Να με συγχωρείτε!

Του Ιερομονάχου Μερκουρίου
Εφημερίου Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Σπάτων

---

Τις τελευταίες ημέρες ήθελα να γράψω σχολιάζοντας τις απαράδεκτες απόψεις και στάσεις κάποιων Αρχιερέων και Ιερέων, οι οποίοι έδωσαν αφορμή με τα όσα προβάλλουν μέσω δημοσιευμάτων τους!

Έχω συγκεντρώσει αρκετό υλικό από τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών και σήμερα είχα σκοπό να γράψω για αυτό το θέμα. Μέχρι που συνάντησα κάτι ισχυρότερο και δραματικότερο από την κατάντια των λόγων κάποιων που κατέχουν Επισκοπικές και Ποιμαντικές θέσεις.

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, για πρώτη φορά ίσως στη ζωή τής Εκκλησίας, η Κυριακή και Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία είχε χαρακτήρα βαρύτατου πένθους!

Οι Αρχιερείς, Ιερείς, Διάκονοι και Μοναχοί, με τις πύλες των Ενοριακών Ναών και Μονών κλειστές για να μην εισέλθουν πιστοί εντός (αφού είναι απαγορευμένο από την Κυβέρνηση και σιωπηλά το αποδέχεται η Σύνοδος) θα λειτούργησαν, θα έψαλαν, θα έκαναν την Τελετή της Περιφοράς του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και τέλος θα Κοινώνησαν και θα έλαβαν μέσα τους Σώμα και Αίμα Χριστού.

Καλώς έκαναν, όσοι το έπραξαν! Με κάποιο τρόπο οφείλουμε να συνεχίσουμε την Λατρεία μας προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό!

Χωρίς όμως κανέναν εντός τού Ναού, απλού πιστού που δεν είναι ρασοφόρος, δεν μπορεί να υπάρξει η Κοινωνία Κλήρου και Πιστού Λαού! Μόνον ο Κλήρος δεν αρκεί για Δοξολογική Λατρεία! Άλλωστε, ο Κλήρος πηγάζει από τον Πιστό Λαό!

Όσο όμορφα και με πάθος να έψαλαν οι Ιεροψάλτες ή οι Μοναχοί, όσα φώτα κι αν άναψαν, όση κατάνυξη κι αν προσπαθούσε κάποιος να αισθανθεί, δίχως τον απλό πιστό με την απλή ευσεβή του επιθυμία να ανάψει ένα κερί, να προσκυνήσει τις Άγιες Εικόνες, να συμψάλλει το Μυστήριο που επιτελείται και τέλος να Μεταλάβει Χριστό, δεν μπορούσε να υπάρξει Δοξολογία Του Μυστηρίου και Ευχαριστιακή Κοινωνία.-

Όπως προανέφερα, υπήρχε έντονο πένθος στους Ναούς που τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία! Όποιος από εμάς τους ρασοφόρους δεν το ένιωσε, τότε, μάλλον δεν έχουμε γνώση και γεύση από Αυτόν που μεταλάβαμε!

Θα ήθελα να απευθυνθώ προς όλους τους Αρχιερείς και Ιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας που μένουν στη σιωπή.

Η σιωπή είναι σεβαστή από όλους μας κι αν δεν είναι σεβαστή από κάποιους θα πρέπει να γίνει.

Διότι ο προσευχόμενος άνθρωπος ποτέ δεν μιλά αμέσως! Αφήνει χώρο μέσα του για να του μιλήσει ο Θεός!

Και είμαι βέβαιος ότι οι Αρχιερείς και οι Ιερείς, που δεν μιλούν ακόμη (και είναι η πλειοψηφία), προσευχόμενοι παρατηρούν! Σεβαστό και Άγιο!

Αλλά ένα είδος διωγμού ξεκίνησε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων! Δεν είναι ούτε επιπολαιότητα αυτό που έπραξε, ούτε ευσεβισμός, ούτε ακρότητα, όπως έγραψαν κάποιοι Μητροπολίτες και Ιερείς ότι πρέπει να λείψουν αυτά τα φαινόμενα, πριν ακόμη απ’ το γεγονός του Μητροπολίτου Κυθήρων!

Είναι βαθιά πίστη αυτό που έπραξε ο Μητροπολίτης Κυθήρων!

Αυτός όμως που δεν την κατέχει σε βάθος, παρά στην επιφάνεια των τύπων, εύκολα μπορεί να επικαλείται ότι δεν διασαλεύεται η πίστη με την απομάκρυνση από τον Ιερό Ναό, τον Οίκο Του Τριαδικού Θεού ή ότι η πίστη είναι μέσα στον καθένα μας, άρα, δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν Κοινωνήσουμε Σώμα και Αίμα Χριστού!

Επιπλέον, για όσους επικαλούνται τις θυσίες Αγίων για συνανθρώπους τους ή τον αναχωρητισμό Ασκητών στις ερήμους όπου έμεναν χωρίς Θεία Κοινωνία για Μήνες ή Χρόνια, έχω να απαντήσω τα εξής.

