Ἕνα Φλαμιάτον δι’ Ἀρχιεπίσκοπον

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Γάτος

Κύριε διευθυντά,

Δημοσιεύονται στὶς ἐφημερίδες, κατὰ χρονικὰ διαστήματα, πληροφορίες περὶ παραιτήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Στὸ ἐνδεχόμενο μιᾶς μελλοντικῆς παραιτήσεως θὰ πρέπει οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ἐκφράσουν ἔγκαιρα τὴν γνώμη τους.

Ἡ Ἑλλάδα χρειάζεται ἕνα Μακρυγιάννη, ἕνα Φλαμιάτο Ἀρχιεπίσκοπο. Γιὰ ὅποιον διεκδικητὴ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς δὲν θέλει ἢ δὲν μπορεῖ αὐτὸν τὸν ρόλο ὑπάρχουν τὰ Μοναστήρια. Νὰ φθάσει τὸ ἑκατό, νὰ γίνει τέλειος. Ἄλλο τριάκοντα ἄλλο ἑκατό. Δὲν θὰ ἔχει ἡσυχία, ὅπως ποτὲ δὲν θὰ ἡσυχάζει ἡ Ρωμηοσύνη ὅσο θὰ κυβερνοῦν τὸν κόσμο, ἀνεπίσημα, οἱ ἀπόγονοι ὅσων ἐσταύρωσαν τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, θὰ εὑρίσκεται σὲ ἕνα πεδίο μάχης, γιὰ νὰ ὑπερασπίζεται τοὺς Ὀρθοδόξους. Το γένος χρειάζεται ἕνα Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ ὁποῖος θά ἐπαναφέρει τὸ ξεχασμένο «Φεύγετε τὴν Εὐρώπη», τὸ ὁποῖο μὲ τὴν ἐμφάνιση τῶν Ἀμερικανῶν ἔχει ἀναβαθμισθῆ σὲ «Φεύγετε τὴν Δύση». Ἕνα Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ ὁποῖος θὰ τολμᾶ νὰ θέτει ἐκτὸς ἐκκλησίας πολιτικούς, ἐπιχειρηματίες, καναλάρχες… Συγκεκριμένο τηλεοπτικὸ κανάλι ἔχει ξεπεράσει κάθε ὅριο, μὲ τὴν προβολὴ τῶν οἰκογενειῶν τοῦ ἰδίου φύλου, καὶ ἡ ἀφωνία τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς συν­εχίζεται.

Θὰ πρέπει ἀκόμη οἱ φιλόδοξοι διεκδικητὲς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς νὰ εἶναι προσεκτικοὶ, διότι εὑρισκόμεθα 70 χρόνια μετὰ τὸ 1949 καὶ ἑκατὸ ἀπὸ τὸ 1920. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχουμε εὐχάριστα νέα γιὰ ὅσους ἀντιστέκονται καὶ ὀδυνηρὰ γιὰ τοὺς συμβιβασμένους καὶ τοὺς ἀντίθετους.

Τὸ 1949 ὡς συνέχεια τοῦ 1948 (Ἵδρυση κράτους Ἰσραήλ, Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, Πανευρωπαϊκοῦ Συνεδρίου), εἴχαμε τὴν ἵδρυση τοῦ ΝΑΤΟ (4.4.1949), τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης (9.5.1949) καὶ τῆς Λ.Δ. τῆς Κίνας. Ἤδη παρατηροῦνται προβλήματα στὸ ΝΑΤΟ, τὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ, τὴν εὐρωπαϊκὴ ἑνοποίηση, τὸν οἰκουμενισμό. Αὐτά ἀφοροῦν τά πλοκάμια τῆς Ἀντιχριστιανικῆς Λερναίας Ὕδρας καὶ ὄχι τὴν κυριαρχία τῆς Λερναίας Ὕδρας, ἡ ὁποία παραμένει σταθερὰ μέχρι σήμερα.

Τὸ 1920 εἴχαμε τὴν «Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν» (10.1.1920), τὴν ἐπίσημη ἔναρξη τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, τὴν παροχὴ στὶς Ἀμερικανίδες τοῦ ἐκλογικοῦ δικαιώματος (28.8.1920), τὴν ἐπικράτηση τῶν Σοβιετικῶν στὸν ἐμφύλιο πόλεμο τῆς Ρωσίας (1918 – 1920). Τὸ 1920 εἶναι τὸ ἔτος τῆς ἐπικρατήσεως τῶν ἀντιχριστιανικῶν δυνάμεων καὶ θὰ μποροῦσε νά θεωρηθεῑ ὡς ἡ ἀρχὴ ἑνὸς 8ου αἰώνα. Ὅπως καὶ τὸ 1922, ἔτος ἐκδιώξεως τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες τοῦ ἀποκαλυπτικοῦ βιβλίου.

