέσως και στη δημοφιλέστερη ενότητα έργων του, τις περίφημες Bachianas Brasileiras, οι οποίες, όπως έχουν επισημάνει οι ειδικοί, παντρεύουν τα μουσικά ιδιώματα του Μπαχ με τους παραδοσιακούς σκοπούς της Βραζιλίας.Εννέα τον αριθμό είναι όλες οι Bachianas Brasileiras, Η δημοφιλέστερη ανάμεσά τους είναι η πέμπτη αρ. 5. Το κομμάτι είχε αρχικά συντεθεί για σόλο βιολοντσέλα. Όταν το άκουσε η φίλη του συνθέτη και διάσημη υψίφωνος της Μητροπολιτικής Οπερας της Νέας Υόρκης Μπιντού Σαγιάο, ενθουσιάστηκε και ζήτησε από τον Βίλα-Λόμπος να της το διασκευάσει για γυναικεία φωνή και ορχήστρα βιολοντσέλων. Η ηχογράφηση που έγινε τότε γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλον τον κόσμο.
Πέρα πάντως από την αρ. 5, η σύνθεση στο σύνολό της αποτελεί ένα από τα γοητευτικότερα συμφωνικά έργα του 20ού αιώνα. Και η αδιάλειπτη επανακρόασή του [....................] αποδεικνύει για άλλη μία φορά πόσο σύγχρονος και μοντέρνος μπορεί να είναι ένας… κλασικός συνθέτης.»
1 σχόλιο:
Πανέμορφο
και ένα από τα ελάχιστα
φ ω ν η τ ι κ ά έργα τού
κλασσικού ρεπερτορίου που
με έχει όχι απλά
συγκινήσει, αλλά
κυριολεκτικά αφήσει
άφωνο...έχοντας
κάποτε λυώσει το Σιντί!
Γιά τα υπόλοιπα κρατώ
την γνώμη του Κόντογλου
για το κλασσικό τραγούδι
και την ...διεθνή των
...πριμαντόνων...
Γιά το τεράστιο θέμα της
χρήσης της φωνής ως ένα
ακόμη μουσικό όργανο
που κατά την προσφιλή
συνήθεια των μουσικών
της Δύσης
έπρεπε να διερευνηθούν
...οοόλες οι πτυχές του,
και να σπρωχτεί μέχρι τα
όρια των δυνατοτήτων του
νομίζω πώς οι περισσοτεροι αδελφοί που
επιλέγουν Τρελλογιάννη
είναι επαρκώς υποψιασμένοι γιά την ύβρι που θα συνιστούσε αυτή
η θέση γιά τούς
...αρχαίους
που τόσο αγαπούν στην δύση να προβάλλουν
ως πνευματικούς τους
προγόνους.
Οι αρχαίοι Έλληνες
νομίζω θα τραβούσανε
τ'αυτιά σε τέτοια
έλλειψη μέτρου
όσο για την υποτίμηση
του ανθρώπου...και
εξομοίωση με ενα
ανθρωπινο τεχνούργημα...
τόχανε απο τοτε φαίνεται
στη δύση...
εκ κόρακος... κ ρ ά ...
λοιπον!
Δημοσίευση σχολίου