Τον παλιό εκείνο τον καιρό οι χριστιανοί περνούσαμε πάνω από τους φτωχούς και τους άστεγους για να πάμε στους οίκους της Εκκλησίας και οι άθεοι πάνω από τους γυμνούς και πεινασμένους για να πάνε στους οίκους της αμαρτίας. Οι μεν για να θρέψουν την ψυχή τους οι δε για να τέρψουν το κορμί τους.
Βέβαια πολλοί άθεοι πήγαιναν στους οίκους της Εκκλησίας και πολλοί χριστιανοί στους οίκους της αμαρτίας, αντίστροφα από το αναμενόμενο.
Είναι αλήθεια αυτό μη σκανδαλιζεστε. Συνέβαινε και συμβαίνει. Ξαφνικά ενώ τόσοι δυστυχισμένοι ήταν αόρατοι από όλους μας , ήρθε η μόδα του ανθρωπισμού και ανακαλύψαμε κάποιους ενδεεις και πένητες , αποικιακούς και εξωτικής προελεύσεως..
Αχ τι υπέροχη επιλεκτική ευαισθησία! Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος.
Γενικά τα εισαγόμενα και διαφημιζομενα κάνουν εντύπωση.
Τα ντόπια είναι εκτός ενδιαφέροντος. Κοινοτυπια , ο λέγεται "μπανάλ".
Φυσικά, ισχύει και το ότι όσοι πενονται ανάμεσα μας ήταν κακοί διαχειριστές και διεφθαρμένοι ελληναραδες, για αυτό τους τιμώρησε ο Θεός με την κατάρα της Νεμέσεως.
Ενώ οι ξένοι, οι απ' έξω, οι φερμένοι από από αλλού ήταν απλά κακοτυχοι και κακορίζικοι... Αχ Θεουλη μου, καινούρια ευαγγέλια!
π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου