Δεν θα μας πει κανείς τι θα διαβάζουμε

 
 Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
"...Έχω διαβάσει εμετικά τερατουργήματα, π.χ. μηνιαίας ψευτοπροοδευτικής πατσαβούρας, χυδαία λιβελογραφήματα, απειλές στα κοινωνικά δίκτυα, ψεύδη για τη δουλειά μου, ό,τι μπορεί να κατεβάσει η γκλάβα ανθρώπου. Με τη λογική αυτών των τύπων θα έπρεπε να είμαι μονίμως με μια κουκούλα κι ένα ρόπαλο, να σπάω κεφάλια και γραφεία και να έχω καταναλώσει όλη την παραγωγή μπογιάς της Ε.Ε., ρίχνοντάς τη στους τοίχους και στις μάπες τους.
Το «να προσέχετε τι γράφετε» θυμίζει -σε κακέκτυπο, αλλά πάντως θυμίζει- μαφιόζικη λογική, λογική μπράβων – «άμα ξαναμιλήσεις για μένα ή τον κολλητό μου, θα έρθει ο Φράνκο Τζάκαλο Ρόζο και θα σου φορέσει τσιμεντένιο παλτό», «Άμα δεν το βουλώσεις, πες μας τι νούμερο κάσα φοράς» κ.λπ.

Αυτά δε τα παλικάρια είχαν και το φοβερό επιχείρημα πως οι εφημερίδες του ομίλου είναι εκβιαστικά μέσα, αφού, δήθεν, δεν έχουν μεγάλη κυκλοφορία. Η «δημοκρατία», όμως, είναι σταθερά η δεύτερη εφημερίδα του κεντροδεξιού χώρου σε κυκλοφορία, με 8.000-10.000 φύλλα. Με τη λογική των παιδιών της πλατείας, η «Αυγή», που δεν φτάνει ούτε τις 2.000-3.000, ή η αγαπημένη τους «Εφ.Συν.», που βλέπει την πλάτη της «δημοκρατίας» με κιάλια -και αν ποτέ πουλήσει όσο αυτή, θα λιποθυμήσουν από τη χαρά τους-, τότε πρέπει να πουλάνε λιανική κοκαΐνη ή να έχουν ανοίξει κάνα δουλεμπορικό «στούντιο» με πρόθυμα κορίτσα για να λιγδώσει το άντερό τους...".
η συνέχεια...