Η επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως...
Εις τους (έμμισθους) ακαδημαϊκούς εργάτας σε εντεταλμένη υπηρεσία ευγνωμόνως αφιερούται…
Αντίδωρον εις τον σύλλογον θεολόγων ο «Καιρός» για την μαρτυρική του ταπείνωση να σκύψει και να ζητιανέψει μέχρις καραμπινάτης οσφυοκαμψίας την βοήθεια της Αριστεράς, προκειμένου ο τόπος μας να διδάσκεται θρησκευτικά που ελευθερώνουν από κάθε αποκλειστική αλήθεια και καθιστούν τον εγκέφαλο των μαθητών μας ορθάνοιχτο.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο Μέγας Αθανάσιος διοργάνωνε με τον Άρειο κοινά θεολογικά συμπόσια σε Ακαδημίες Θεολογικών Σπουδών με συν-χρηματοδότηση του αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνου και του Lucian Heretics Foundation («Λουκιανόν Ίδρυμα Αιρετικής παραγωγής και παρασυναγωγής» ελληνιστί), με σκοπό την πολιτισμική αλληλοπεριχώρηση ειδωλολατρών και χριστιανών και την αμοιβαία ωφέλεια αμφοτέρων στη βάση της κουλτούρας της Ετερότητας.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως πρότυπα της Οικουμενικής Κινήσεως!
Απάντησις εις τα κατάπτυστα δημοσιεύματα των Ζηλωτών ενάντια στο Κολυμπάριον
Των Δρ. Indianna Jones (Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Της Χάλης)
και Clark Kent (Ανταποκριτή ειδήσεων στο Κέντρο Οικουμενικών σπουδών Chambe-Zumba)
Εις τους (έμμισθους) ακαδημαϊκούς εργάτας σε εντεταλμένη υπηρεσία ευγνωμόνως αφιερούται…
Αντίδωρον εις τον σύλλογον θεολόγων ο «Καιρός» για την μαρτυρική του ταπείνωση να σκύψει και να ζητιανέψει μέχρις καραμπινάτης οσφυοκαμψίας την βοήθεια της Αριστεράς, προκειμένου ο τόπος μας να διδάσκεται θρησκευτικά που ελευθερώνουν από κάθε αποκλειστική αλήθεια και καθιστούν τον εγκέφαλο των μαθητών μας ορθάνοιχτο.
Περιοδικό ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΡΙ, Τριμηνιαία Έκδοσις περί της Οικουμενικής Κινήσεως, Τευχ. 666, (11), 2016.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο Μέγας Αθανάσιος διοργάνωνε με τον Άρειο κοινά θεολογικά συμπόσια σε Ακαδημίες Θεολογικών Σπουδών με συν-χρηματοδότηση του αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνου και του Lucian Heretics Foundation («Λουκιανόν Ίδρυμα Αιρετικής παραγωγής και παρασυναγωγής» ελληνιστί), με σκοπό την πολιτισμική αλληλοπεριχώρηση ειδωλολατρών και χριστιανών και την αμοιβαία ωφέλεια αμφοτέρων στη βάση της κουλτούρας της Ετερότητας.
Στο
Lucian Heretics Foundation υπήρξαν
συμμαθητές ο Μ. Αθανάσιος και ο Άρειος και συνδέθηκαν με μια
βαθιά φιλία. Μάλιστα όταν όλοι οι υπόλοιποι φοιτηταί πήγαιναν στα
διάφορα
πάρτυς αθηναϊκού τεντυμποϊσμού, οι δυο αχώριστοι φίλοι προσευχόνταν υπέρ
της των πάντων ενώσεως.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο
Μέγας Βασίλειος υπήρξε μέγας εργάτης του Οικουμενικού διαλόγου με σκοπό την δημιουργική όσμωση ορθοδοξίας και αίρεσης. Μάλιστα έστελνε τους επισκόπους της Καισάρειας να σπουδάσουν όλοι με υποτροφίες της Ευνομιανής εκκλησίας και να διδάξουν στη συνέχεια τον κοσμοπολιτισμό του Ευνομίου και την πολιτιστική ευρυχωρία των χριστομάχων κτιστολατρών. Κυρίως όμως να μυηθούν στο ταπεινό φρόνημα του διαλέγεσθαι με την αίρεση και να ξεριζώσουν το φίλαυτο θέλημα του Ορθοδοξισμού και της αποκλειστικής αντίληψης περί αλήθειας.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος διετέλεσε visiting Professor (επισκέπτης καθηγητής) στο Eunomian Institute of Ontological Falsifiability (ελληνιστί «Ευνομιανό Ινστιτούτο Οντολογικής Διαψευσιμότητας και Πλάνης») δίδοντας πολυάριθμες διαλέξεις περί ποιητικής, μαγειρικής, ιπποδρομικής τέχνης, δειπνοσοφιστικής και όλων των δημιουργικών δραστηριοτήτων με τις οποίες ησχολούντο οι Ευνομιανοί όταν δεν βλαστημούσαν το δόγμα της Αγίας Τριάδος. Η μεγάλη του συνεισφορά υπήρξε η ποίηση με την οποία φυσικά και ασχολούνται οι σημερινοί εργάται του οικουμενισμού με φιλολογικά βραδινά, βιβλιοπαρουσιάσεις σε κομψότατα μπαράκια, όπου μεταξύ ναργιλέ, στριφτού, ακριβού οίνου και ουΐσκυ συζητώνται τα μέγιστα ζητήματα της νοεράς εργασίας, της θέωσης, της αγαπητικής αλληλοπεριχώρησης των προσώπων και του ηθικισμού των μοναζόντων.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Μάξιμος υπήρξε η μεγαλύτερη φιλοσοφική διάνοια όλων των εποχών. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου Διδάκτορος από
1. τη μονοφυσιτική θεολογική σχολή του πανεπιστημίου «Σεβήρος ο κατά πάντα ορθόδοξος»,
2. το νεστοριανό τμήμα Δημοσίων σχέσεων του πανεπιστημίου Αντιοχείας,
3. από τη μονοθελητική σχολή «Διεθνών και Κωνσταντινοπολιτικών σπουδών» του Πανεπιστημίου της Μαγναύρας. Έδωσε πλήθος διαλέξεων για την κρυφή αλήθεια του Ωριγενισμού και προσπάθησε να πείσει τους αγροίκους μοναχούς της εποχής του να αφήσουν την ιερά ησυχία και να καταπιαστούν με το φιλοσοφικό στοχασμό. Διασώθηκαν εκπληκτικά κείμενα από τους διαλόγους που έκανε με τους αιρετικούς της εποχής του και κυρίως με το πόσο καλά του φέρθηκαν και πόσο τίμησαν τη διάνοια του. Σε αυτά τα κείμενα φαίνεται η καταλλαγή των ανθρώπων του Θεού προς τους αιρετικούς και η εσωτερική ειρήνευση όποιου είναι αποφασισμένος να καταδεχτεί τον διάλογο με την αίρεση και να την αγαπήσει ως εαυτόν προκειμένου να επαναφέρει τους πεπλανημένους στην πίστη.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπήρξε κι αυτός μέγας φιλόσοφος. Κάτω από το μαξιλάρι του είχε κρυμμένα τα βιβλία του ιερού Αυγουστίνου και εντρυφούσε στον κτιστό χαρακτήρα της χάριτος και στον απόλυτο προορισμό. Ευτυχώς σήμερα αναδύονται διάφορες σοβαρές μελέτες που καταδεικνύουν την βαθειά συσχέτιση παλαμισμού και ιερού Αυγουστίνου, οπότε και μπορούμε να λυτρωθούμε από τα βαρίδια των ορθοδόξων ταλιμπάν που βρίσκουν όλως αντίθετη τη σχέση παλαμικής και βαρλαμικής θεολογίας, η οποία είναι κακοποίηση των κειμένων του ιερού Αυγουστίνου. Ευτυχώς στον 20ο αιώνα έχουμε βγάλει τις παρωπίδες και μπορούμε να ατενίσουμε με θαυμασμό την ολοφάνερη σύνδεση παλαμισμού και σχολαστικισμού, κάτι το οποίο συσκότιζε πλήρως το μίσος και ο εθνοφυλετισμός των παλαιών ορθοδόξων.
Σύντομη περιγραφή στο λήμμα Οικουμενιστήρι:
- Ο αλειτούργητος που γράφει κείμενα και ξιφουλκεί για την αναγκαία μετάφραση των λειτουργικών κειμένων
- Ο θεολόγος που πάντα μέσα του ήθελε να περάσει Νομική, αλλά δεν σάλευε το ακατοίκητο και τελικά έμεινε πάντα στη Θεολογική με το κομπλεξάκι, οπότε μετά κόπων έφτασε μέχρι μεταπτυχιακό στο Σαμπεζύ
- Ο γκόρτσος από την επαρχία που διάβαζε την επιφυλλίδα του Γιανναρά και άρχισε να καπνίζει πίπα και να μιλάει για οντολογία
- Ο ανύπαντρος θολοκούλτουρας με το κασκόλ που συζητάει για τη μέθοδο της νοεράς προσευχής βράδυ στο εντεχνάδικο πίνοντας μοχίτο
- Ο αριστούχος Ανωτέρας Εκκλησιατικής (γιατί δεν κατάφερε θεολογική μέσω πανελληνίων εξετάσεων), κατόπιν πτυχιούχος θεολόγος μαστερούχος με υποτροφία της προστεσταντικής εκκλησίας
- Ο καθηγητής θεολογίας που νιώθει μειονεκτικά μπροστά στους συναδέλφους της φιλοσοφικής και προσπαθεί να δείξει την προοδευτικότητά του μιλώντας για Ράμφο, Ράνσιμαν και Αρβελέρ
- Ο επίσκοπος που ως λαϊκός φοιτητής θεολογίας δεν πήγαινε εκκλησία την Κυριακή και τον τσίμπησε κάποιος εις τας Ευρώπας λέγοντάς του πόσο πολύ θα προσφέρει στο έργο του Θεού αν ιερωθεί στη διασπορά
- Ο αρχιμανδρίτης μανικετόκουμπος του άγριου ασκηταριού της οχταόρωφης πολυκατοικίας στην πρωτεύουσα, συμπρωτεύουσα και κάθε αστική φωλίτσα, ιδρυτής ΜΚΟ και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων πασοκικής αισθητικής και κουλτούρας
- Ο τιτουλάριος virtual Μητρόπολης, που όταν διαβάζει Φιλοκαλία ή Γερό-Σωφρόνιο νομίζει πως τα ίδια λένε και οι γκουρού στην Ινδία
τρελογιάννης
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο
Μέγας Βασίλειος υπήρξε μέγας εργάτης του Οικουμενικού διαλόγου με σκοπό την δημιουργική όσμωση ορθοδοξίας και αίρεσης. Μάλιστα έστελνε τους επισκόπους της Καισάρειας να σπουδάσουν όλοι με υποτροφίες της Ευνομιανής εκκλησίας και να διδάξουν στη συνέχεια τον κοσμοπολιτισμό του Ευνομίου και την πολιτιστική ευρυχωρία των χριστομάχων κτιστολατρών. Κυρίως όμως να μυηθούν στο ταπεινό φρόνημα του διαλέγεσθαι με την αίρεση και να ξεριζώσουν το φίλαυτο θέλημα του Ορθοδοξισμού και της αποκλειστικής αντίληψης περί αλήθειας.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος διετέλεσε visiting Professor (επισκέπτης καθηγητής) στο Eunomian Institute of Ontological Falsifiability (ελληνιστί «Ευνομιανό Ινστιτούτο Οντολογικής Διαψευσιμότητας και Πλάνης») δίδοντας πολυάριθμες διαλέξεις περί ποιητικής, μαγειρικής, ιπποδρομικής τέχνης, δειπνοσοφιστικής και όλων των δημιουργικών δραστηριοτήτων με τις οποίες ησχολούντο οι Ευνομιανοί όταν δεν βλαστημούσαν το δόγμα της Αγίας Τριάδος. Η μεγάλη του συνεισφορά υπήρξε η ποίηση με την οποία φυσικά και ασχολούνται οι σημερινοί εργάται του οικουμενισμού με φιλολογικά βραδινά, βιβλιοπαρουσιάσεις σε κομψότατα μπαράκια, όπου μεταξύ ναργιλέ, στριφτού, ακριβού οίνου και ουΐσκυ συζητώνται τα μέγιστα ζητήματα της νοεράς εργασίας, της θέωσης, της αγαπητικής αλληλοπεριχώρησης των προσώπων και του ηθικισμού των μοναζόντων.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Μάξιμος υπήρξε η μεγαλύτερη φιλοσοφική διάνοια όλων των εποχών. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου Διδάκτορος από
1. τη μονοφυσιτική θεολογική σχολή του πανεπιστημίου «Σεβήρος ο κατά πάντα ορθόδοξος»,
2. το νεστοριανό τμήμα Δημοσίων σχέσεων του πανεπιστημίου Αντιοχείας,
3. από τη μονοθελητική σχολή «Διεθνών και Κωνσταντινοπολιτικών σπουδών» του Πανεπιστημίου της Μαγναύρας. Έδωσε πλήθος διαλέξεων για την κρυφή αλήθεια του Ωριγενισμού και προσπάθησε να πείσει τους αγροίκους μοναχούς της εποχής του να αφήσουν την ιερά ησυχία και να καταπιαστούν με το φιλοσοφικό στοχασμό. Διασώθηκαν εκπληκτικά κείμενα από τους διαλόγους που έκανε με τους αιρετικούς της εποχής του και κυρίως με το πόσο καλά του φέρθηκαν και πόσο τίμησαν τη διάνοια του. Σε αυτά τα κείμενα φαίνεται η καταλλαγή των ανθρώπων του Θεού προς τους αιρετικούς και η εσωτερική ειρήνευση όποιου είναι αποφασισμένος να καταδεχτεί τον διάλογο με την αίρεση και να την αγαπήσει ως εαυτόν προκειμένου να επαναφέρει τους πεπλανημένους στην πίστη.
-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπήρξε κι αυτός μέγας φιλόσοφος. Κάτω από το μαξιλάρι του είχε κρυμμένα τα βιβλία του ιερού Αυγουστίνου και εντρυφούσε στον κτιστό χαρακτήρα της χάριτος και στον απόλυτο προορισμό. Ευτυχώς σήμερα αναδύονται διάφορες σοβαρές μελέτες που καταδεικνύουν την βαθειά συσχέτιση παλαμισμού και ιερού Αυγουστίνου, οπότε και μπορούμε να λυτρωθούμε από τα βαρίδια των ορθοδόξων ταλιμπάν που βρίσκουν όλως αντίθετη τη σχέση παλαμικής και βαρλαμικής θεολογίας, η οποία είναι κακοποίηση των κειμένων του ιερού Αυγουστίνου. Ευτυχώς στον 20ο αιώνα έχουμε βγάλει τις παρωπίδες και μπορούμε να ατενίσουμε με θαυμασμό την ολοφάνερη σύνδεση παλαμισμού και σχολαστικισμού, κάτι το οποίο συσκότιζε πλήρως το μίσος και ο εθνοφυλετισμός των παλαιών ορθοδόξων.
Σύντομη περιγραφή στο λήμμα Οικουμενιστήρι:
- Ο αλειτούργητος που γράφει κείμενα και ξιφουλκεί για την αναγκαία μετάφραση των λειτουργικών κειμένων
- Ο θεολόγος που πάντα μέσα του ήθελε να περάσει Νομική, αλλά δεν σάλευε το ακατοίκητο και τελικά έμεινε πάντα στη Θεολογική με το κομπλεξάκι, οπότε μετά κόπων έφτασε μέχρι μεταπτυχιακό στο Σαμπεζύ
- Ο γκόρτσος από την επαρχία που διάβαζε την επιφυλλίδα του Γιανναρά και άρχισε να καπνίζει πίπα και να μιλάει για οντολογία
- Ο ανύπαντρος θολοκούλτουρας με το κασκόλ που συζητάει για τη μέθοδο της νοεράς προσευχής βράδυ στο εντεχνάδικο πίνοντας μοχίτο
- Ο αριστούχος Ανωτέρας Εκκλησιατικής (γιατί δεν κατάφερε θεολογική μέσω πανελληνίων εξετάσεων), κατόπιν πτυχιούχος θεολόγος μαστερούχος με υποτροφία της προστεσταντικής εκκλησίας
- Ο καθηγητής θεολογίας που νιώθει μειονεκτικά μπροστά στους συναδέλφους της φιλοσοφικής και προσπαθεί να δείξει την προοδευτικότητά του μιλώντας για Ράμφο, Ράνσιμαν και Αρβελέρ
- Ο επίσκοπος που ως λαϊκός φοιτητής θεολογίας δεν πήγαινε εκκλησία την Κυριακή και τον τσίμπησε κάποιος εις τας Ευρώπας λέγοντάς του πόσο πολύ θα προσφέρει στο έργο του Θεού αν ιερωθεί στη διασπορά
- Ο αρχιμανδρίτης μανικετόκουμπος του άγριου ασκηταριού της οχταόρωφης πολυκατοικίας στην πρωτεύουσα, συμπρωτεύουσα και κάθε αστική φωλίτσα, ιδρυτής ΜΚΟ και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων πασοκικής αισθητικής και κουλτούρας
- Ο τιτουλάριος virtual Μητρόπολης, που όταν διαβάζει Φιλοκαλία ή Γερό-Σωφρόνιο νομίζει πως τα ίδια λένε και οι γκουρού στην Ινδία
τρελογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου