Το «ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ» του Τούρκου.

ΜΟΛΙΣ είχαμε αποβιβασθεί στο πλοιάριο για το Κορδελιό . Μπροστά μας όλο το λιμάνι της Σμύρνης .Το «Και» με την ένδοξη μα και πονεμένη ιστορία του, ενώ οι  χρυσοειδείς μαγιάτικες ακτίνες του δειλινού φέγγιζαν νοσταλγικά την Σμύρνη.

-Βλέπεις Βαγγελίτσα όλη αυτήν την πανέμορφη πόλη;Από εδώ έφυγε πρόσφυγας ο Παππούς για να πάει στις παράγκες της παλιάς Κοκκινιάς.

Υπενθύμισα με καημό αθεράπευτο στην κόρη μου νομίζοντας πως δεν μας άκουγε κανένας άλλος στο πλοίο. Όμως έκανα λάθος.

Την συγκίνηση την διαδέχτηκε η έκπληξη.

-«Καλώς  ήρθατε στην Σμύρνη» ήταν τα λόγια ενός Τούρκου μεσήλικα.

Αρχοντάνθρωπος από το παρουσιαστικό του ο οποίος γνώριζε αρκετά καλά τα Ελληνικά με λίγο βέβαια σπαστή προφορά.

-Σας ευχαριστούμε, από πού είστε;

-Εγώ είμαι Τούρκος αλλά αγαπώ την Ελλάδα. Έρχομαι άλλωστε τακτικά στην Πελοπόννησο για δουλειές .Έχω ένα εργοστάσιο εδώ κοντά στην Σμύρνη. Να σας συστήσω και την οικογένειά μου.

Κάθονταν κοντά στην πρύμνη η σύζυγος του Μουσταφά, μια όμορφη αρχόντισσα Τουρκάλα  με μία μοντέρνα μαντήλα και δίπλα της τα παιδιά τους  του που κατοικούν πλέον επιστήμονες μόνιμα στην Άγκυρα.

Μέχρις να φτάσουμε στο Κορδελιό μιλήσαμε σαν αδέλφια , τίμια και με  ειλικρίνεια  για όλα τα λάθη της ιστορίας και για το πώς οι μεγάλες δυνάμεις μας έφερναν μία ζωή  εναντίους αναμεταξύ μας για να πλουτίζουν από την φρίκη μας .

-Βρε Μουσταφά εμείς είμαστε καρντάσια ,γιατί οι  πόλεμοι και σκοτωμοί;

Και μου έδωσε το χέρι του επιβεβαιώνοντας και παραδεχόμενος  την αλήθεια των λόγων μου.

Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και που και που συνομιλούμε .

Πέρασαν σχεδόν 100 χρόνια  από τον τρομερό διωγμό φτάσαμε στο «καλώς ήρθατε». Εδώ στην ξακουστή προκυμαία της Σμύρνης. Από την βαναυσότητα  στην ανθρωπιά ,από το αίμα στην αγκαλιά ,μέσα στην αιώνια πάλη μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας, φωτός και ζοφερότητας .

π.Διονύσιος Ταμπάκης