Να αφήσουμε τους τύπους και να μπούμε στην ουσία....

Καλές οι Αρτοκλασίες, οι Φανουρόπιτες και οι δωρεές αλλά αν δεν υπάρχει μετάνοια δηλαδή άσκηση, αλλαγή ζωής, 

και εξομολόγηση των αμαρτημάτων με καθοδήγηση απο πνευματικό τότε τσάμπα οι προσφορές  για να μας δεί η γειτόνισσα και να μας πει "Άντε και του Χρόνου!".

Λέει η άλλη το φλιντζάνι, είναι η πρώτη ξεματιάστρα, μπορεί να έχει θάψει το μισό χωριό και τον παπά μαζί, αλλά στην Αρτοκλασία και στην φανουρόπιτα πρώτη ! Με ταγεράκι σιδερωμένο και κολώνια που μυρίζει απο χιλιόμετρα. Και αν κάνεις το λάθος και της πεις για εξομομολόγηση, μετάνοια και Θεία Κοινωνία παίρνει μια μορφή και γίνεται ένα θηρίο που και ο διάβολος μπροστά της μοιάζει γατάκι...

Ορθόδοξη πνευματικότητα απο τα lidl. . . . .

Ζούμε τελικά εμείς οι Παπάδες μεγάλες στιγμές...

Απλά πράγματα αδερφοί...Να κάνουμε κανένα πρόσφορο, να πέσουμε στα γόνατα με καρδιακή προσευχούλα, να ανοίξουμε την καρδιά μας στον συνάνθρωπο. Να βάλουμε χαμόγελο,  μετάνοια στη ζωή μας και υπακοή στον πνευματικό μας πατέρα. Να κουβαλήσουμε τον σταυρό μας , την ευθύνη μας και να ορμάμε ερωτικά και θυσιαστικά στην αγάπη. Nα μελετάμε την Αγία Γραφή και τους πατέρες για να ξέρουμε τι πιστεύουμε και όχι να κοιτάμε τα ταβάνια στους Ναούς σαν να ακούμε κινέζικα. Να μετέχουμε στα Ιερά Μυστήρια όπως μας προετοιμάζει η Εκκλησία και όχι να έχουμε τα χέρια δεμένα σαν να πηγαίνουμε σε θέατρο. Τα υπόλοιπα είναι απλά ένα Βυζαντινό lifestyle.

Δύο πόρτες έχει η ζωή λέει ένα λαϊκό άσμα....

Δύο επιλογές έχουμε...

Να δούμε την Εκκλησία ως Θεραπευτήριο - Νοσοκομείο και να τρέξουμε να θεραπευτούμε ή να τη βλέπουμε σαν έναν χώρο κοινωνικής επίδειξης ...Στην πρώτη περίπτωση πας στον Χριστό στη δεύτερη πας στον γκρεμό....Απλά πράγματα...

Πριν πάμε στο σκαλοπάτι της Ορθόδοξης πνευματικότητας πρέπει να περάσουμε και από το σκαλοπάτι της ανθρωπιάς, μην το ξεχνάμε. Πολλοί πάνε να γίνουνε Χριστιανοί στους τύπους και στην εξωτερική θρησκευτικότητα αλλά έχουν ξεχάσει να γίνουν άνθρωποι.

Στην Ορθόδοξη πνευματική ζωή τα χέρια δεν τα σηκώνουμε για να χτυπήσουμε τον άλλον αλλά για να τον αγκαλιάσουμε ακόμα και αν ειναι ο εχθρός μας...Ετσι για να μην ξεχνάμε τι πιστεύουμε...

π. Σπυρίδων Σκουτής

ΥΓ. Σκέψεις με αφορμή συζήτησης που είχα με αδερφούς κληρικούς για την περίοδο των Χριστουγέννων που έρχεται...Καλό αγώνα αδέρφια, καλό κουράγιο και καλή υπομονή..