Όλες οι περιπτώσεις που καταθέτουν κάποιοι ρασοφόροι είναι αλήθειες πραγματικών γεγονότων, αλλά λείπει κάτι στα περιστατικά αυτά.

Η ΕΠΙΒΟΛΗ! Κανένας δεν τους επέβαλλε να θυσιαστούν για τον αδελφό ή να ασκηθούν σε ερήμους, αντιθέτως, το έπραξαν με την ελευθερία της επιλογής (αυτεξούσιο). Στην περίπτωση των ημερών μας, μάς επιβάλλεται να μην κάνουμε τίποτα!

Με επιβολή (με το ζόρι που λέμε) δεν θέλει να μπείς στην Εκκλησία Του (στον Παράδεισο), ούτε ο Χριστός! Ας μην ερμηνεύουμε κατά το δοκούν κάποια θέματα για να δικαιολογήσουμε την κατάσταση!

Όσο για το θέμα τής διασάλευσης τής πίστης που ανέφερα λίγο πιο πάνω, πρέπει να πώ ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι τόσο πιστός, ώστε να μην έχει ανάγκη της Κοινωνίας μέσω της Εκκλησίας Του Χριστού, όπως και της Δωρεάς τής μετοχής του, στο Μυστήριο τής Θείας Μεταλήψεως Του Σώματος και Αίματος Του Κυρίου!

Πώς μπορούν να τα λένε αυτά, όταν ένας Προφήτης Ηλίας, κρυμμένος μέσα στο σπήλαιο τού όρους Χωρήβ δοκιμάστηκε η πίστη του σε σημείο να επιθυμεί τον θάνατο, διότι δεν ένιωθε καλύτερος από τους προγόνους του;

Όταν ένας Απόστολος Πέτρος απαρνήθηκε τρείς φορές τον Κύριο;

Όταν ένας Απόστολος Θωμάς απίστησε στα λεγόμενα των υπολοίπων Μαθητών για την Παρουσία του Χριστού;

Όταν οι Αποστόλοι κρύβονταν για τον φόβο των Ιουδαίων;

Όταν ένας Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος λόγω αναταραχών στην Εκκλησία, γέρος και φανερά κουρασμένος, λέει τα ανατριχιαστικά λόγια που υποδηλώνουν την βαθιά του πίστη: «ο Χριστός κοιμάται, δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά!»;

Ποτέ δεν υπήρξε Άγιος της Εκκλησίας Του Χριστού που να μην είχε βαθιά πίστη και παράλληλα ψήγματα απιστίας ή απελπισίας!

Και αυτό γιατί υπάρχει πάντοτε ο ανθρώπινος παράγοντας! Η ατέλεια της ανθρώπινης φύσης μας!

Έτσι, ο Χριστός μάς λέει για να μας ηρεμεί: «τα αδύνατα για εσάς θα τα πράξω Εγώ»!

Άγιοι Αρχιερείς και Ιερείς τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, που τηρείτε εν προσευχητική σιωπή έως τις 30/3, αυτό είναι ίσως η αρχή.

Το motto «μένω σπίτι» θα μεταλλαχθεί σε «παραμένω σπίτι» κι έπειτα ίσως να καταλήξει σε «επιμένω σπίτι». Και αυτό κακό δεν είναι! Όλοι θέλουμε να προστατεύσουμε τους συνανθρώπους μας!

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, ενώ μπορεί να δοθεί άμεση και ακίνδυνη λύση για να μετέχει ο απλός ευσεβής πιστός στην Θεία Κοινωνία Του Παντοδύναμου Τριαδικού Θεού, εμείς επιλέγουμε να Κοινωνούμε μόνοι!

Γιατί; Για την ειδική ομάδα των ρασοφόρων Σταυρώθηκε ο Χριστός; Μόνον για εμάς παρέδωσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας;

Νιώθουμε καλά μέσα μας που, ενώ εμείς λαμβάνουμε εντός μας την Αληθινή Ζωή, όλος ο ευσεβής πόθος του πιστού να λάβει και αυτός την Αληθινή Ζωή μέσα του, αρκείται σε μια εικονική πραγματικότητα του Μυστηρίου μέσω τηλεόρασης και ραδιοφώνου;

Εμείς οι ίδιοι θα τους εισάγουμε στους Ναούς για να Κοινωνήσουν λίγοι-λίγοι. Δεν θα υπάρξουν προβλήματα.

Δώστε παρακαλώ λύση! Μη τους γυρίσετε την πλάτη με την πρόφαση της απόφασης ενός, άπιστου και άγευστου Σώματος και Αίματος Χριστού, ΦΕΚ!

Δεν μπορεί να παραθεωρείται το Αποστολικό ανάγνωσμα της Γ΄ Κυριακής των Νηστειών: «Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος…», καθώς και το αντίστοιχο Ευαγγελικό ανάγνωσμα: «Ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν·…»!

Να με συγχωρείτε!