Ήταν τέλη Μαΐου του 2019, όταν μία πενταμελής προσκυνηματική ομάδα, συναντηθήκαμε εντελώς τυχαία και για πρώτη φορά, στις Καρυές Αγίου Όρους, με τον αγιορείτη Μοναχό Σ...... Η μορφή του ασκητή, δε φανέρωνε κάτι ιδαίτερο, κάποια ανώτερη πνευματική κατάσταση που ελκύει, αλλά μάλλον το αντίθετο. Πρώτη μου κίνηση, ήταν να πάρω την ευχή του.
- Καλώς τον Κώστα από την Κύπρο, είπε. Η Παναγία παιδί μου, είναι δίπλα σου και σε προσέχει. Να μη φοβάσαι τίποτε, ούτε να σ' ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι για σένα.
Άπαντες μείναμε ενεοί. Ένας της ομάδας, ρώτησε τον Γέροντα, από πού
γνώριζε το όνομά μου κι εκείνος φαινόταν διστακτικός, ν' απαντήσει. Σ'
επανάληψη της ερώτησης, ο Γέροντας έδειξε με το χέρι και το βλέμμα του
προς τον ουρανό, λέγοντας: - Μόλις πήρα την πληροφορία.
Αργότερα, συμπέραινα πως η αγιότητα δεν κάνει επίδειξη. Κάτω από μια απότομη συμπεριφορά, ένα ατιμέλητο σώμα, μπορεί να κρύβεται μεγάλος πνευματικός θησαυρός.
Μαρτυρία
Κώστα Παπαγεωργίου
Αργότερα, συμπέραινα πως η αγιότητα δεν κάνει επίδειξη. Κάτω από μια απότομη συμπεριφορά, ένα ατιμέλητο σώμα, μπορεί να κρύβεται μεγάλος πνευματικός θησαυρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου