Ντροπή σου δάσκαλε! Ακούς εκεί! Διευθυντής δημοτικού και να έχει στο σχολείο του τέτοιες συνήθειες!
Νικόλας Σιούτας το όνομά του.
Είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει.
Το πρώτο είναι οι συνήθειές του που έχει το "θράσος" να τις επιβάλλει σε μια ολόκληρη γειτονιά.
Τι κάνει αυτός;
Μαζί με τους δασκάλους και τους μαθητές του σχολείου, κάπου στη Ν. Σμύρνη, έχουν φτιάξει ένα σχολείο όπου, άκουσον άκουσον, λειτουργούν τα εξής:
ταρατσόκηπος με βιολογικούς λαχανόκηπους μαθητών, μετεωρολογικός σταθμός ενταγμένος στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, αισθητήρες καταγραφής σεισμών συνεργαζόμενο με το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, λιοστάσι, σημεία ανακύκλωσης, διαδραστικούς πίνακες, κατοπτρικό τηλεσκόπιο και web radio.
Επίσης έχει την απίστευτη συνήθεια να διοργανώνει "αστροβραδιές" όπου τα παιδιά με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων και τηλεσκοπίων παρατηρούν τα άστρα και μαθαίνουν αστρονομία και όχι ζώδια από το Άστρα και Όραμα.
Σα να μην φτάνουν όλα αυτά, διοργανώνει κάθε Σάββατο απόγευμα κινηματογραφικές προβολές στο home cinema του σχολείου για παιδιά και γονείς, με είσοδο ελεύθερη.
Το σχολείο γίνεται ένας χώρος χαράς, κεφιού, δημιουργίας και αγάπης για το χώρο.
Και τολμά αυτός ο δάσκαλος να αμφισβητεί με τις πράξεις του εκείνη την τεράστια φιγούρα του σχολείου που γκρινιάζει ολημερίς γιατί δεν έχει μελάνι ("κι εγώ άμα είναι δεν κάνω τίποτα έτσι"), γιατί παίρνει λίγα λεφτά (λες και θα τιμωρήσεις το άσπλαχνο κράτος αν δε δουλεύεις).
Ντροπή σου δάσκαλε! Χαλάς την πιάτσα!
Την είδηση μάθαμε από ΤΑ ΝΕΑαπ' όπου είναι και η φωτογραφία.
Όπου μπαίνεις και ακούγεται Χατζιδάκις!
Μήπως να διωχθεί σαν την άλλη τη δασκάλα με τον Κεμάλ;
Συγχαρητήρια Κύριε Διδάσκαλε!!!!!!
Είσαι υπόδειγμα!!!!
Εύγε σου!!!
Δάσκαλος και εκτός της αίθουσας
Χαραλαμπάκης Μάνος 24 Μαΐου 2013
Στόχος του πριν από δύο χρόνια, όταν έγινε διευθυντής, ήταν να δημιουργήσει ένα σχολείο με όραμα και ανοιχτό στην κοινωνία.
Οι προσπάθειές του δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα.
Το σχολείο είναι περιζήτητο και πολλοί γονείς επιδιώκουν να στείλουν σε αυτό τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως κύτταρο ζωής για ολόκληρη τη γειτονιά.
Όλα αυτά, διότι το σχολείο του ξεφεύγει από τα συνηθισμένα
Η εκδήλωση την οποία διοργάνωνε για χθες το βράδυ στο Άλσος Νέας Σμύρνης αποδεικνύει πόσο ανοιχτό στην κοινωνία είναι το σχολείο που διευθύνει. Στο Άλσος ήταν προγραμματισμένη η «Αστροβραδιά του 4ου»: οι μαθητές θα παρατηρούσαν τον έναστρο ουρανό με τηλεσκόπια με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων.
Ο Νικόλαος Σιούτας, δρ Ψυχολογίας, ειδικός παιδαγωγός και πρώην σχολικός σύμβουλος, γεννήθηκε στις Κομποτάδες Φθιώτιδας από γονείς αγρότες.
Η αγάπη του για το παιδί, όπως λέει, τον οδήγησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Δίδαξε σε ορεινά μονοθέσια - διθέσια σχολεία του Νομού Βοιωτίας και έπειτα σε σχολεία της Αθήνας. Επηρεασμένος από τον Αλέξανδρο Δελμούζο άρχισε σύντομα να εφαρμόζει τις παιδαγωγικές αρχές του. «Οι ιδέες του με επηρέασαν από την αρχή της εκπαιδευτικής μου πορείας. Θεωρώ ότι ο Αλέξανδρος Δελμούζος είναι μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο της νεοελληνικής εκπαίδευσης. Η αποδέσμευση από την αυθεντία του παραδοσιακού δασκάλου, η ανάδειξη ενός συνεργατικού μοντέλου και η βιωματική μάθηση είναι αυτά που με εκφράζουν», αναφέρει.
ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ.
Ο εκπαιδευτικός, ο οποίος τα τελευταία 30 χρόνια μένει στη Ν. Σμύρνη και είναι πατέρας δύο παιδιών, δεν είναι ένας δάσκαλος κολλημένος στο σχολικό πρόγραμμα, ούτε ένας διευθυντής κλεισμένος στο γραφείο του. Αεικίνητος, από τη στιγμή που βρέθηκε στη θέση του διευθυντή στο 4ο Δημοτικό Ν. Σμύρνης, στη συμβολή των οδών Κράτητος και Αποστολάκη, ψάχνει συνεχώς να βρει καινούργια πράγματα που θα εμπνεύσουν τους μαθητές.
H λίστα των πρωτοποριακών δράσεων και προγραμμάτων που υλοποιούνται με πρωτοβουλίες του στο 4ο Δημοτικό είναι μεγάλη.
Το σχολείο διαθέτει έναν καταπράσινο ταρατσόκηπο όπου εφέτος οι μαθητές φύτεψαν τους δικούς τους βιολογικούς λαχανόκηπους.
Έχει μετεωρολογικό σταθμό ενταγμένο στο δίκτυο του Meteo (του Εθνικού Αστεροσκοπείου). Έχει δικό του αισθητήρα καταγραφής σεισμών και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από το λιοστάσι που υπάρχει στο σχολείο, τους διαδραστικούς πίνακες, τα σημεία για ανακύκλωση, το κατοπτρικό τηλεσκόπιο.
«Ό,τι γίνεται, γίνεται με κέφι.
Άφησα μία θέση μεγαλύτερη, του σχολικού συμβούλου.
Ήρθα εδώ και έβαλα ένα στοίχημα: Να κάνουμε ένα δημόσιο σχολείο που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα ιδιωτικό.
Πιστεύω στο νέο σχολείο, στο βιωματικό σχολείο. Από όποιο σχολείο και αν πέρασα είχα την ίδια φιλοσοφία», τονίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο κ. Σιούτας προσθέτοντας ότι το δημόσιο σχολείο δεν ταυτίζεται με το μίζερο.
Αισθάνεται όμως την ανάγκη να τονίσει ότι το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα στο 4ο Δημοτικό είναι προϊόν συλλογικής εργασίας «όπου ο κάθε εκπαιδευτικός του σχολείου μας δίνει τον καλύτερο εαυτό του.
Είναι η καλύτερη ομάδα με την οποία έχω συνεργαστεί στα 35 χρόνια της εκπαιδευτικής μου πορείας».
Φροντίζει να ενημερώνει για το ποιος είναι ο στόχος του και στην ιστοσελίδα του σχολείου.
Γράφει πάνω πάνω: «Στοχεύουμε σε ένα σχολείο που θα το αγαπούν τα παιδιά, αλλά και θα το εμπιστεύονται οι γονείς.
Ένα σχολείο που θα είναι ανοικτό στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής βάζοντας στο κέντρο τον μαθητή.
Ένα σχολείο ανοικτό σε ιδέες και καινοτόμες δράσεις.
Ένα σχολείο που θα δίνει τη δυνατότητα στον μαθητή να ανακαλύπτει τη γνώση μέσα από ένα βιωματικό πλαίσιο.
Ένα σχολείο που θα καλλιεργεί την περιβαλλοντική συνείδηση, αλλά και θα προετοιμάζει τον μαθητή για τη ζωή».
Μία από τις καινοτόμες δράσεις του διευθυντή που εξέπληξαν εφέτος γονείς και μαθητές ήταν το... Σινέ Σχολείο.
