Αν είναι δυνατόν τέτοιες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας, με σπουδές και τάλαντα που σπανίζουν, να σύρονται με τόση ευκολία στον βούρκο του οικουμενισμού.
Να δειλιάζει και να αποκρύπτει ο Πατριάρχης Μόσχας από τον πιστό λαό του Θεού πως όχι μόνον δεν είναι Χριστιανοί οι αιρετικοί παπικοί, αλλά δεν καταγγέλλει πως όποιος παραμένει στην αίρεση αμετανόητος, παίζει με τη φωτιά της αιώνιας κόλασης.
Να εκτρέπεται σε μια ύποπτη εξίσωση της οικοδόμησης Ορθοδόξου ναού και ενός ναού των αιρετικών.
Να αποδέχεται τιμής ένεκεν τα ανενεργά χάριτος, λείψανα των αγίων της εκκλησίας, που ανέκαθεν υπήρξαν για την βατικάνεια πολιτική, άλλο ένα δώρο δημοσιοσχετίστικης διπλωματίας και ύποπτης εθιμοτυπίας.
Να αποκαλύπτεται όταν την ίδια στιγμή που επιτέλους αποσύρει τις αντιπροσωπείες του από κάθε λογής διαλόγους, σαν αντίποινα προς το ολέθριο λάθος του Φαναρίου στο Ουκρανικό ζήτημα, εκτρέπεται ο ίδιος σε χειρότερο λάθος.
Καλή μετάνοια πριν είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου