Παρασκευή 5 Απριλίου 2019

ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΝΑ ΣΥΝΗΓΟΡΗΣΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για ρωμανιδης
Δεν είναι η πρώτη φορά που μας εκπλήσει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου όχι μόνο εξ απόψεως αρμοδιότητος που ενώ δεν συμμετέχει ως τακτικό ή αναπληρωματικό μέλος στις Συνοδικές Επιτροπές Διαχριστιανικών Σχέσεων, καθώς, και Δογματικών και Κανονικών Ζητημάτων, ούτε βάβαια, εφέτος στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, εν τούτοις στην κρίσιμη αυτή στιγμή των εκκλησιαστικών πραγμάτων με την Ουκρανική αυτοκεφαλία καταφέρνει και να γνωμοδοτήσει κατά τέτοιο τρόπο που με το κύρος του θεωρητικά σπουδαίου θεολόγου όχι όμως και της ορθόδοξης αγιοπατερικής διάκρισης, αφού τελικά δίνει άφεση στην Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως να προχωρήσει σε ότι ανορθόδοξο και αντικανονικό προωθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί του Ουκρανικού θέματος ως και άλλοτε έπρεξε και με το βιβλίο του σχετικά με την Κολυμβάρια ψευτοσύνοδο με το οποίο οπωσδήποτε άφησε ανοικτά θέματα και έτσι τελικά όπως πάντοτε εξυπηρετεί τις μη ορθόδοξες σκοπιμότητες του Οικουμενικού Θρόνου στο οποίο παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες ως να ήταν ο καλύτερος μισθωτός σύμβουλος. Οποία τραγωδία οι επίσκοποι να στηρίζουν ότι παράνομο και ανορθόδοξο!
Η εποχή μας δεν διακρίνεται μόνο από θεολογική πενία. Διακρίνεται από εκκλησιαστικούς άνδρες που ο λόγος τους να μην αφήνει ανοιχτά για το μέλλον ζητήματα με τον "περισπούδαστο θεολογικό" λόγο τους αλλά να έχουν την δυνατότητα να δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκείνες που να κάνουν την Εκκλησία να συγκροτεί Σύνοδο ώστε να λύνει άμεσα τα θέματά της. Δυστυχώς, ο άγιος Ναυπάκτου ενώ έχει την δυνατότητα να συγγράφει βιβλία δεν έχει και το χάρισμα εκείνο που είχαν οι Άγιοι Πατέρες να αντιστέκεται σε ότι προκαλεί προβλήματα στην Εκκλησία, ακόμη και αν τα θέματα αφορούν την Ορθοδοξία ως Κανόνος Αληθείας, και τελικά -πως τα καταφέρνει;- στηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο ανόσιο έργο του να ισοπεδώνει την Ορθοδοξία!
Δεν θα ασχοληθώ με τα επιχειρήματα του Μητροπολίτου σχετικά με την εκκλησιαστική αυτοκεφαλία της Ουκρανίας. Αυτό θα το πράξουν μεγάλοι θεολόγοι, όπως ο πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης που πρέπει να δράσουν εν προκειμένω τάχιστα! 
Εδώ, τώρα έπρεπε να ήταν και ο διακεκριμένος αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης για να τους έβαζε όλους στην θέση τους. Αυτό που επίκειται είναι, μάλλον, να εξωθηθούν τα εκκλησιαστικά πράγματα στα άκρα, διότι όταν η θεολογική παιδεία είναι τελικά εγκεφαλική υπόθεση και δεν λειτουργεί για να δώσει λύσεις -απ' αυτό φαίνεται, αν έχει κανείς διάκριση επομένως και αν έφτασε στο στάδιο του φωτισμού ή τελικά είναι άμοιρος φωτισμού- οδηγεί στο σχίσμα. Υπάρχει περίπτωση αυτή η θεολογική παιδεία να είναι καρπός φωτισμού; Σαφώς ΟΧΙ, είναι ψυχική δαιμονιώδης! Διότι είναι εγκεφαλική και μόνο καθώς αφήνει την Ορθοδοξία έρμαιο των αιρετικών Οικουμενιστών για μην λυθούν τα σοβαρά ζητήματα τώρα αλλά κάποτε σπρώχνοντάς τα εμείς στο μέλλον να τα λύσουν άλλοι. 
Τί πατερικό πνεύμα! 
Βαβαί, ύψος ορθοδόξου θεολογίας

π. Παϊσιος Παπαδόπουλος

1 σχόλιο:

Δημήτρης Ρόδης είπε...

''Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής πού εγήρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνσις της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά.

Ο φόβος είναι κίνδυνος που προμελετάται. Ή διαφορετικά, ο φόβος είναι μία έντρομη καρδιακή αίσθησις, πού συγκλονίζεται και αγωνιά από αναμονή απροβλέπτων συμφορών. Ο φόβος είναι μία στέρησις της εσωτερικής πληροφορίας....

Όποιος ενίκησε την δειλία, είναι φανερό ότι ανέθεσε στον Θεόν και την ζωή και την ψυχή του...'' ~ «Περί Δειλίας» ΚΛΙΜΑΞ Αγίου Ιωάννου Σιναΐτου

Και εμείς έχουμε βεβαίως άλλα πάθη- αμαρτίες... αλλά η προσωπική μας αμαρτία επιδέχεται κρίση μόνο απο τον Χριστό, η αμαρτία του σχίσματος, και συνόλη η πορεία του πατριάρχου Βαρθολομαίου οδηγεί ψυχές στήν αιώνεια απώλεια.

Πότε επιτέλους, θα πούν οι Επίσκοποι οτι ναι επλανήθει ο πατριάρχης, και θα κινηθούν ανάλογα; Τέλος ο Ναυπάκτου δεν είναι ''αβίωτος''... έχει σοβαρή εμπειρία Θεού. Αλλά εδω στο συγκεκριμένο σφάλει. Ίσως είναι η ακριβής επιβεβαίωση της φράσης ''θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί''. Ισως οχι παντού, σε ολα, αλλά σε μερικά, που τελικά θα επιτρέπουν τα πράγματα να βαδίζουν ολο και πιο πολύ πρός τα έσχατα...

Καλή δύναμη τρελο-Γιάννη, εύχου και για με τον ανάξιο γιατί εχω πόλεμο πολύ. Καλή Ανάσταση Χριστού, αμήν εντός των καρδιών μας.