Εκμεταλλεύθηκε την αίθουσα home cinema του σχολείου και διοργάνωσε τέσσερις κινηματογραφικές προβολές με δωρεάν είσοδο, απογεύματα Σαββάτου.
Στις προτεραιότητές του είναι να κάνει το σχολείο ελκυστικό και ευχάριστο στα παιδιά.
Έτσι, το 4ο Δημοτικό υποδέχεται τους μαθητές με μουσική, ενώ μουσική ακούγεται και στα διαλείμματα.
Επιδίωξη του κ. Σιούτα, ακόμη, είναι το σχολείο να μην είναι εσωστρεφές αλλά να συνεργάζεται αρμονικά με την ευρύτερη τοπική κοινωνία.
Με πρότασή του ξεκίνησε να λειτουργεί εφέτος το Σύγχρονο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Νέας Σμύρνης όπου είναι και υπεύθυνος.
Το 2007 ο κ. Σιούτας επελέγη ως σχολικός σύμβουλος στην 7η Περιφέρεια Αθήνας.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια όμως αποφάσισε να αφήσει τη θέση του σχολικού συμβούλου.
Επέστρεψε στις διδακτικές αίθουσες και ανέλαβε διευθυντής στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης.
Η απόφασή του εξέπληξε τους συναδέλφους του.
«Διαφώνησα στην απόφασή του να επιστρέψει ως διευθυντής εγκαταλείποντας μια θέση θεσμικά ανώτερη.
Ο Νίκος όμως είχε αποφασίσει να επιστρέψει σε χώρους που τον γεμίζουν πραγματικά και με τις καινοτόμες υπερβάσεις του να δημιουργήσει ένα δημόσιο σχολείο που το αγαπούν τα παιδιά και το εμπιστεύονται οι γονείς», θα πει ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Σχολικών Συμβούλων Ιωάννης Κάππος.
Αλλά και ως σχολικός σύμβουλος ο κ. Σιούτας, θυμάται ο κ. Κάππος, «συνεχώς αναζητούσε την καινοτομία και την ενίσχυση της πρωτοβουλίας των εκπαιδευτικών, ώστε το σχολείο να ξεφύγει από το συμπεριφοριστικό μοντέλο και να γίνει ένα πραγματικό σχολείο εργασίας».
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.
Ο διευθυντής προσπαθεί να εκμεταλλεύεται την 35χρονη εμπειρία του στην εκπαίδευση, αλλά και τις γνώσεις του στην ψυχολογία.
Στο μπλογκ του σχολείου «ποστάρει» συχνά συμβουλές και προτρέπει τους γονείς να επικοινωνούν μαζί του.
«Μη διστάσετε να μου γράψετε στο e-mail θέματα που θέλετε να συμπεριλάβουμε και να αναπτύξουμε», τους γράφει. Συμβουλές προς τους γονείς δίνει και μέσω του ιντερνετικού ραδιοφωνικού σταθμού του σχολείου που εγκαινίασε εφέτος.
Οι δράσεις του και η συμβουλευτική προς τους γονείς είχαν ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα.
Όταν δίδασκε το 1983 στο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο Υψηλάντη Βοιωτίας είχε συνεργαστεί με τη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης σε προγράμματα στήριξης των γονέων.
Στην πορεία του στον χώρο της παιδαγωγικής προσπάθησε να είναι πάντα δίπλα στα παιδιά και στους γονείς, εντός και εκτός σχολείου. Διαθέτει γνώσεις και για τα παιδιά με αναπηρία, αφού έχει μετεκπαιδευτεί σε αυτόν τον τομέα στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με την τηλεόραση, όπου και εκεί επίκεντρο των δύο εκπομπών που παρουσίαζε («Παιδικά χαμόγελα» και «Γονεϊκές ιχνηλασίες») ήταν το παιδί και οι γονείς.
Επίσης, στο Πάντειο μετά το διδακτορικό του στην Ψυχολογία δίδαξε το μάθημα Τηλεόραση και Παιδική Ηλικία.
Είσαι υπόδειγμα!!!!
Εύγε σου!!!
Δάσκαλος και εκτός της αίθουσας
Χαραλαμπάκης Μάνος 24 Μαΐου 2013
Στόχος του πριν από δύο χρόνια, όταν έγινε διευθυντής, ήταν να δημιουργήσει ένα σχολείο με όραμα και ανοιχτό στην κοινωνία.
Οι προσπάθειές του δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα.
Το σχολείο είναι περιζήτητο και πολλοί γονείς επιδιώκουν να στείλουν σε αυτό τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως κύτταρο ζωής για ολόκληρη τη γειτονιά.
Όλα αυτά, διότι το σχολείο του ξεφεύγει από τα συνηθισμένα
Η εκδήλωση την οποία διοργάνωνε για χθες το βράδυ στο Άλσος Νέας Σμύρνης αποδεικνύει πόσο ανοιχτό στην κοινωνία είναι το σχολείο που διευθύνει. Στο Άλσος ήταν προγραμματισμένη η «Αστροβραδιά του 4ου»: οι μαθητές θα παρατηρούσαν τον έναστρο ουρανό με τηλεσκόπια με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων.
Ο Νικόλαος Σιούτας, δρ Ψυχολογίας, ειδικός παιδαγωγός και πρώην σχολικός σύμβουλος, γεννήθηκε στις Κομποτάδες Φθιώτιδας από γονείς αγρότες.
Η αγάπη του για το παιδί, όπως λέει, τον οδήγησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Δίδαξε σε ορεινά μονοθέσια - διθέσια σχολεία του Νομού Βοιωτίας και έπειτα σε σχολεία της Αθήνας. Επηρεασμένος από τον Αλέξανδρο Δελμούζο άρχισε σύντομα να εφαρμόζει τις παιδαγωγικές αρχές του. «Οι ιδέες του με επηρέασαν από την αρχή της εκπαιδευτικής μου πορείας. Θεωρώ ότι ο Αλέξανδρος Δελμούζος είναι μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο της νεοελληνικής εκπαίδευσης. Η αποδέσμευση από την αυθεντία του παραδοσιακού δασκάλου, η ανάδειξη ενός συνεργατικού μοντέλου και η βιωματική μάθηση είναι αυτά που με εκφράζουν», αναφέρει.
ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ.
Ο εκπαιδευτικός, ο οποίος τα τελευταία 30 χρόνια μένει στη Ν. Σμύρνη και είναι πατέρας δύο παιδιών, δεν είναι ένας δάσκαλος κολλημένος στο σχολικό πρόγραμμα, ούτε ένας διευθυντής κλεισμένος στο γραφείο του. Αεικίνητος, από τη στιγμή που βρέθηκε στη θέση του διευθυντή στο 4ο Δημοτικό Ν. Σμύρνης, στη συμβολή των οδών Κράτητος και Αποστολάκη, ψάχνει συνεχώς να βρει καινούργια πράγματα που θα εμπνεύσουν τους μαθητές.
H λίστα των πρωτοποριακών δράσεων και προγραμμάτων που υλοποιούνται με πρωτοβουλίες του στο 4ο Δημοτικό είναι μεγάλη.
Το σχολείο διαθέτει έναν καταπράσινο ταρατσόκηπο όπου εφέτος οι μαθητές φύτεψαν τους δικούς τους βιολογικούς λαχανόκηπους.
Έχει μετεωρολογικό σταθμό ενταγμένο στο δίκτυο του Meteo (του Εθνικού Αστεροσκοπείου). Έχει δικό του αισθητήρα καταγραφής σεισμών και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από το λιοστάσι που υπάρχει στο σχολείο, τους διαδραστικούς πίνακες, τα σημεία για ανακύκλωση, το κατοπτρικό τηλεσκόπιο.
«Ό,τι γίνεται, γίνεται με κέφι.
Άφησα μία θέση μεγαλύτερη, του σχολικού συμβούλου.
Ήρθα εδώ και έβαλα ένα στοίχημα: Να κάνουμε ένα δημόσιο σχολείο που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα ιδιωτικό.
Πιστεύω στο νέο σχολείο, στο βιωματικό σχολείο. Από όποιο σχολείο και αν πέρασα είχα την ίδια φιλοσοφία», τονίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο κ. Σιούτας προσθέτοντας ότι το δημόσιο σχολείο δεν ταυτίζεται με το μίζερο.
Αισθάνεται όμως την ανάγκη να τονίσει ότι το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα στο 4ο Δημοτικό είναι προϊόν συλλογικής εργασίας «όπου ο κάθε εκπαιδευτικός του σχολείου μας δίνει τον καλύτερο εαυτό του.
