ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΜΕΝΕΙΑ

-Λίγες αναμνήσεις από τον Γέροντα Ευμένιο

στα Ρούστικα Ρεθύμνου-

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΡΑΨΕΙΣ για τον Γέροντα Ευμένιο;

Τον είχαμε γνωρίσει μικρά παιδιά στην προσφυγούπολη Νίκαια.Τον φιλοξενούσε η μακαριστή κ.Γεωργία στο σπιτικό της, κοντά στην Οσία Ξένη, μαζί με την ευλαβέστατη αδελφή του την Τσιρία Ζωρζία(κατά την Κρητική διάλεκτο).

Είχε έρθει για μία εγχείρηση καταρράκτη και η οικοδέσποινα άφησε για πολύ καιρό τα σεντόνια του Γέροντα άστρωτα για να έχει να τον θυμάται και να’χει την ευλογία του.

Αξέχαστη θα μου μείνει, όταν ήμουν στην Γ΄Λυκείου, μία επίσκεψη στο Μοναστήρι του ,στο Ρέθυμνος,  για  όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, το 1991.

7 ολόκληρες ημέρες μαζί με έναν σύγχρονο Άγιο στην διάφανη καθημερινότητά του ,αυθεντικά και άπλαστα.

 Τίποτα δεν ήταν ικανό να ταράξει την γαλήνη που ως μόνιμη  ψυχική κατάσταση όπου είχε.Ακόμη και σε ένα λυπηρό συμβάν ή σε κάποια ενόχληση να αναφερόταν διατηρούσε πάντα την ειρήνη,απαλάδα και αοργησία του.

Άλλη φορά μου λέει:

-Πάτερ ,αυτοί οι ξένοι,οι τουρίστες  οι αβάπτιστοι βρωμούνε…όταν έρχονται εδώ στην Εκκλησιά , μετά ξανοίγω τρείς ώρες όλες τις πόρτες του Ναού για να φύγει η μυρωδιά.Βρωμούν αβαπτισιά.

Μεγάλο Σαββάτο στην αποθήκη της Μονής, προετοιμαζόμενοι για το Άγιον Πάσχα και ενώ τον παρατηρούσε δρυμύτατα η αδελφή του για κάποια λησμοσύνη του  εκείνος όχι μόνο δεν της παραφέρθηκε αλλά χαμογελούσε γλυκά σαν άκακο παιδί ,ως  να άκουγε όχι προσβολή αλλά ανέκδοτο. Πράγματι ευμένιος. Ποτέ δεν είναι τυχαία τα ονόματα των Αγίων.

Από τα 18 μου με έλεγε Πάτερ προγνωρίζοντας πως θα γίνω Ιερέας. Μάλιστα βλέποντας εκείνες τις ημέρες ένα ανάπηρο παιδάκι μου εξήγησε  τον λόγο για τον οποίο είχε γεννηθεί έτσι.Άλλη φορά ερχόμενος για πρώτη φορά ένας νέος στο Μοναστήρι με το όνομα Ευάγγελος τον προϋπάντησε,δίχως να τον ξέρει, λέγοντάς του  : «Ευαγγελίζου γην χαράν μεγάλη»

Θα μπορούσα να απογράψω αμέτρητα άλλα γεγονότα που μαρτυρούν την προόραση και διόραση αυτού του νέου μας Αγίου, όμως ας μην κουράσουμε άλλο τους αδελφούς.

Μόνο ας λυτρωθούμε από την ΜΟΝαξιά που μας ρίχνει στην ΕΜΜΟΝή της αμαρτίας κάνοντάς μας ΜΑΝιακούς και ας γίνουμε ΕΥΜΕΝείς, ΜΕΝοντας  για πάντα μέσα στο Θεϊκό ζωοποιό θέλημα.

π.Διονύσιος Ταμπάκης