Γέροντας Σωφρονιος του εσσεχ
Δύο μοναχοί συνομιλούσαν για τη
σωτηρία.
Ο ένας έλεγε:
‐ Η ψυχή μου δεν
μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να
τους σώσει όλους.
Ο άλλος απάντησε:
‐ Οι άγιοι Πατέρες
λένε ότι ο Θεός μπορούσε
να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνέργεια του, αλλά να
τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνέργεια του ιδίου του
ανθρώπου είναι αδύνατον.
Η σωτηρία και
η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.
Ο πρώτος:
‐
Νομίζω ότι ο Θεός με
το πλήθος της αγάπης Του
θα υπερβεί την
αντίσταση του κτίσματος, χωρίς να καταλύσει την ελευθερία του.
Ο δεύτερος:
‐ Μου φαίνεται πως
δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι
δυνητικά τόσο μεγάλη,
που και στο επίπεδο του
αιωνίου Είναι μπορεί
να προσδιοριστεί αρνητικά
απέναντι στον Θεό.
Όσοι δεν το
γνωρίζουν αυτό ή
το λησμονούν, τρέφονται με
«ωριγενικό» γάλα.
‐ Αλλά πραγματικά, αυτό είναι μωρία!
‐ Ναι, μωρία.
‐ Τι λοιπόν να κάνουμε;
‐
Ο Θεός θέλει
να σωθούν όλοι,
και εμείς πρέπει
να σκεφτόμαστε τη
σωτηρία όλων και να προσευχόμαστε για όλους. Αλλά ούτε η αποκάλυψη ούτε
η πείρα
μας μας δίνουν
βάση να ισχυριστούμε
ότι όλοι θα
σωθούν. Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου