.
Μια συγκλονιστική ιστορία έλαβε χώρα στο χωριό Σαράντι της Μητρόπολης Μόρφου!
Εκεί η αγία Ελένη εμφανίστηκε σε μια γυναίκα που κατάγεται από το χωριό αυτό, που η εκκλησία του είναι αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη.
Η γυναίκα αυτή αντιμετώπιζε μια δύσκολη ασθένεια και μια μέρα της εμφανίζεται η αγία Ελένη και της λέει:
«Θα σε κάνω καλά! Αλλά, έχω κι εγώ ένα πρόβλημα που χρειάζομαι τη δική σου βοήθεια».
«Τι πρόβλημα έχεις εσύ, αγία μου Ελένη;»
«Στο χωριό σου, ο ναός δεν εγκαινιάστηκε ποτέ. Θέλω να το πεις αυτό στον παπά, για να φροντίσει να γίνουν τα Εγκαίνια».
Όταν πλησίαζε η πανήγυρις των αγίων, 21 Μαΐου, πήγε, βρήκε τον ιερέα του χωριού, τον μακαριστό σήμερα πατέρα Στυλιανό, και του το είπε.
Ο παπάς την αποπήρε, λέγοντάς της:
«Πήγαινε, κόρη μου, στη δουλειά σου.
Η Εκκλησία μας είναι 400 χρονών.
Πώς γίνεται να μην έχει Εγκαίνια;
Έχει τοιχογραφίες.
Αν είδες έναν άγιο στο όνειρο σου,
τώρα θα πιστεύουμε στα όνειρα;»
Πράγματι, πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί στα όνειρα.
Οπότε, η γυναίκα ταπεινωμένη, σιωπηλή, έκανε υπακοή κι έφυγε.
Πέρασε ένας χρόνος και όταν πλησίαζε πάλι η εορτή των αγίων, η αγία της εμφανίστηκε για δεύτερη φορά.
Αυτή τη φορά όχι στον ύπνο της και θυμωμένη της λέει:
«Όταν έρθει ο δεσπότης να το πεις σ’ αυτόν».
Έτσι, λοιπόν, στον εσπερινό των αγίων την ώρα της λιτανείας πρόσεξα πως η γυναίκα αυτή έκλαιγε, χωρίς σταματημό.
Τη ρώτησα γιατί κλαίς και μου είπε να σου πω μετά.
Είπαμε το «Δι’ ευχών» και μου διηγήθηκε την εμπειρία της.
Τότε, εισήλθα στο ιερό μαζί με τον παπά και σηκώσαμε τα ενδύματα της αγίας τράπεζας, για να δούμε αν υπάρχει ο «ομφαλός» -όπως εμείς έχουμε ομφαλό, έχει και η αγία τράπεζα, γιατί είναι ζωντανό σώμα- που μέσα τοποθετούμε λείψανα μαρτύρων κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ενός ναού.
Να δούμε αν υπάρχουν οι τέσσερεις οπές των ευαγγελιστών.
Και βλέπουμε να μην υπάρχει τίποτα.
Ήταν σκέτο μάρμαρο!
Κοιτάξαμε και κάτω από την αγία τράπεζα αν υπάρχει το «φυτόν» όπως λέγεται.
Διότι κάποιες παλαιές αγίες τράπεζες έχουν τοποθετημένα τα λείψανα των μαρτύρων σ’ αυτή την οπή, στο «φυτόν».
Δεν υπήρχε τίποτα που να δεικνύει ότι ο ναός είχε εγκαινιαστεί κι έτσι ορίσαμε ημερομηνία για τα Εγκαίνια.
Την ημέρα των Εγκαινίων και συγκεκριμένα τη στιγμή που έγινε η πλύση, ο ραντισμός και η χρίση με μύρο της αγίας τράπεζας και όταν είπαμε «Πρόσχωμεν» κι εψάλει τρείς φορές το «Αλληλούια», ευωδίασε η εκκλησία όλη.
Δείγμα ότι η αγία Ελένη ευαρεστήθηκε από την πράξη των Εγκαινίων.
Μόρφου Νεόφυτος
4 σχόλια:
Το καλό με τα εγκαινια ενός ΙΔΙΟΚΤΗΤΟΥ ναού, π.χ. βρίσκεται στο ότι ΟΤΑΝ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΤΕΙ ο ναός, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ, σε περίπτωση ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ του πιστού που έφτιαξε τον ναό, ΤΟΝ ΑΡΠΑΖΕΙ Ο ΚΟΝΤΙΝΟΤΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ που ΦΡΌΝΤΙΣΕ για τα εγκαίνια και μετά ο ιδιοκτήτης ΜΕΝΕΙ ΡΕΣΤΟΣ, χωρίς το εκκλησάκι του. Παίρνει η Μητρόπολη με το ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ, τους Χωροφυλάκους, του ΣΦΡΑΓΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΑΟ, ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ πάει καλιά του, εις υγείαν του ΚΆΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ Ή ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΥ Δεσπότη! Έτσι ΗΡΠΑΓΗ ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΟΣ ΝΑΟΣ που ειχε ο Σεβαστός π. Ανδριανός ο Σιναίτης...Οι εκλεκτοί επίσκοποι ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΔΕΝ τις λένε στο ποίμνιό τους. Το ποιμνιο είναι βολικότερον ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ είτε και χωρίς τσαρούχια.
Άρατα κούρατα κουκιά μαγερεμμένα
Βρέ εξυπνοπούλια
Αν εγκαινιαστεί
ένας ναός πρέπει
να λειτουργείται
κάθε Κυριακή
οπότε τα ιδιωτικά
παρεκκλήσια
κανονικά
απλά, λειτουργούνται
με αντιμήνσιο...
Τώρα, οτι γίνονται πολλά
τι να λέμε...
γίνονται...
...αλλοίμονο, όμως,
μην βλέπουμε
για στραβά
και τα ίσια...
ναι. αυτό λέω και γω. άλλα λογια ν' αγαπιώμαστε!
Δημοσίευση σχολίου