Όταν ο Ναυπάκτου νομίζει πως «κομίζει γλαύκας εις Αθήνας».

Τελευταία -είναι αλήθεια ακόμη και μεις που αγαπάμε τον π.Ιερόθεο για τις Ορθόδοξες πατερικές  θέσεις του- κάθε φορά που γράφει κάτι  με αφορμή το Ουκρανικό
μπερδευόσαστε στο τέλος πιο πολύ...
ή λοιπόν ο Ναυπάκτου είναι οικουμενιστής άριστα κρυμμένος 
ή είναι αντι-οικουμενιστής 
μέχρι το σημείο που δεν θα "στεναχωρηθεί"
η Πατριαρχική αυλή και φυσικά ο Βαρθολομαίος!


"Στο θέμα της Ουκρανίας, δεν αναζητούμε ποιος είναι ο μεγαλύτερος και χειρότερος οικουμενιστής, 
ο Βαρθολομαίος ή ο Κύριλλος! 

Στο ουκρανικό ζήτημα είναι αυταπόδεικτο πως η Εκκλησία της Ρωσίας έχει το δίκαιο και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συμπεριφερόμενος ως Πάπας της Ανατολής, με την αντικανονική του εισπήδηση στη δικαιοδοσία της Ρωσίας, αναγνωρίζοντας αυτοχειροτονημένους, καθαιρεμένους, ακοινώνητους σχισματικούς, επιφέρει σχίσμα την Ορθοδοξία. 

Αυτό είναι το θέμα π. Ιερόθεε!" 
π. Νικόλαος Μανώλης

Γράφει λοιπόν  ο «ποιητής», ολόκληρη πραγματεία νομίζοντας πως «κομίζει γλαύκας εις Αθήνας».

Οι εκκλησιολογικές μετα-πτώσεις του Πατριαρχείου Μόσχας

Ο οικουμενισμός συνδέεται με τον σχετικισμό ή σχετικοκρατία, ότι, δηλαδή, όλα είναι σχετικά και έτσι δημιουργείται σύγχυση στα θεολογικά και εκκλησιολογικά θέματα.

Άλλο, βέβαια, είναι η οικουμενικότητα και άλλο είναι ο οικουμενισμός, ο οποίος διακρίνεται για σύγχυση μεταξύ αληθείας και πλάνης, μεταξύ αληθείας και αιρέσεως.

Παρατηρώ, όμως, ότι οι αντιοικουμενιστές στην Ελλάδα κρίνουν και επικρίνουν έντονα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ιδίως τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ενώ αμνηστεύουν παράλληλα τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, κυρίως την Εκκλησία της Ρωσίας.

Νομίζω ότι αυτό δεν είναι δίκαιο, ούτε αντικειμενικό.

Γι’ αυτό στην συνέχεια θα θίξω την κατά καιρούς στάση της Εκκλησίας της Μόσχας, κυρίως έναντι των Ρωμαιοκαθολικών. Ουσιαστικά, θα παρουσιάσω τις μετα-πτώσεις της σε εκκλησιολογικά θέματα, που γίνεται ανάλογα με τις εκάστοτε έξωθεν επιδράσεις.

Πρέπει από την αρχή να διευκρινίσω ότι όσα θα γραφούν στην συνέχεια δεν αφορούν τον ορθόδοξο ρωσικό λαό και τους αγίους που έζησαν και ζούν στην Ρωσία, αλλά την κατά καιρούς ηγεσία που επηρεάσθηκε από άλλους παράγοντες.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΛΌΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ

Συμπέρασμα : Μεγάλος κόπος όλη η ιστορική ανάλυση,για ένα συμψηφισμό απ ενοχοποίησης αφ ενός, 
και τα διαπευστήρια που ανήκουμε αφ ετέρου, προς μεγάλη ικανοποίηση του Τζέφρι Πάιατ...