Σ’ αὐτὸ τὸ θέμα, τοῦ 8ου αἰώνα, ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἕνα βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «Ὀρθόδοξος Κυψέλη» (1999) μὲ τὸν τίτλο «Σωτήρια μηνύματα γιὰ τὴν προστασία μας στοὺς ἐσχάτους καιρούς». Στὴν σελίδα 60 ὑπάρχει ἕνα κείμενο, τὸ ὁποῖο ἀποδίδεται στὸ ἐκκλησιαστικὸ πρόσωπο Ὅσιος Νεῖλος ὁ Μυροβλύτης. Σ’ αὐτὸ ὑπάρχουν τρία σημεῖα, τὰ ὁποῖα εἶναι χρήσιμο νὰ ἐξετασθοῦν.

Στο πρῶτο ὑποστηρίζεται ὅτι «Κατὰ τὸ 1900 ἔτος, βαδίζοντας πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰώνα, ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος». Στὴν συνέχεια ἀναφέρονται ἀκρότητες τῆς προσωπικῆς, οἰκογενειακῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς. Αὐτὰ ὅμως συνέβησαν τὴν δεκαετία τοῦ 1860 καὶ ἔχουν καταγραφῆ στὸ βιβλίο «Τέρατα καὶ σημεῖα τῶν Σκοτεινῶν Δυνάμεων» τοῦ Ἀρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου.

Σὲ ἄλλο σημεῖο ὑποστηρίζεται ὅτι «Τότε θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμον εἰς τὰ ἱερὰ καταφύγια…». Ὑπῆρξε μία ἀναγέννηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους μετὰ τὴν δεκαετία τοῦ 1960.

Ἀναφέρεται ἐπίσης ὅτι «Καὶ πάντα ταῦτα γενήσονται διά τὸ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θέλει κυριεύσει τὰ πάντα καὶ γενήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς Οἰκουμένης καὶ θὰ ποιῆ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασίαν, θέλη δὲ δώσει πονηράν σοφίαν εἰς τὸν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, νὰ ἐφεύρη νὰ ὁμιλῆ ὁ εἷς εἰς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μιὰν ἄκρην τῆς γῆς ἕως τὴν ἄλλην, τότε θὰ πέτανται στὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες». Αὐτὰ ὅμως ἐμφανίστηκαν λίγο πρὶν τὸ 1920 καί ἐπεκτάθηκαν ἀργότερα. Γιὰ παράδειγμα ἡ πρώτη παναμερικανικὴ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μεταξὺ Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς ἀκτῆς, πραγματοποιήθηκε τὴν 25/1/1915, ἐνῷ ἡ πρώτη ἀεροπορικὴ πτήση μεταξὺ Ἀμερικῆς καὶ Εὐρώπης συνέβη μεταξὺ 8 -27 Μαΐου 1919 μὲ ἐνδιάμεσους σταθμούς.

Δὲν μποροῦμε νὰ γνωρίζουμε τί θὰ συμβεῖ σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα. Ἀλλὰ ὑπάρχουν αἰτίες προβληματισμοῦ. Ὅπως ἡ πρωτοφανὴς ψηφιακὴ- τεχνολογικὴ ἐπίθεση κατὰ τῶν ἀνθρωπίνων σωμάτων, μὲ τὴν βοήθεια τῶν τεχνολογιῶν τῆς τελευταίας διετίας, γιὰ νά καταργήσει ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπὸ τὶς οἰκογενειακὲς καὶ χριστιανικὲς ἀξίες. Ὅπως ἐπίσης τὸ γεγονὸς ὅτι ἀγριεύουν τὰ φυσικὰ φαινόμενα. Γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους ἀγριεύουν ὅσο ἀγριεύουν οἱ ἄνθρωποι, ἐνῷ στὴ Δύση πιστεύουν ὅτι γιὰ τὴν μεταβολὴ τοῦ κλίματος εὐθύνεται ἡ βιομηχανικὴ καὶ οἰκονομικὴ δραστηριότητα τῶν ἀνθρώπων. Ἂν ἐγνώριζαν τὸν Ψαλμὸ 103 ἴσως εἶχαν διαφορετικὴ γνώμη.

Ὅσοι διεκδικητές τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἐπενδύουν σὲ Ἀμερικανοὺς πρεσβευτὲς καὶ ἀντιχριστιανοὺς πολιτικοὺς θὰ εὑρεθοῦν πρὸ ἐκπλήξεων καὶ θὰ τεθοῦν στὸ περιθώριο τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καὶ Ἐθνικῆς Ἱστορίας.

πηγή