Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
*
Οι νόμοι να “ν” ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένει αρχηγός.
Γιατί κι η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, ειν” πιο σκληρή φωτιά.
*
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ” απ” την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
*
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
*
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για να “μαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν” αστράψ” ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου