Θ. Μαλκίδης Για τον αείμνηστο πανεπιστημιακό μας δάσκαλο Νεοκλή Σαρρή. Επτά χρόνια χωρίς αυτόν
Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες, γιατί έτσι ήταν η παιδεία σου, με δεσμούς (εκ)παίδευσης, εκτίμησης και φιλίας.
Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα.
Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και έργου. Τα χαρακτηριστικά σου αναλλοίωτα, Ελληνικά, Ρωμαίικα, Οικουμενικά, του Γένους μας.
Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος και πρώτος είχες μιλήσεις και γράψει στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι βέβαιο ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου, η γνωριμία με ορισμένους συνανθρώπους του, έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του. Διαμορφώνεται μία νέα στάση ζωής και αναδεικνύεται λόγος και πράξη που μέχρι πρότινος ούτε καν είχε σκεφτεί η ανθρώπινη οντότητα. Και από τότε φανερώνεται ένας άλλος κόσμος και ο σπόρος βγάζει καρπούς.
Για μένα είσαι ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τη ζωή μου, με τους οποίους άνοιξε μία νέα πραγματικότητα ιδεών και πολιτισμού, πολιτικής και ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η γνωριμία με σένα, με τον Κωνσταντινουπολίτη δάσκαλο στα αμφιθέατρα, στις αίθουσες εκδηλώσεων, όπου πολλές φορές αξιώθηκα να μιλήσουμε μαζί σε κοινές επιστημονικές και άλλες συναντήσεις, σε ανθρώπινες και φιλικές στιγμές, μου έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσω πολλά από τα ζητήματα που απασχόλησαν και απασχολούν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες εδώ αιώνες. Η Κωνσταντινούπολη, η Ίμβρος και η Τένεδος, η Μικρά Ασία, η Θράκη, ο Πόντος και η Καππαδοκία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Οθωμανικό κράτος και η Τουρκία, η Γενοκτονία και η αναγνώριση, η ελληνική κοινωνία και η συνέχεια του Ελληνισμού.
Για κάθε ένα από τα παραπάνω θέματα είχες ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη, εμπεριστατωμένη άποψη και θέση, αλλά ταυτόχρονα άκουγες όπως όφειλε και οφείλει να κάνει κάθε επιστήμονας και άνθρωπος του μεγέθους σου.
Η επιστημονική σου κατάρτιση συνδυαζόταν με βαθιά ανθρώπινα και ελληνικά συναισθήματα.
Πολλά από αυτά βεβαίως, που ανέδειξες τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έτυχαν ανάλογης αποδοχής της βαρύτητάς και της σπουδαιότητάς τους που τους είχες προσδώσει. Τι γίνεται άλλωστε σ΄ αυτόν εδώ τον τόπο γνωστό και αποδεκτό στην ώρα του;
Ιδιαίτερα σε ότι έχει σχέση με την Τουρκία αποτέλεσες τον επιστήμονα και κυρίως τον άνθρωπο εκείνο, που συνέβαλλε με μοναδικό τρόπο, ώστε η γνώση για τη γειτονική χώρα να γίνει επιστήμη.
Η Τουρκολογία στην Ελλάδα σου οφείλει πολλά, όπως οφείλει πολλά και η μεγάλη κοινότητα των Κωνσταντινουπολιτών, για την οποία και στην οποία ήσουν ο πρωταγωνιστής. Το φανερώνουν οι συνεχείς μνημονεύσεις της παρουσίας σου, σε εκδηλώσεις και αλλού. Ακόμη λένε και γράφουν, και θα λένε και θα γράφουν «αυτό έλεγε ο Σαρρής» ή «έτσι έπραττε ο Σαρρής».
Η αναγνώριση του ανθρώπου και δασκάλου, όπως εσύ Νεοκλή Σαρρή, πέρασε από πολλές διακυμάνσεις και εμπόδια. Σήμερα πλέον είναι διαπιστωμένο ότι η εκτίμηση στο πρόσωπό σου είναι ολοκληρωμένη στον πυρήνα του ελληνικού λαού και στους στρατιωτικούς και πολιτικούς κύκλους της Τουρκίας, παρά στην ελλαδική ομάδα που χρησιμοποιεί λαθραία τον τίτλο «ελίτ».
Τα κείμενα, οι παρεμβάσεις και η δραστηριότητά σου, έβαλαν το στίγμα τους σε πολλά κομμάτια της επιστημονικής και πολιτικής ανάλυσης για τεράστια ζητήματα που αφορούν τον Ελληνισμό. Είναι όμως χαρακτηριστικό των ανθρώπων της εμβέλειας όπως η δική σου, η αποδοχή να έρχεται από μη ομάδες και προσωπικότητες του συστήματος και του καθεστώτος, αλλά από το Λαό. Την πρωτογενή πηγή Δικαίου και Αντικειμενικότητας.
Ήταν ευλογία η γνωριμία μου με σένα Νεοκλή Σαρρή και σχέση που αναπτύχθηκε .
Είναι αναρίθμητες οι ώρες διδασκαλίες σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο- πέρα από το αμφιθέατρο υπήρχε και το ανοιχτό γραφείο- που αφιέρωσες για να μεταδώσεις τις ιδέες σου και τις γνώσεις σου. Η σχέση ήταν βαθιά, ανθρώπινη, με σεβασμό και αγάπη. Όπως πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι κάθε ανθρώπινη σχέση και κυρίως μεταξύ δασκάλου και μαθητή.
Εύχομαι οι φοιτητές σου, οι αμέτρητοι Έλληνες και Ελληνίδες που σε παρακολούθησαν στο αμφιθέατρο και σε αίθουσες, μιλώντας για την Τουρκία, την Κωνσταντινούπολη, τη Θράκη, τη Γενοκτονία, και μία σειρά από άλλα ζητήματα που καθόρισαν την ελληνική ιστορία και κοινωνία, να ακολουθήσουν τη στάση και την πορεία ζωής που είχες. Ειλικρίνειας, ευθύτητας, ανθρωπισμού, γνώσης, μετριοφροσύνης και σεμνότητας, ταπεινότητας και ήθους.
Αγαπητέ Νεοκλή σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που μας προσέφερες,
σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες.
Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και να χαρίσει παρηγοριά στην υπέροχη οικογένειά σου, η οποία σε αγαπά χωρίς όρια και προσεύχεται για σένα.
Καλή αντάμωση και Καλή Ανάσταση.
Υ. Γ. Ο Νεοκλής έλεγε ότι «σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέφτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα»…
Σήμερα (ημέρα εορτής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων) το Τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης διοργανώνει διεθνές συμπόσιο με θέμα την πολιτιστική κληρονομιά του Γαζή Αχμέτ Εβρενός και των απογόνων του στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης παραχώρησε αίθουσα του Δημαρχείου της πόλης, για να λάβει χώρα το συμπόσιο αυτό. Μεταξύ των χορηγών του Συμποσίου είναι και η Turkish Airlines, το αεροπλανάκι της οποίας κοσμούσε το δημαρχιακό γραφείο του Γιάννη Μπουτάρη. Στο συμπόσιο, σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα γίνει μεταξύ άλλων λόγος για τα «φιλανθρωπικά ιδρύματα» του κατακτητή και για την «αρχιτεκτονική κληρονομιά» που άφησε, αυτός και η γενιά του, στη Μακεδονία.
Ο Γαζή Εβρενός στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του (1359-1413) λάμβανε μέρος στις εκστρατείες υποδούλωσης της Μακεδονίας και της Θράκης (υποδούλωσε την Κομοτηνή, την Ξάνθη, την Καβάλα, τις Σέρρες, τη Βέροια, το Κίτρος), σε όλες τις καθοριστικές μάχες κατά των βαλκάνιων λαών (Σέρβων, Βουλγάρων, Ρουμάνων) και των Ελλήνων, και ηγείτο σε πολλές από αυτές. Κατέκτησε τη Θεσσαλία, εισέβαλε πέντε φορές στην Πελοπόννησο, την οποία λεηλάτησε (1380-1399), και άλωσε την Κόρινθο το 1399. Υπό τις διαταγές του είχε τους ατάκτους «γαζήδες» Οσμανλήδες. Έλαβε μέρος στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου (1389), στην σταυροφορία – μάχη της Νικόπολης (1396) και στην άλωση της Αδριανούπολης (1362). Ο Εβρενός ήταν ο άνθρωπος που επέβαλε την Τουρκοκρατία στα Βαλκάνια και τη βόρεια Ελλάδα. Για ανταμοιβή του έλαβε τεράστιες εκτάσεις γης, παρμένες από Έλληνες ιδιοκτήτες, στη Μακεδονία. Σε λόγο του περί το 1409, ο αυτοκράτορας Μανουήλ Β΄ κάνει λόγο για το απαράμιλλο μίσος τού Εβρενός για τους Χριστιανούς και για την εξαιρετικά ακραία σκληρότητά του. Ο γιος τού Γαζή Εβρενός, Μπουράκ, πολιόρκησε τη Θεσσαλονίκη το 1422 και λεηλάτησε την δυτική Χαλκιδική. Αντίστοιχες επιδρομές έκανε κι ο εγγονός του Γαζή Εβρενός, ο Umur. Μετά την υποταγή της Μακεδονίας από τον Εβρενός, οι Οσμανοί εποίκισαν με μεγάλα πλήθη Γιουρούκων την περιοχή για να την ελέγχουν, τους «Γιουρούκους του Εβρενός» όπως αναφέρονται και τον 16ο αι.
Το Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, λοιπόν, φροντίζει να μας πληροφορήσει για την πολιτιστική κληρονομιά που άφησε ο Εβρενός και οι απόγονοί του στην Ελλάδα, με συμπόσιο στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, στο Δημαρχείο της. Κάνει λόγο μάλιστα, σε κείμενό του, για τον «δυνατό και θαραλλέο διοικητή», προσθέτοντας ότι οι κατακτήσεις του έφτασαν ώς τα σύνορα της Αλβανίας και βοήθησαν «στην αύξηση του τουρκο-ισλαμικού πληθυσμού» στη «Ρούμελη», καθώς και ότι «άλλαξε την κοινωνική και οικονομική δομή των περιοχών που κατέκτησε» (ευφημισμός για τις λεηλασίες και αρπαγές, ας υποθέσουμε). Αυτά θεωρεί το κείμενο του προξενείου ως ακόμη σημαντικότερα επιτεύγματα του Γαζή Εβρενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου