Φοβάμαι να (σ)το πω, γιατί πλάι στις καρδιές μας καραδοκεί η λογική. Θέλω μονάχα μια στιγμή για ν’ αγκαλιάσω το πληγωμένο βάθος σου, τη σιωπή σου με τη γυαλάδα των λυγμών σου. Και όσο εσύ ψάχνεις λέξεις να μαζέψεις, κάτι τάχα να πεις και πάλι, βρίσκομαι ενώπιον της συντριβής σου με μια κατανόηση που δίνει μονάχα σ’ εμάς ο Θεός σαν μπουκέτο από τ’ αμάραντα που δύσκολα βρίσκει κανείς. Τι άλλο θες; Πες μου: τι άλλο θες;...

π. Δαμιανός