Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Πρὸς τὴ σεμνοτάτη μοναχὴ Ξένη

Η εικόνα ίσως περιέχει: τον Αγιορείτης ΠροσκυνητήςἍγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

 Γι’ αὐτὸ πράγματι μᾶς παραχώρησε καὶ τὴ ζωὴ αὐτὴ ὁ Θεός, δίνοντάς μας τόπο μετάνοιας. Γιατί ἂν δὲν ἦταν ἔτσι, εὐθὺς μὲ μία ἁμαρτία του ὁ ἄνθρωπος θὰ ἔχανε καὶ τὴ ζωὴ του αὐτή· τί ὄφελος θὰ εἶχε πιὰ ἀπὸ αὐτήν; Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀπελπισία δὲν ἔχει καμία θέση ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ἂν καὶ ὁ πονηρὸς μὲ διάφορους τρόπους τὴν ὑποβάλλει, ὄχι μόνον σ’ ἐκείνους ποὺ ζοῦν μὲ ἀδιαφορία, ἀλλὰ κάποτε καὶ στοὺς ἀγωνιστές.

Ἐπειδὴ δηλαδὴ ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς εἶναι καιρὸς γιὰ μετάνοια, αὐτὸ τὸ νὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ζεῖ ὁ ἁμαρτωλός, εἶναι ἐγγύηση γιὰ ὅποιον ἐπιθυμεῖ τὴν ἐπιστροφή του, ὅτι ὁ Θεὸς τὸν δέχεται. Κι αὐτό, γιατί μὲ τὴν ἐδῶ ζωὴ συνυπάρχει πάντοτε τὸ αὐτεξούσιο. Καὶ εἶναι ὑπόθεση τοῦ αὐτεξουσίου νὰ προτιμήσει ἢ ν’ ἀποφύγει τὸ δρόμο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, ποὺ προείπαμε· γιατί ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἀποκτήσει ὅποιο θέλει. Ποῦ λοιπὸν νὰ βρεῖ θέση ἡ ἀπελπισία, ἀφοῦ πάντοτε καὶ ὅλοι μποροῦν ὅταν θέλουν νὰ ἀποκτήσουν τὴν αἰώνια ζωή; Ἀλλὰ βλέπεις τὸ μέγεθος τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ; Ὅταν ἀπειθήσουμε, δὲν μᾶς ἐπιβάλλει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴ δίκαιη τιμωρία Του, ἀλλὰ μακροθυμεῖ καὶ μᾶς δίνει καιρὸ ἐπιστροφῆς.


η συνέχεια

Δεν υπάρχουν σχόλια: