Με ρωτάς

 

Με ρωτάς, παλικαρά μου,
τι να κάμεις για να νιώθεις μέσα στη τρέλα της κάθε μέρας σου καλά.
Παρότι είμαι γέρος και μ' έχεις για σοφό,
δεν θα σου πω τι λέω εγώ.
Θα σου πω τι μου 'λεγε εμένα ο γέρος ο πατέρας μου.
Αγράμματος μέχρι τη ρίζα, αλλά όχι απαίδευτος.
Καταλαβαίνεις τι πάει να πει αυτό...
Μη βιαστείς να απαντήσεις, παλικαρά μου.
Γιατί εύκολα μπορείς να λαθέψεις.
Όσα που να κουτσογράφει και να κουτσοδιαβάζει έμαθε.
Δουλειά σήμερα της πρώτης του δημοτικού.
Μεγάλο κατόρθωμα τις εποχές εκείνες.
Αλλά πού να πάρετε χαμπάρι εσείς από δαύτα τα σήμερα;
Το λοιπόν.
Μου 'λεγε κι απ' όσο θυμάμαι θα σου κουβαλήσω εδώ τις λέξεις του επακριβώς:
" Άκου γιαβρί μ'.
Δεν ξέρω πως θα το κάνεις αυτό που θα σου πω.
Δεν ξέρω ούτε κι εγώ πως το 'κανα από τα μικράτα μου,
από τότε που μου το παρήγγειλε ο παπα Ονούφρης.
Έχε σα καραμέλα τ΄ όνομα του Χριστού στη γλώσσα σου
και καρφωμένο στην καρδιά σου,
λέγοντας την ευχούλα.
Δεν με κόφτει τι θα κάνεις,
αλλά λέγε την συνέχεια.
Θα σε γλυκάνει.
Δεν φαντάζεσαι πόσο.
Και πέρα τούτου,
κατάπιε δυο προσευχές
και θα 'χεις μες στη μέρα σου
μαζί σου το Χριστό μας και τη Μάνα Του.
Τους Χαιρετισμούς της Παναγιάς και το Απόδειπνο το μικρό.
Και λέγε τα.
Το πρώτο σαν έρθει το πρωί
και τ' άλλο σαν αρχίζει να βραδιάζει.
Μην κοιμηθείς αν δεν τα 'χεις πει.
Ψάξε και βρες τον τρόπο.
Κι όσο μπορείς, κάνε τα μυστικά.
Ψιθύριζέ τα.
Και ο Χριστός μας και η Παναγία Μάνα Του
θα σε προστατεύουνε σ' ολη σου τη ζωή στα φανερά"