Κραυγή αγωνίας

                                          Αθήνα, 24 Μαρτίου 2020

προς την Ιερά Σύνοδο

της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Μακαριώτατε και σεβασμιώτατοι,

με πολλή λαχτάρα και αγωνία αναμέναμε έστω και την τελευταία στιγμή, ενόψει της μεγάλης εορτής του Ελληνικού Έθνους και της Ορθοδοξίας, της Εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μία εγκύκλιο, μία απόφασή σας με την οποία θα καλείτε τους ιερείς να λειτουργήσουν στους ναούς και τους πιστούς να προσέλθουν για να κοινωνήσουν τα Άχραντα και Ζωοποιά Μυστήρια του Δεσπότου μας, Ιησού Χριστού, το Άγιον Σώμα του και το Τίμιον Αίμα του, εις ίασιν ψυχής και σώματος, εις αγιασμόν και αποτροπής παντός εναντίου. Μία πρόσκληση προσαρμοσμένη πάντα στις ειδικές συνθήκες που ζούμε τις τελευταίες μέρες λόγω του κορωναϊού και σύμφωνη με τις υγειονομικές οδηγίες και αποφάσεις της πολιτείας. Αντ’ αυτού... με πολλή θλίψη, απορία και έκπληξη διαβάσαμε μία ιστορική αναδρομή για τους αγώνες κλήρου και λαού στην Ελληνική Επανάσταση. Ωραία όλα αυτά, αλλά είναι γνωστά και είναι ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ.

- Οι αγωνιστές της επανάστασης πριν πολεμήσουν, πήγαιναν να μεταλάβουν το Χριστό. Εμείς γιατί δεν μπορούμε να μεταλάβουμε; Πότε θα μεταλάβουμε; Μπορείτε να μας πείτε γιατί δεν μπορούμε να μεταλάβουμε του Ευαγγελισμού και πότε θα μεταλάβουμε; Ο πιστός λαός αγωνιά. Αυτή είναι η μόνιμη συζήτηση μεταξύ των πιστών. Εσείς λαμβάνετε τα μηνύματα του λαού; Ακούτε τη φωνή του λαού;

- Δεν θα αναφερθούμε στο ότι η Θεία Κοινωνία δεν είναι μέσον μετάδοσης νοσημάτων. Αυτά είναι γνωστά και τα ξέρουμε όλοι. Είναι ακριβώς το αντίθετο, ο ίδιος ο Ζωοδότης Χριστός. Το αποδεικνύει η ίδια η μακραίωνη ιστορική πραγματικότητα.

- Γιατί δεν προβλέφθηκε στην πρόσφατη γενική απαγόρευση της πολιτείας η μετακίνηση των πιστών στους ιερούς ναούς για να εκπληρώσουν την ψυχική τους ανάγκη για προσευχή μπροστά στις άγιες εικόνες, τηρώντας πάντα τις ανάλογες αποστάσεις μεταξύ τους; Έγινε εκ μέρους σας κάποια σχετική ενέργεια προς την κυβέρνηση; Αυτό θεωρείται άσκοπη μετακίνηση; Η ψυχή μας δεν έχει αξία πλέον; Μόνο το σώμα έχει αξία στη «νέα τάξη πραγμάτων»; Για το λόγο αυτό είναι ανοιχτά μόνο τα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία;

- Ποια ήταν η αντίδρασή σας στην αντισυνταγματική (ως φαίνεται) απόφαση του πρωθυπουργού (κατόπιν της μετριοπαθούς και συνετής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου) για απαγόρευση κάθε λατρευτικής τελετουργίας; Το ότι η απόφαση του πρωθυπουργού χαρακτηρίζεται ως αντισυνταγματική, έχει τεκμηριωθεί από έγκριτους καθηγητές νομικούς και θεολόγους σε σχετικά άρθρα που έχουν αναρτήσει στο διαδίκτυο (ιστοσελίδα Ρομφαία). Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η μη διατύπωση έστω κάποιου στοιχειώδους αντίλογου, μία αντίδραση από την πλευρά της επίσημης Εκκλησίας. Η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να εξουσιάζει το θεσμό της εκκλησίας και να απαγορεύει την τέλεση των ακολουθιών;

- Γιατί δεν αποφασίσατε υπαίθριες ακολουθίες; Δεν είναι εφικτή η τέλεση της Θείας Λειτουργίας σε εξωτερικούς χώρους με τη χρήση αντιμηνσίου; Φυσικά και είναι εφικτή, αλλά γιατί δεν το αποφασίζετε;

- Η λιτάνευση των ιερών λειψάνων, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και των εικόνων των  θαυματουργών Αγίων της εκκλησίας μας πότε θα γίνει; Είναι αναρίθμητες οι θαυματουργές επεμβάσεις της Παναγίας και των Αγίων μας σε πάμπολες περιπτώσεις στη μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου, κατά τις οποίες έσωσαν το λαό από ασταμάτητες, ανίατες επιδημίες, λιμούς, λοιμούς, πανούκλες και άλλες φοβερές ασθένειες από τις οποίες πέθαιναν χιλιάδες άνθρωποι.

- Πότε θα αναφωνήσετε το «στώμεν καλώς»; «Στώμεν μετά φόβου Θεού» και όχι κορωναϊού; Που είναι το μήνυμα ελπίδας, με πράξεις, προς το λαό, ως απάντηση στο φόβο και την απόγνωση που διασπείρουν τα διάφορα μέσα για έναν ιό που όπως όλα δείχνουν είναι κατασκευασμένος από ανθρώπινα χέρια και έχει σχετικά μικρή θνησιμότητα σε σχέση με την κοινή γρίπη;

- Γιατί δεν θα ψάλουμε στους ιερούς ναούς και όπου αλλού, με ένα στόμα, μία φωνή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, κλήρος και λαός, τον εθνικό ύμνο της εκκλησίας μας, το «Τη υπερμάχω»; Αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη ευεργέτιδά μας στη ζωή του καθενός μας και στους αγώνες του γένους μας; Αυτή δεν μας έσωσε τόσες φορές; Σε κάθε δύσκολη στιγμή αυτήν δεν επικαλούμαστε; Την υπέρμαχο στρατηγό, την Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία Δέσποινα; Είμαστε αχάριστοι; Δειλιάζουμε; Ξεχνάμε εύκολα;

Το κοντάκιο του Ευαγγελισμού μιλάει από μόνο του:

Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,

ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,

ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε·

ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,

ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,

ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

Να μας συγχωρείτε για τον τόνο του κειμένου.

Πρόκειται, πράγματι, για μία κραυγή αγωνίας...

Η ανοιχτή αυτή επιστολή είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε αυτή την ιστορική στιγμή.

Με σεβασμό, ασπαζόμεθα την δεξίαν σας.

ομάδα πιστών, εξ Αθηνών