Τα βαπόρια με τους εποίκους δεν καίνε πετρέλαιο. Κινούνται με αγάπη και τις ευχές της Μέρκελ και του Σόρος
Χθες αναφερθήκαμε στην «καπετάνισσα» Κάρολα Ρακέτε, που είχε μια σκούνα, μια κορβέτα, μια γαλέρα, ένα τρικάταρτο, ένα μπρίκι, γκαζάδικο ή εμπορικό που κουβαλά μινεράλια, τέλος πάντων, και το κουμάνταρε και είδε μια βάρκα με μετανάστες, λίγο έξω από την ακτή της Τρίπολης της Λιβύης, και αποφάσισε να τους πάει στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας, που απέχει περίπου 160 ναυτικά μίλια από το σημείο όπου βρήκε την τρύπια τη βάρκα «Μανταλένα» με τους μετανάστες.
Οι Ιταλοί είναι κακοί, δεν είναι σαν το ψυχοπονιάρικο γερμανικό κράτος και το ψυχουλίνι - αγαπουλίνι Τζορτζ Σόρος, και ψήφισαν τον Σαλβίνι και δεν θέλουν να μετατρέψουν τις ρωμαϊκές επαύλεις σε γιούρτες και το Κολοσσαίο σε χοτ σποτ για να μένουν οι μουσαφιραίοι. Γι’ αυτό δεν την άφηναν την καπετάνισσα να πιάσει λιμάνι στην Ιταλία, κι εκείνη, αθώα καθώς είναι και άβγαλτη και απροστάτευτη (μόνο το διεθνές κατεστημένο στάθηκε βράχος στο πλευρό της), παραλίγο να εμβολίσει πλοίο του λιμενικού της Ιταλίας που προσπάθησε να τη σταματήσει.
Μόλις αποβιβάστηκε η καπετάνισσα στην Ιταλία, συνελήφθη, αλλά έπεσαν πάνω της οι εκκωφαντικά ζάπλουτοι και καλοί άνθρωποι του κόσμου τούτου και αφέθηκε ελεύθερη.
Να, αυτά είναι τα θαύματα που συμβαίνουν και δυναμώνουν την πίστη μας στους δισεκατομμυριούχους και σε καλοκάγαθα κράτη, όπως το γερμανικό. Μια κοπελίτσα, μόνη κι απροστάτευτη, βρήκε ένα πλοίο -κι αυτό παρατημένο- και το κυβερνούσε κι έσωζε κοσμάκη. Το πηδάλιο, την πυξίδα και τα κόλπα τα θαλασσινά τα ζόρικα τα έμαθε όταν δούλευε ματσακόνι ως υψηλόβαθμη κρατική υπάλληλος της Γερμανίας, μια πλοηγός «μάλαμα» στο σκάφος ενός εκ των μεγαλύτερων γερμανικών ωκεανογραφικών ιδρυμάτων, του Alfred Wegener Institute.
Κι αυτή, η τυχαία πρώην δημόσια υπάλληλος, άνοιξε ορθάνοιχτη την αγκαλιά της (αλλά και τα λιμάνια κράτους που δεν της… ανήκει) στους Αφρικανούς τους οποίους έσωσε από τα σκυλόψαρα και τα βουντού του ακροδεξιού Σαλβίνι. Και, όταν την έπιασαν οι μοχθηροί λεγεωνάριοι του Καίσαρα, η (σχεδόν) «αγία» Γερμανία έκανε το παν για να τη σώσει. Και την έσωσε.
Πόσο ωραία παραμύθια βγαίνουν στις μέρες μας…
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου