Η οικονόμος

Πάτερ Ιωάννης Μέτμαντ Μουάρ
 Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου το 1924 στο Currie. Κοιμήθηκε στις 17 Απριλίου το 2013 στο Εδιμβούργο σε ηλικία 88 ετών. Ο πατήρ Ιωάννης ήταν ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Αντρέα του Εδιμβούργου, ιδρυτής πολλών μικρότερων Ορθοδόξων κοινοτήτων σ' όλη την Σκωτία, και εφημέριος στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Πέθανε ειρηνικά στο Βασιλικό Ιατρείο του Εδιμβούργου, στις 17 Απριλίου 2013.

 Ένας άνθρωπος βαθιάς ιεροσύνης και εκθαμβωτικής εκκεντρικότητας, με απέραντη συμπόνια κ σωφροσύνη, ανιδιοτελής, με επίμονη αυτοπεποίθηση, ατάραχα προσευχόμενος και σφοδρά αυτοπειθαρχημένος, ο πατήρ Ιωάννης σίγουρα θα κερδίσει μία θέση, σαν μοναδική και διακεκριμένη μορφή στα εκκλησιαστικά χρονικά της Σκωτίας. Γεννήθηκε το 1924 στο χωριό Currie όπου ο πατέρας του ήταν ο τοπικός γιατρός, η αγάπη του για την μητέρα του ήταν πάντα ανακατεμένη με σιωπηλή περηφάνια, αφού ο ίδιος ήταν μέλος χαμηλότερης αριστοκρατίας.

 Η προνομιακή αλλά και κάπως αυστηρή ανατροφή ενός μοναχοπαιδιού σ' αυτήν την οικογένεια, μαζί με την χρόνια αδυναμία στα γόνατα του, τον κράτησαν μακριά από την αναταραχή της παιδικής ηλικίας και τον καθοδήγησαν από μικρή ηλικία σε πιο πνευματικές επιδιώξεις. Μετά το σχολείο, στην Ακαδημία του Εδιμβούργου, πήγε και σπούδασε ελληνικά και λατινικά στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, κατά την διάρκεια των ετών του πολέμου, η εύρωστη υγεία του, τον απέκλεισε, από κάθε ενέργεια να υπηρετήσει στον στρατό. 

Μετά τον πόλεμο, και ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ως ο μαέστρος των ελληνικών και λατινικών στη σχολή Cargilfield στο Πέρθσάιαρ (Perthshire), προχώρησε στην Οξφόρδη για να συνεχίσει τις σπουδές του στην ελληνική και λατινική φιλολογία, στην εκκλησία του Χριστού, και θεολογικές σπουδές στην θεολογική σχολή του Cuddesdon .Το ενδιαφέρον του για την Ανατολική Χριστιανοσύνη ξύπνησε στην Οξφόρδη και με ενθουσιασμό άρπαξε την ευκαιρία να σπουδάσει στην περίφημη θεολογική σχολή της Χάλκης, στην Κωνσταντινούπολη το 1950-1951.

 Κατά την διάρκεια της χρονιάς αυτής ταξίδεψε επίσης στους Αγίους Τόπους, Μέση Ανατολή και σφυρηλάτησε φιλίες στις Ανατολικές εκκλησίες, τις οποίες διατήρησε καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του. Όταν επέστρεψε στην Σκωτία, χειροτονήθηκε στην Σκωτσέζικη Επισκοπική εκκλησία, στην οποία θα υπηρετούσε πιστά για τα επόμενα 30 χρόνια. Το πρώτο καθήκον του ήταν ως υπεφημέριος στην Αγία Μαρία στο Broughty Ferry και μετά για μία περίοδο 6 ετών δίδαξε στο κολλέγιο του Αγίου Τσάντ, Ντάραμ. Επέστρεψε στην Σκωτία το 1962 ως υπεφημέριος υπεύθυνος της ενορίας του Αγίου Βαρνάβα, στο Εδιμβούργο, και ως τιμητικός ιερέας στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Μαρίας. Μετά το 1967 μετακόμισε βόρεια, στην επισκοπή του Μoray, όπου και υπηρέτησε ως αιδεσιμότατος στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αντρέα στην Ινβερνές. Η αφοσίωση του στα ποιμαντικά και λειτουργικά του καθήκοντα όπως επίσης η προσωπική του αγιότητα και ευσέβεια, ενέπνευσαν αίσθηση δέους, στους αφοσιωμένους ενορίτες. Mόνο η συνήθεια του να φορεί την σκωτσέζικη φουστανέλα, κάτω από το ράσο, προκάλεσε αυστηρή επίπληξη από τον επίσκοπο του, ο οποίος ήταν πιο πολύ περιπλεγμένος από τον θερμό και άκαμπτο σκωτσέζικο πατριωτισμό του πάτερ Ιωάννη. Η Σκωτσέζικη Επισκοπική Εκκλησία, την οποία ο πάτερ Ιωάννης αγάπησε και υπηρέτησε, πίστευε, πως ήταν η εκκλησία με συναφείς σχέσεις μαζί με τις ανατολικές εκκλησίες. Τα μάτια του έλαμπαν όταν εξηγούσε πως η λειτουργία της σκωτσέζικης Επισκοπικής Εκκλησίας, όπως κ της Ανατολής, περιέχουν την έκκληση. Με την πάροδο των χρόνων, όμως, πείστηκε ότι η σκωτσέζικη επισκοπική εκκλησία, κινιόταν όλο και πιο μακριά με την πίστη , και την άσκηση από το κοινό έδαφος που είχε με την Ορθόδοξη Εκκλησία , την οποία γνώρισε , αγάπησε και τις προσευχές της οποίας ενστερνίστηκε. Το 1981 παραιτήθηκε από την θέση του στην επισκοπή του Moray και ταξίδεψε, στο Όρος Άθως, όπου έγινε δεκτός στην Ορθόδοξη εκκλησία, στο Μοναστήρι της Σίμωνος Πέτρας. Επέστρεψε στην Βρετανία για να υπηρετήσει τώρα ως Ορθόδοξος Ιερέας, στην ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Θητέιέρας και Μεγάλης Βρετανίας, με απόλυτη αφοσίωση, για περαιτέρω 30 χρόνια. 


An observational portrait exploring the bonds between an elderly Greek Orthodox priest and the woman who tirelessly takes care of him. Highlights: Silverdocs 2010 Zagrebdox 2010 Calcalorus Film Festival 2010 Kerry Film festival 2010 Expression en Corto 2010 British Shorts - Lichtspielklub Short Film Festival 2010 Royal Television Society Scotland: Student factual award 2010 (winner)