Είναι η καλύτερη ομάδα με την οποία έχω συνεργαστεί στα 35 χρόνια της εκπαιδευτικής μου πορείας».
Φροντίζει να ενημερώνει για το ποιος είναι ο στόχος του και στην ιστοσελίδα του σχολείου.
Γράφει πάνω πάνω: «Στοχεύουμε σε ένα σχολείο που θα το αγαπούν τα παιδιά, αλλά και θα το εμπιστεύονται οι γονείς.
Ένα σχολείο που θα είναι ανοικτό στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής βάζοντας στο κέντρο τον μαθητή.
Ένα σχολείο ανοικτό σε ιδέες και καινοτόμες δράσεις.
Ένα σχολείο που θα δίνει τη δυνατότητα στον μαθητή να ανακαλύπτει τη γνώση μέσα από ένα βιωματικό πλαίσιο.
Ένα σχολείο που θα καλλιεργεί την περιβαλλοντική συνείδηση, αλλά και θα προετοιμάζει τον μαθητή για τη ζωή».
Μία από τις καινοτόμες δράσεις του διευθυντή που εξέπληξαν εφέτος γονείς και μαθητές ήταν το... Σινέ Σχολείο.
Εκμεταλλεύθηκε την αίθουσα home cinema του σχολείου και διοργάνωσε τέσσερις κινηματογραφικές προβολές με δωρεάν είσοδο, απογεύματα Σαββάτου.
Στις προτεραιότητές του είναι να κάνει το σχολείο ελκυστικό και ευχάριστο στα παιδιά.
Έτσι, το 4ο Δημοτικό υποδέχεται τους μαθητές με μουσική, ενώ μουσική ακούγεται και στα διαλείμματα.
Επιδίωξη του κ. Σιούτα, ακόμη, είναι το σχολείο να μην είναι εσωστρεφές αλλά να συνεργάζεται αρμονικά με την ευρύτερη τοπική κοινωνία.
Με πρότασή του ξεκίνησε να λειτουργεί εφέτος το Σύγχρονο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Νέας Σμύρνης όπου είναι και υπεύθυνος.
Το 2007 ο κ. Σιούτας επελέγη ως σχολικός σύμβουλος στην 7η Περιφέρεια Αθήνας.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια όμως αποφάσισε να αφήσει τη θέση του σχολικού συμβούλου.
Επέστρεψε στις διδακτικές αίθουσες και ανέλαβε διευθυντής στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης.
Η απόφασή του εξέπληξε τους συναδέλφους του.
«Διαφώνησα στην απόφασή του να επιστρέψει ως διευθυντής εγκαταλείποντας μια θέση θεσμικά ανώτερη.
Ο Νίκος όμως είχε αποφασίσει να επιστρέψει σε χώρους που τον γεμίζουν πραγματικά και με τις καινοτόμες υπερβάσεις του να δημιουργήσει ένα δημόσιο σχολείο που το αγαπούν τα παιδιά και το εμπιστεύονται οι γονείς», θα πει ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Σχολικών Συμβούλων Ιωάννης Κάππος.
Αλλά και ως σχολικός σύμβουλος ο κ. Σιούτας, θυμάται ο κ. Κάππος, «συνεχώς αναζητούσε την καινοτομία και την ενίσχυση της πρωτοβουλίας των εκπαιδευτικών, ώστε το σχολείο να ξεφύγει από το συμπεριφοριστικό μοντέλο και να γίνει ένα πραγματικό σχολείο εργασίας».
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.
Ο διευθυντής προσπαθεί να εκμεταλλεύεται την 35χρονη εμπειρία του στην εκπαίδευση, αλλά και τις γνώσεις του στην ψυχολογία.
Στο μπλογκ του σχολείου «ποστάρει» συχνά συμβουλές και προτρέπει τους γονείς να επικοινωνούν μαζί του.
«Μη διστάσετε να μου γράψετε στο e-mail θέματα που θέλετε να συμπεριλάβουμε και να αναπτύξουμε», τους γράφει. Συμβουλές προς τους γονείς δίνει και μέσω του ιντερνετικού ραδιοφωνικού σταθμού του σχολείου που εγκαινίασε εφέτος.
Οι δράσεις του και η συμβουλευτική προς τους γονείς είχαν ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα.
