Λένε κάποιοι άνθρωποι ανενημέρωτοι και κακούργοι ότι οι Σέρβοι λατρεύουν τους νεκρούς. Ψέμματα λένε! Λατρεύουν τους ζώντες! Εμείς πηγαίνουμε στα νεκροταφεία επειδή πιστεύουμε ότι εκείνοι είναι ζωντανοί και γιαυτό τους μνημονεύουμε.
Και όταν πάω στις συγκεντρώσεις, όπως τότε που πήγα στο Κέντρο Σάββας γιά τον επέτειο του βομβαρδισμού, και μας λένε ας κάνουμε ένα λεπτό σιωπής.
- Γιατί σιωπή ενός λεπτού; Προς τί; Προς το σκοτάδι;
Βλέπετε στις τηλεοράσεις, όταν τους πεθάνει κάποιος δικός τους, στην οθόνη σκοτάδι διάρκειας ενός λεπτού!
- Μα, δεν πήγαν εκείνοι στο σκοτάδι! Εκείνοι ζωντανοί είναι!!!
Κάποτε πέθανε νέος ο πατέρας του φίλου μου και τον θάψανε στο Νέο Κοιμητήριο στο Βελιγράδι. Ο φίλος μου κάθε Σάββατο, επί μερικούς μήνες, επισκεφθόταν τον τάφο, πήγαινα κι εγώ, όχι όμως τακτικά. Μου είπε πως καθημερινώς έβλεπε εκεί κοντά κι έναν άνθρωπο στον διπλανό τάφο κάποιου φοιτητή Λαζάρου...
Μιά μέρα, λοιπόν, είπα στον φίλο μου:
'Θα τον μνημονεύσω. Ανάπαυσον, Κύριε, τους δούλους Σου: τον Ηλία και τον Λάζαρο τον φοιτητή!
Όταν τελείωσα με πλησιάζει αυτός ο άγνωστος μεχρί τότε άνθρωπος και με αγκαλιάζει.
-Σας ευχαριστώ, πάτερ! Σας ευχαριστώ! Έμένα αλλιώς με μαθαίνανε. Δεν πιστεύω. Αλλά δεν το δέχομαι ότι δεν θα ξαναδώ τον Λάζαρό μου!
Τον παίρνω στην αγκαλιά και του λέω τότε:
- Φίλε μου, το πρόβλημά σου είναι πολύ απλό. Άστο παλαβό κεφάλι το οποίο σου γέμισαν με κουταμάρες και ακολούθησε την καρδιά σου! Η καρδιά σου μιλάει την αλήθεια, θα τον ξανασυναντήσεις σίγουρα!
Να τι θα πει καλή, υγειής συναίσθηση. Είναι ζωντανός! Και όχι η λατρεία των νεκρών, Θεός φυλλάξει!
Επομένος, νιώθουμε αυτή την κοινωνια, την ονομάζουμε Ουράνια Εκκλησία, εκεί βρίσκονται οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι, και οι δικοί μας οι αγαπημένοι που παραμένουν ζωντανοί. Ποση χαρά θα αισθανθούμε όταν ξανασυναντηθούμε μαζί τους!
Η Βασιλεία των Ουρανών θα είναι η συνάντηση των πάντων με τους πάντες! Πως θα πραγματοποιηθεί αυτό; Πιστεύω με έναν μοντέρνο τρόπο, θα υπάρχει κάτι σαν παγκόσμια οθόνη όπου όλοι θα βλέπουν όλους. Αυτό θα είναι συγχρόνως και η Δευτέρα Παρουσία. Όταν συναντηθούμε δεν θα υπάρχουν πιά ούτε ψέμματα ούτε παρασκήνια, ούτε καμία υποκρισία.
Μόνο πρόσωπο με πρόσωπο....
Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς
Βλέπετε στις τηλεοράσεις, όταν τους πεθάνει κάποιος δικός τους, στην οθόνη σκοτάδι διάρκειας ενός λεπτού!
- Μα, δεν πήγαν εκείνοι στο σκοτάδι! Εκείνοι ζωντανοί είναι!!!
Κάποτε πέθανε νέος ο πατέρας του φίλου μου και τον θάψανε στο Νέο Κοιμητήριο στο Βελιγράδι. Ο φίλος μου κάθε Σάββατο, επί μερικούς μήνες, επισκεφθόταν τον τάφο, πήγαινα κι εγώ, όχι όμως τακτικά. Μου είπε πως καθημερινώς έβλεπε εκεί κοντά κι έναν άνθρωπο στον διπλανό τάφο κάποιου φοιτητή Λαζάρου...
Μιά μέρα, λοιπόν, είπα στον φίλο μου:
'Θα τον μνημονεύσω. Ανάπαυσον, Κύριε, τους δούλους Σου: τον Ηλία και τον Λάζαρο τον φοιτητή!
Όταν τελείωσα με πλησιάζει αυτός ο άγνωστος μεχρί τότε άνθρωπος και με αγκαλιάζει.
-Σας ευχαριστώ, πάτερ! Σας ευχαριστώ! Έμένα αλλιώς με μαθαίνανε. Δεν πιστεύω. Αλλά δεν το δέχομαι ότι δεν θα ξαναδώ τον Λάζαρό μου!
Τον παίρνω στην αγκαλιά και του λέω τότε:
- Φίλε μου, το πρόβλημά σου είναι πολύ απλό. Άστο παλαβό κεφάλι το οποίο σου γέμισαν με κουταμάρες και ακολούθησε την καρδιά σου! Η καρδιά σου μιλάει την αλήθεια, θα τον ξανασυναντήσεις σίγουρα!
Να τι θα πει καλή, υγειής συναίσθηση. Είναι ζωντανός! Και όχι η λατρεία των νεκρών, Θεός φυλλάξει!
Επομένος, νιώθουμε αυτή την κοινωνια, την ονομάζουμε Ουράνια Εκκλησία, εκεί βρίσκονται οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι, και οι δικοί μας οι αγαπημένοι που παραμένουν ζωντανοί. Ποση χαρά θα αισθανθούμε όταν ξανασυναντηθούμε μαζί τους!
Η Βασιλεία των Ουρανών θα είναι η συνάντηση των πάντων με τους πάντες! Πως θα πραγματοποιηθεί αυτό; Πιστεύω με έναν μοντέρνο τρόπο, θα υπάρχει κάτι σαν παγκόσμια οθόνη όπου όλοι θα βλέπουν όλους. Αυτό θα είναι συγχρόνως και η Δευτέρα Παρουσία. Όταν συναντηθούμε δεν θα υπάρχουν πιά ούτε ψέμματα ούτε παρασκήνια, ούτε καμία υποκρισία.
Μόνο πρόσωπο με πρόσωπο....
Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου