Ο οικουμενισμός έχει πιάσει από το σβέρκο τους Ποιμένες!

Ο λαός του Θεού υποχρεούται να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως

Ομιλία μακαριστού Γέροντος  π. Αθανασίου Μυτιληναίου   (1927 – 2006)

     Υπάρχει η παναίρεσις του οικουμενισμού η οποία έχει πιάσει από το σβέρκο Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Ξέρετε, κάποιος έρχεται από πίσω σου και σου πιάνει με το χέρι εδώ το σβέρκο. Ακινητοποιείσαι. Άμα πιάσεις τη γάτα από το σβέρκο και τη σηκώσεις, δεν μπορεί να σε δαγκώσει. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ακινητοποιείται.

     Έτσι λοιπόν ο διάβολος, η αίρεσις αυτή, η παναίρεσις αυτή του οικουμενισμού, αυτή τη στιγμή έχει πιάσει πολύ πολύ πολύ υψηλά κεφάλια και αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω, προς τον λαό.

Αυτή τη στιγμή όμως έχει πιάσει υψηλά κεφάλια παγκοσμίως, το ξαναλέγω.

     Εάν λοιπόν δεν ξέρω αυτός που θα έρθει... Στην Αμερική φερ’ ειπείν υπάρχουν Πρεσβύτεροι οι οποίοι κηρύσσουν οικουμενισμόν. Έχω μια κασέτα που μου έχουνε δώσει που κηρύσσουν οικουμενισμό.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;;

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΣΟΥ Ή Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Ή Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Ή Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ;;

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;;

ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΖΟΣ;;

ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ;;

Πολλά ακόμα, παραλήψεις, παραβάσεις, θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν τον κακό ποιμένα. Ο ποιμήν ακόμη μπορεί να είναι και αιρετικός, όχι μόνο στο θέμα -προσέξτε με- του οικουμενισμού, κι άλλες αιρέσεις. Ήηη, έχουμε ένα σωρό.

Έτσι, ο λαός του Θεού έχει όχι μόνο το δικαίωμα .. έχει όχι μόνο το δικαίωμα, έχει και την υποχρέωση να αγρυπνά [για] το τι οι ποιμένες του του δίδουν και ποιοι είναι. ΈΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.

Έτσι ευγενώς, θα δει, θα πει, θα διορθώσει. Ξέρετε όταν παρακαλώ ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είδαν τον θαυμάσιον .. Απολλώ, το γένος Αλεξανδρεύς, αυτός υπελείπετο και τον έπιασε η Πρίσκιλλα, γυναίκα, και τον διόρθωσε. Δηλαδή, η διδασκαλία του να είναι ακριβέστερα. Όταν κανείς έχει κάποια έλλειψη, με ευγένεια. Ο λαϊκός θα πάει να του πει: πάτερ μου αυτό το πράγμα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι όταν έχει ο ποιμήν μία διάκριση, έχει ένα σεβασμό, ταπείνωση, το δέχεται.

ΌΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ; ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ;

Όταν πάω στην εξομολόγηση και μου πει ο παππούλης ότι μπορώ να έχω φιλενάδα ή φίλο, θα ξαναπάω σ’ αυτόν τον πνευματικό; Δεν θα ξαναπάω ποτέ μου. Και ούτω καθεξής.

Λοιπόν. Όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της πνευματικής ζωής.

Απομαγνητοφώνηση Φαίη