Μας ενδιαφέρει τι λέει ο πιστός λαός…όχι όλος ο λαός; ή έχουμε ακόμη το σύνδρομο, ότι στην πατρίδα μας είναι το 98 τοις εκατό χριστιανοί ορθόδοξοι; το ψάξαμε;
Μας ενδιαφέρει ή απλά χαιρόμαστε που γεμίζουν δέκα φορές τον χρόνο οι ναοί μας και τον υπόλοιπο καιρό είμεθα απλά ελάχιστοι και πορευόμαστε.
Δεν ανήκω σε αυτούς που θέλουν πλήθος στο ναό…αλλά θέλω ποιότητα πρώτα των κληρικών και μετά των λαϊκών αδελφών μας. Γίναμε εμείς αυτοί που θέλει ο Χριστός μας ή ανήκουμε σε μια ευσεβή νομενκλατούρα ή ευλαβή ιντελιγγένσια;
Είμαστε, εμείς, γνήσια τέκνα του Θεανθρώπου ή ανήκουμε στους εχθρούς Του εν τοις πράγμασιν; Ερωτήματα που πρέπει να μας βασανίζουν και σκέψεις που πρέπει να μας κάνουν να κλαίμε ανάμεσα στους ανθρώπους που εμπιστεύονται την Εκκλησία!
Έχουμε βάσανο μέσα μας τι μέλλει γενέσθαι ή απλά μας νοιάζει ο βιοπορισμός και η συγκέντρωση χρημάτων για αγαθούς σκοπούς ως είναι η φιλαλληλία και φιλανθρωπία ανάμεσα στους συνανθρώπους μας ή και για προσωπικό και ίδιον όφελος και ξεχνάμε ότι ο Χριστός όταν εχειροτονήθημεν δεν μας έκανε συσσιτιάρχες και φιλοπτωχίτες αλλά μας έκανε λειτουργούς και οικονόμους των ιερών του μυστηρίων.
Ξεχνάμε ότι η Εκκλησία σώζει με το κήρυγμα του Χριστού και όχι για όσα έχει, αλλά για αυτό που είναι και με αυτό που είναι…σώζει ως σώμα του Χριστού και πορεύεται ως τέτοιο.
Ή ο νους μας είναι να πολλαπλασιάζονται οι μιτροφόροι και να εκλείπουν οι θεοφόροι; Τι θα πούμε εν εκεινη τη ημέρα του “Κυριού του θερισμού”; ήταν που ήταν οι εργάτες ολίγοι, εμείς και από αυτούς δεν αξιοποιήσαμε όσους σε αγαπούσαν, αλλά όσους αγαπούσαν δόξα, καριέρα, χρήμα, γλείψιμο στον πρώτο και άλλα προσόντα που δεν είχαν οι άγιοι ούτε οι αρχαίοι ούτε ακόμα και οι σύγχρονοι.
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι που συνέρχονται οι επίσκοποι επί τω αυτώ ή να λυπάμαι γιατί ξέρω ότι δεν προαγόμεθα πνευματικά αλλά πορεύομεθα υλιστικά και συνυπάρχουμε υλοειδώς και ανθρωπίνως απλά πολλαπλασιαζόμενοι θεσμικά, μη έχοντες όμως πνευματικά χαρίσματα που να τα βλέπουμε να ξεχειλίζουν.
Ίσως ως ταπεινός και ελάχιστος παπαδάκος να σκέφτεσθε τι σε νοιάζει εσένα;;;…Κοίτα την δική σου δουλειά…μα αν δεν νοιάζει τους κληρικούς, η ορθή πορεία του σώματος μας τότε ποιον νοιάζει τον νεωκόρο και τον ψάλτη; Που και αυτοί ως μέλη τίμια έπρεπε να έχουν λόγο θεολογικό-εκκλησιαστικό και έπρεπε να μπορούν να εκφράζονται!
Δεν είναι στραβά ο γυαλός απλά εμείς αρμενίζουμε στραβά! Ευκαιρία να διορθώσουμε λάθη και παραλλείψεις…ανοίξτε την Ιεραρχιά σε 80 κληρικούς κάθε φορά διαφορετικούς από κάθε μητρόπολη να μετέχουν και να ψηφίζουν σε όλα τα θέματα ισάξια με τους επισκόπους (κάθε φορά όμως άλλοι κληρικοί για να μην γίνονται δοσοληψίες) και να παρατηρούν τα γενόμενα και να μπορούν γραπτώς να παρέμβουν σε θέματα που νομίζουν με υπομνήματα τους ή ακόμη και με ερωτήσεις.
Πώς εκλέγεις και αποφασίζεις ποιος θα είναι ο πατέρας των ιερέων και των χριστιανών ενός τόπου χωρίς να τους ρωτάς;
Ας μας προβληματίσει κάποτε…αλλιώς ας είμεθα επιφυλακτικοί ότι εμείς συνεχίζουμε την Εκκλησία του Χριστού…
Με πόνο χαράσσω αυτές τις γραμμές αλλά και με αγάπη στον Χριστό...Εκείνον δεν θέλω να λυπήσω γιατί μέχρι τώρα στα 36 έτη του βίου μου, Εκείνος, μόνον χαρές μου προσέφερε. Είμαι ευγνώμων στον Κύριο μου και τον ευχαριστώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ως άνθρωπος και κληρικός χριστιανός δεν προσπαθώ να σκέπτομαι το καλό της Εκκλησίας που ανήκω και αυτή η εν Ελλάδι παροικούσα τοπική Εκκλησία!
Ας είμαστε ελεύθεροι να εκφραστούμε για το καλό του “μέλλοντος”…
Με προσευχητική διάθεση,
+π.Ιερόθεος
Ιεροκήρυξ της Ερμιονίδος της κατά Μητρόπολη Ύδρας.
Πέμπτη 28η Μαρτίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου