Σ' ένα σοκάκι σκοτεινό
η καρδιά μου γυρνά
και θυμάται τα παλιά
τα παλικάρια τα ψηλά
που όταν στήναν χορό
λες κι ανάβανε φωτιά
κάθε βραδάκι απ' τη δουλειά
η παρέα γυρνά
και γεμίζει ο καφενές
και η λατέρνα τραγουδά
και γεμίζει ο Ντουνιάς
από γέλια και φωνές
Όμορφη που 'σαι γειτονιά
φτωχομάνα γλυκιά
που σε γέννησε ο καημός
με τις αυλές τις χαμηλές
τις γαζίες τις ψηλές
που σκορπίζουν ευωδιές
όταν τελειώνουν τα σχολειά
πλημμυρίζεις παιδιά
και κορίτσια λυγερά
και το Σαββάτο από νωρίς
οι κοπέλες κεντούν
με το χέρι τα προικιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου