Ήταν δύο μοναχοί στο Άγιο Όρος , γεροντάκια ήτανε πια, χρόνια είχανε να δούνε τον έξω κόσμο, να λέει ο ένας στο άλλον’’:
Γιατί λένε πως τόσο κακό, στον κόσμο αδερφέ;
Είναι που μαλώνουνε όλοι…Εγωισμοί…Όλα δικά του, ο άνθρωπος τα θέλει…
Και πως μαλώνει κάποιος δηλαδή;
Να, είναι απλό…Το βλέπεις τούτο το πιθάρι; Εγώ θα λέω δικό μου πως είναι, και εσύ δικό σου…Και έτσι θα μαλώσουμε στο τέλος…
Ε, ας μαλώσουμε λοιπόν…Δικό μου είναι το πιθάρι!
Όχι αδερφέ, δικό μου είναι…
Εντάξει, εντάξει! Δικό σου είναι αδερφέ. Μην μου στεναχωριέσαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου