Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018

Η εικόνα ίσως περιέχει: εσωτερικός χώρος

Χθες σε ένα μικρό ορεινό χωριό στην Τήνο, μπήκα σε ένα εγκαταλειμμένο Δημοτικό σχολείο. Κάποτε ένα τελευταίο παιδάκι καθόταν μόνο του με ένα δάσκαλο και μάθαινε λίγα γράμματα. Μέχρι που μεγάλωσε κι έφυγε κι αυτό για την πόλη. Ο δάσκαλος καποτε πέθανε. Το παιδάκι μεγάλωσε και ξέχασε. Και το θρανίο έμεινε μόνο του, στην μέση της τάξης, με ένα βιβλίο ανοικτό μπροστά από τον πίνακα.
(Κι όσο το σκέφτομαι δακρύζω περισσότερο)
Αν είχα αρκετά χρήματα θα αγόραζα το σχολείο μόνο και μόνο για να το κρατήσω για πάντα έτσι.
Alexandros Papadopoulos

1 σχόλιο:

Θαλασσινός είπε...

Δεν χρειάζονται χρήματα να κρατηθεί ένα σχολείο ζωντανό, μόνο ήθος χρειάζεται και ευγνωμοσύνη στην Ελληνική παιδεία,
και το σχολείο αναγενναται μέσα μας συνεχώς και αιώνια τόσο,
όσο ζωντανή φροντίζουμε να κρατιέται η ψυχή.