«..Δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά.
Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.
Για να υπόσχονται το «παραπέρα».
Για να λούζουν στο αληθινό φώς τ’ άδεια δωμάτια.
Για να φτιάχνουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους..»
Οδυσσέας Ελύτης
1 σχόλιο:
Πόση αλήθεια μάστορα ! Το πάνω παράθυρο λές και είμαι εγώ και το παράθυρό μου στον κόσμο και τα όνειρά μου στο πέτρινο σπίτι αρχοντικό που γεννήθηκα ! Πόσες φορές πίσω απο την δαντελένια κουρτίνα δεν άφησα τα αποτυπώματα απο τά χείλη μου πάνω στα αχνισμένα τζάμια , όταν το χιόνι έξω ήταν ένα μπόι και τά παιδιά περιορισμένα μέσα στο δωμάτιο με το τζάκι ! Αχ ! Εκείνο το τζάκι , που τις απόκριες κατέβαιναν οι καλικατζαραίοι και μας επισκέπτοντο οι μασκαρεμένοι ! Η φυγή απο το χωριό ένας ξερριζωμός ! Δεν ξέρω άν τελικά το παράθυρο στον κόσμο άνοιξε , πάντως το παράθυρο στο πέτρινο σπίτι έκλεισε γιά πάντα σφραγίζοντας τις μνήμες . Τά γόνατά μου δεν ξαναμάτωσαν στις κοφτερές πέτρες της αυλής σαν έπεφτα . Τά σπασμένα τζάμια πλέον μυρίζουν ερήμωση . Αχ ! Και νά μπορούσα νά τελείωνα τη ζωή μου εκεί που την άρχισα ! Το πέτρινο σπίτι το κουβαλώ μέσα μου !
Καλά ! Δεν είμαι και ο Μαθουσάλας ! Απλά τύχαμε σε μιά γενιά που γεννηθήκαμε χωρίς τηλέφωνο , ηλεκτρικό , μέ νερό απο το πηγάδι και θά φύγουμε σε έναν κόσμο ριζικά αλλαγμένο ! Όμως όπως είπες τρελλέ , η γνώση των αρχαίων ελληνικών ή των λατινικών δεν ξέρω πόσο άλλαξε τον κόσμο !
Δημοσίευση σχολίου