Όταν δίδασκε το 1983 στο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο Υψηλάντη Βοιωτίας είχε συνεργαστεί με τη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης σε προγράμματα στήριξης των γονέων.
Στην πορεία του στον χώρο της παιδαγωγικής προσπάθησε να είναι πάντα δίπλα στα παιδιά και στους γονείς, εντός και εκτός σχολείου. Διαθέτει γνώσεις και για τα παιδιά με αναπηρία, αφού έχει μετεκπαιδευτεί σε αυτόν τον τομέα στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με την τηλεόραση, όπου και εκεί επίκεντρο των δύο εκπομπών που παρουσίαζε («Παιδικά χαμόγελα» και «Γονεϊκές ιχνηλασίες») ήταν το παιδί και οι γονείς.
Επίσης, στο Πάντειο μετά το διδακτορικό του στην Ψυχολογία δίδαξε το μάθημα Τηλεόραση και Παιδική Ηλικία.
4 σχόλια:
χιλια ΜΠΡΑΒΟ στον άνθρωπο και λίγα λέμε!
Ως δάσκαλος αναρωτιέμαι: Τι γνωρίζουν οι μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου για τις εθνικές γιορτές (28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου...), τις Θρησκευτικές γιορτές (έστω Χριστούγεννα και Πάσχα); Γίνεται άραγε τακτικός εκκλησιασμός στο συγκεκριμένο σχολείο; Ωραίες οι δραστηριότητες βιτρίνας, να συνοδεύονται όμως και από ουσία. Το συγκεκριμένο (αυτοδιαφημιστικό;) κείμενο κυκλοφορεί από χρόνια στο διαδίκτυο. Ο κύριος Σιούτας από ό,τι φαίνεται στο διαδίκτυο ήταν ΚΑΙ δημοτικός σύμβουλος. [Οι συνειρμοί δημιουργούνται από μόνοι τους...]
Για νεοταξικό σχολείο το σχολείο του φαίνεται ότι λειτουργεί υποδειγματικά...
Κατ' αρχάς ευχαριστώ τον ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗ για τη δημοσίευση του σχολίου μου (6:48 μ.μ). Στις μέρες μας δεν είναι τίποτα αυτονόητο. Σε συνέχεια του σχολίου μου θα ήθελα να επισημάνω ότι στις μέρες μας οι (λιγοστοί δυστυχώς) δάσκαλοι που "χαλάνε την πιάτσα" είναι εκείνοι που:
*Μιλάνε στα παιδιά για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, πάντα υπό το πρίσμα της Ορθοδοξίας.
*Προβάλλουν στα παιδιά ως πρότυπα ήρωες της ελληνικής ιστορίας.
*Δε διδάσκουν τα πολυθρησκειακά νέα Θρησκευτικά με το ρίσκο να βρεθούν ανά πάσα στιγμή υπόλογοι στον κάθε νεοταξίτη-άβουλο-γλείφτη προϊστάμενό τους.
*Όταν η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων τους τα Χριστούγεννα και το Πάσχα ασχολούνται με το να φτιάχνουν καμπανούλες, κουλουράκια, αστεράκια κλπ., οι ίδιοι προσπαθούν να εστιάσουν στην ουσία της εορτής και όχι στο φολκλόρ...
*Επιμένουν στο να μαθαίνουν τα παιδιά (πόσο κατάπτυστο σήμερα!!!) ιστορία, αντί να κάνουν ανάγνωση του μαθήματος στη τάξη, να γίνεται μία "συζήτηση" και να το προσπερνούν χωρίς να μένει σε κανένα παιδί τίποτα...
*Διδάσκουν αξίες παλαιομοδίτικες, όπως υπευθυνότητα, ειλικρίνεια, σεβασμός, φιλοπατρία, δικαιοσύνη, αντί για ενσυναίσθηση, ευρυχωρία, διαφορετικότητα κλπ.
*Τονίζουν στα παιδιά και επιμένουν στην αξία του προσωπικού κόπου, της προσωπικής επιμονής και υπομονής προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος στόχος, αντί να κρύβονται πίσω από συλλογικότητες, ομαδικότητες και συνδικαλισμούς.
*Διδάσκουν στα παιδιά ότι η κρίση είναι πνευματική και όχι οικονομική.
