Που αντέχουν ακόμη στο σύγχρονο κόσμο και κρατάνε τις παραδόσεις.
Τις βλέπω αξημέρωτα ακόμη με το μπαστουνάκι τους με το πρόσφορο στο χέρι με τα ονόματα των ανθρώπων τους για μνημόνευση , που δεν τους ξεχνάνε ποτέ. .Μερικές σε παρέες τριών όπου κρατάει η μία την άλλη γιατί δεν μπορούν να περπατήσουν μόνες τους.....διδύμου σημασία ούτε τα χιόνια ούτε τις παγωνιές ούτε τις πλημμύρες ούτε τίποτα...
Φεύγουν σιγά και αυτές όμως σιγά και αλλάζουν τα πράγματα....
Θα πεθάνουμε εμείς και δεν θα έχουμε ένα άτομο να μας ανάψει ένα κερί, χωρίς πλάκα ...
6 σχόλια:
Κάτι τέτοιες και κάτι τέτοιοι γέροι ψηφίζαν τόσα χρόνια το Πασόκ.
τοχεις καψει εντελώς εε αυτό βρήκες να πεις μπρε ,τόση μιζέρια!;;;
Θα σ'ανάβουμε κερί εμείς Τρελο-Γιάννη, άμα δε φύγουμε πρώτοι, μη στενοχωριέσαι.
Οσοι εχουν μαθει στα παιδια τους να αγαπουν τον Θεο και όλα οσα πρεπει να ακολουθουν μετα θανατο για τους κεκοιμημένους,νομιζω ότι θα εχουν καποιους να τους μνημονευει και να αναβει κερακι στην μνημη τους.
Μην ανησυχείτε.
Ο Θεός θα μας φροντίσει.
...όσοι φεύγουν με επώδυνο μαρτυρικό θάνατο
λογίζωνται μάρτυρες...
(...αστειεύομαι...)
νομίζω πως η λίγη μετάνοια όσο ζούμε
και το μαρτύριο
της συνειδήσεως να βλέπουμε τα κάθε είδους
λαμόγια να χειροκροτούνται
κι εμείς εκεί,
κορόιδα και χαμένοι
κρατώντας
την ψυχή μας στον
"ά δ η ",
χωρίς απελπισία
-κατά τα μέτρα μας-
χωρίς να προσφεύγουμε σε "εύκολες" λύσεις
αφού έχουμε την
μόνη αληθινή παρέα
-που κατεβηκε ως εκεί για χάρη μας-
ε...κάτι θα γίνει και για μας
ελπίζω
-κατά τα μέτρα της μετανοίας μας-.
Τό μαρτύριο δεν είναι μόνο αίματος !
Δημοσίευση σχολίου