Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Ταμπουρο μπούζουκο καρυδιά

Εξάχορδο ταμπουρομπούζουκο με σκάφος από εκλεκτή ελληνική καρυδιά . Καπάκι από παλαιό έλατο, εβένινη τσαστιέρα και διακόσμηση από ενθετική ξύλου . Η διακόσμηση του οργάνου βασίζεται σε όργανο του Γιοβάν Τσαούς. Μήκος χορδής 65cm
Labels:

3 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Αυτές οι μεταλλικές
χορδές...

τόσο σύγχρονες
τόσο μοντέρνες

τόσο σμυρναίϊκες...

16 Φεβρουαρίου 2020 στις 6:35 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Γιοβαν Τσαους . Μεγας . Τα δυο του αριστουργηματα Η Ελενη η ζωντοχηρα και το Πεντε μαγκες στον Περαια . Καποιοι μυαλοφυγοδικοι λεν οτι το ρεμπετικο ειναι τουρκογενες . Ε λοιπον δεν υπαρχει ουτε ενα αραβικο η τουρκικο τραγουδι που να μοιαζει ειτε στην θεματολογια ειτε στην μουσικη με οποιοδηποτε ρεμπετικο ειτε της Πειραιωτικης σχολης ( Μπατης , Μαρκος , Δελιας αν και Σμυρναιος στην πειραιωτικη ανηκει , Μαθεσης Γενιτσαρης κλπ ) ειτε της Σμυρναιικης ( Τουντας , Γιοβαν Τσαους αν και Ποντιος ) . Δημοτικα τραγουδια ειδικα ακριτικων περιοχων θα βρεις να μοιαζουν με τραγουδια ομορων λαων . Ρεμπετικο ουτε ενα . Ειδικα στο πειραιωτικο αν ακουσεις τον ρυθμο ας πουμε απο το Σακκακι του Δελια εχει εμφανη σχεση με το τσαμικο . Και η θεματολογια ας πουμε το Οταν πεθανω θαφτε με η το Τον Χαρο τον ανταμωσαν εχει σχεση με τα κλεφτικα της ταβλας . Οσο για το Σμυρναιικο οταν ακουσεις ( καλα ομως ) τις ερμηνειες της Εσκεναζυ η της Αμπατζη δεν ειναι καθολου αναγκη να εισαι με στρωμενο το κεφαλι για να σε στειλει . Καμια φορα Τρελογιαννη βαλε ( βρισκεται ευκολα στο youtube ) το περιφημο μουρμουρικο Δυο μαγκες μες στην φυλακη . Η ερμηνεια της Αμπατζη και ο ρυθμος σε στελνουν . Οσοι παρεξηγηθουν απο τους στιχους περαστικα . ΑΜ

17 Φεβρουαρίου 2020 στις 1:25 μ.μ.
ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Τα ρεμπέτικα τα βάλαμε
πάνω κι από τα εικονίσματα
και τα διδάσκουν και στα
σχολεία...

Οι ρεμπέτες, μη θέλοντας
ή
μή μπορώντας να γίνουν τα καλά παιδιά

μιας κοινωνίας κατ' εικόνα
της

μαντάμ σουσού

πονεμένες ψυχούλες και
οι...loosers μιας εποχής
έγιναν σημαία για κάποιους ψευτοκουλτουριάρηδες
που βρήκαν φερετζέ να
κρύψουν τη μουτσούνα τους.

Όμως,
όταν δουμε την παγκόσμια
εικόνα

όπου

τα τάνγκος
της Αρτζεντίνας
(με ινστρούχτορα
τον Άστορ Πιατσόλα)

τα μπλούζ του
Μισσισιπή της
Λουιζιάνας
(με λεγεώνες προαγωγών και
ινστρουχτόρων)

τα τσιρκοτράγουδα
(με ινστρούχτορα
τον Νίνο Ροτα)

και τα δικά μας
ρεμπέτικα που τους
αγιοποιημενους
παραγωγους και ινστρούχτορες
δεν τολμώ να αγγίξω με την...βέβηλη γραφή μου,

οταν λοιπόν
μία παγκοσμιοποιημένη
ατραξιόν διαλέγει

τραγούδια από τον βυθό του περιθωρίου
και μας τα πουλάει
για μεταξωτές κορδέλλες

αν δεν πεισθώ
οτι
σίγουρα, δεν πρόκειται

για σανό
ή δόλωμα

δεν θα παρω

και πείτε με και ρεμπετοφοβικό
η αλανιαρόφοβο

αθεόφοβος πάντως δεν είμαι
και είναι το μόνο που
μετράει για μένα.







17 Φεβρουαρίου 2020 στις 5:25 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)