Πολλά ακόμα θα μπορούσα να γράψω, αλλά νομίζω ότι το πνεύμα μου έχει γίνει αντιληπτό...
Δε διεκδικώ τα εύσημα ούτε τις δάφνες κανενός, καθώς το μήνυμά μου είναι ανώνυμο. Εν κατακλείδει προτιμώ να έχω παράδειγμα προς μίμηση τον Δημήτρη Νατσιό (που ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι δεν τον φτάνω), παρά τον όποιο κύριο Σιούτα.
Ευχαριστώ και πάλι...
Επειδή ο αξιότιμος κ.Σιούτας, αναφέρθηκε στον "πολύ" Δελμούχο, τον οποίο και θεωρεί ως "πρότυπό" του, καλό θα είναι να θυμίσουμε κάποια πράγματα για το εν λόγω "πρότυπο":
πρόκειται για έναν από τους ιδρυτές του δυσώνυμου "εκπαιδευτικού ομίλου", αυτής της ισχυρότατης κλίκας, που όπως χαρακτηριστικά έγραψε το περιοδικό "ΖΩΗ", "είχε αφιονίσει όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1915 και εντεύθεν" (βλέπε περιοδικό "ΖΩΗ" 1930, σελ.14 και 21-22).
Με τις ολέθριες συνέπειες του "έργου" των "μεταρρυθμιστών" ,γράφε απορρυθμιστών, του εν λόγω "ομίλου" ασχολήθηκε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλαδικής Εκκλησίας, η οποία και εξέδωσε σχετική καταδικαστική εγκύκλιο το 1930.
Δεν δίστασε, μάλιστα, στην εν θέματι να τους χαρακτηρίση "λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου", "κενολόγους", "ψευδοδιδασκάλους" και "εχθρούς του Σταυρού του Χριστού".
Στα συγγράμματά τους θεωρούν το ιστορικό πρόσωπο του Θεανθρώπου "πλαστό" και αναίσχυντα ισχυρίζονται ότι "ο Ιησούς των Ευαγγελιστών είναι το δημιούργημα της φαντασίας και της ανάγκης να δικαιολογηθή και στηριχθή σε ένα πρόσωπο ο χριστιανισμός, ο Ιησούς των Ευαγγελιστών είναι ο μυθικός αρχηγός της παράδοσης".
Ύβρισαν με το χειρότερο τρόπο την εκ Παρθένου γέννηση του Κυρίου, κατεξευτέλισαν το Σταυρό του Χριστού, εντελλόμενοι στους νεαρούς μαθητές "κάμετε ένα Σταυρό, μια σκούπα και το μπαστούνι του μπαμπά"!!!
Τη χριστιανική θρησκεία αποκάλεσαν "μαστρωπό και ρίζα του κακού"!
Τους αγίους και καλλινίκους μάρτυρες τους αποκάλεσαν "ψεύτικους", ενώ αρνιόντουσαν την αθανασία της ψυχής και τη μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, γράφοντας χαρακτηριστικά: "καμιά ελπίδα πια μεταθανάτιας ζωής δεν τους ξεγελάει. Τίποτε πια δεν μπορεί να τους δώση εγκαρτέρηση και υπομονή. Η γη τούτη είναι η κόλαση και η παράδεισο. Εδώ πρέπει να ξεσπάσει η αμοιβή και η τιμωρία".
Βεβαίως ο Δελμούζος δεν έφθασε στο κατάντημα του Γληνού (τον οποίο κατηγόρησε για "εκπαιδευτικό φασισμό", είναι γνωστό ότι ο Γληνός "αγκάλιασε" ιδεολογικά τον κόκκινο φασισμό), πλην όμως θεωρείται, και δικαίως, ένας από τους κύριους υπευθύνους της καταστροφικής "εχπαιδευτικής μεταρρύθμισης".
Διάδοχος και ιδεολογικός επίγονος αυτών των ολετήρων της παιδείας υπήρξε ο επίσης "πολύς" Παπανούτσος (άλλο ίνδαλμα των συγχρόνων νεο-ειδωλολατρών").
Ε μετά, πώς να μην πάει η ταλαίπωρη Παιδεία μας κατά ...Βεελζεβούλ;;;
Λ.Ν.
Δημοσίευση σχολίου