Σκληρές αλήθειες που εκθέτουν Βαρθολομαίο και Φανάρι

Ποιοί ὑποκινοῦν τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὤστε να προβαίνει σέ πράξεις πού διχάζουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

Γιατί «δεν ἰδρώνει τό αὐτί» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη ἀπό τή διακοπή μνημοσύνου τῆς Μόσχας λόγω τῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐξαρχίας στήν Οὐκρανία.

Πολιτικὸ ἢ ἐκκλησιαστικὸ εἶναι τὸ ζήτημα πού ἔχει ἀνακύψει μὲ τὴ χορήγηση Αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο; Τί κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν ἐμμονὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νὰ παραχωρήσει στοὺς σχισματικοὺς –ἀκοινώνητους χριστιανοὺς Οὐκρανοὺς αὐτοκεφαλία; Μὲ ποιὸ δικαίωμα διχάζει γιὰ πολλοστὴ φορὰ τὸ ὀρθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα ὑποκύπτοντας στὶς πολιτικὲς πιέσεις καὶ πιθανὸν στοὺς κάθε λογῆς «ἐκβιασμούς -ἀπειλές» τῆς Οὐάσιγκτον, τῶν Βρυξελλῶν καὶ τῆς κυβέρνησης Ποροσένκο (Οὐκρανίας); Ἀποτελεῖ ἡ χορήγηση Αὐτοκεφάλου στοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας τὸ πρόσχημα γιὰ νὰ ἀπομονωθεῖ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας ἀπὸ τὴν λοιπὴ Ὀρθόδοξη οἰκογένεια καθ’ ὑπόδειξη τῆς μιαρῆς λέσχης Μπίλντερμπεργκ καὶ τοῦ «βαθέως ἀμερικανικοῦ κράτους»; Τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ ταλανίζουν κάθε καλοπροαίρετο ὀρθόδοξο χριστιανό, ὁ ὁποῖος ζητᾶ τὶς δέουσες ἀπαντήσεις.

Ἐπιθυμεῖ διακαῶς νὰ μάθει τὴν αἰτία τῆς συμπεριφορᾶς αὐτῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖο «ἐκμεταλλεύεται» τοὺς συναισθηματικοὺς δεσμοὺς τοῦ ὀρθοδόξου μέ τό Φανάρι, προκειμένου νὰ προβαίνει σὲ ἐνέργειες καὶ πράξεις ἀλλοπρόσαλλες καὶ ἀπαράδεκτες ὅπως λ. χ. ἡ προσέγγιση μὲ τὴν Παπικὴ Ἐκκλησία, ἡ διχαστικὴ ψευτο-σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ἐμμονὴ ἀπομάκρυνσης τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Δημητρίου, ἡ ἐμπλοκὴ γιὰ πολλοστὴ φορὰ στὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ συνεχόμενη δημιουργία ἐκκλησιαστικῶν μετώπων κ.ο.κ. Ποιὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ τὸ Πατριαρχεῖο ἐξελίχθηκε ἀπὸ Μητέρα Ἐκκλησία καὶ φύλαξ τῆς Ὀρθοδόξου ἀλήθειας σὲ κακιὰ μητριὰ καὶ κέντρο τῆς ἀναλήθειας καὶ τοῦ ψεύδους; Ἐξ ἀφορμῆς λοιπὸν τοῦ λεγομένου ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος τῆς Οὐκρανίας εἶναι καιρὸς νὰ ἀποκαλύψουμε σκληρὲς ἀλήθειες, ποὺ δεικνύουν στὴν πράξη τὰ λεγόμενα τοῦ ἐκδιωχθέντος τὸ 1948 Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μαξίμου (βλ. Σ.Ο. τεῦχ. Ἀπριλίου 2018)!

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μας ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πραξικόπημα τοῦ 1948 (ἐξαναγκαστικὸς διωγμὸς Πατριάρχη Μαξίμου), ὅταν ἀνῆλθε στὸ θρόνο ὁ ὑψηλόβαθμος στὴν τάξη τῶν Μασώνων Πατριάρχης Ἀθηναγόρας τελεῖ ὑπὸ ἕνα καθεστὼς ὁμηρίας! Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ εὔκολα διαπιστώνουμε ἀπὸ τὶς πράξεις τους ὅτι τόσο ὁ ἐγκάθετος ἐκ τῆς Οὐάσιγκτον Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὅσο καὶ δύο διάδοχοί του, Πατριάρχες Δημήτριος καὶ Βαρθολομαῖος, πέραν τῶν ἀναγκαίων προσχημάτων, ἀπόρροια τῆς ἐκκλησιαστικῆς θέσης τους λειτουργοῦν ὡς πειθήνια ὄργανα, προκειμένου νὰ «ὑπὸ-στηρίζονται»... Δὲν εἶναι τῆς στιγμῆς νὰ εἰσέλθουμε σὲ λεπτομέρειες ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι βασικὸς στόχος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τὸ 1948 μέχρι καὶ σήμερα εἶναι ἡ μὲ κάθε τρόπο καὶ μὲ κάθε ἀντίτιμο στροφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν παπικὴ Δύση. Τὶς δύο τελευταῖες μάλιστα δεκαετίες στόχος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ διάσπαση –ἔλεγχος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἡ ἀπομάκρυνση τῆς δυνατότητας δημιουργίας τοῦ λεγομένου ὀρθοδόξου τόξου! Οἱ ἐκφραστὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε τὴν φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὶς «ὀρέξεις» τῶν ὁποίων ἱκανοποιοῦν πλήρως τὰ σημερινὰ στελέχη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, φέρονται πλέον πώς ἔδωσαν ρητῶς τὴν ἐντολὴ «ἀπομόνωσης» τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας.

Κι αὐτὸ διότι ἀποσκοποῦσαν νὰ διασπάσουν τοὺς ἀδελφικοὺς δεσμοὺς ποὺ ἑνώνουν τοὺς λαοὺς μέσω τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Πιθανὸν νὰ ἐκλάμβαναν ὅτι οἱ δεσμοὶ αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὴ βάση περαιτέρω διείσδυσης τῆς Ρωσίας στὴν Βαλκανική, τὴν εὐρύτερη Μ. Ἀνατολὴ καὶ ὄχι μόνο! Ὡς ἐκ τούτου κατὰ καιροὺς ἐπιχειροῦν νὰ διαρρήξουν τοὺς δεσμοὺς αὐτούς, προκαλώντας ὀξύνσεις, φιλονικίες, ἀντιπαραθέσεις καὶ καλλιεργώντας τὸν κακῶς νοούμενο ἐθνικισμό. Παράλληλα ἐπειδὴ θεωροῦν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς τροχοπέδη στὴν ἀνάπτυξη τῶν λαῶν στὰ δυτικὰ μοντέλα διαβίωσης (βλ. ἀνακοίνωση Παγκόσμιας Τράπεζας) ἐργάζονται συστηματικὰ νὰ τὴν δυτικοποιήσουν προωθώντας καὶ στηρίζοντας τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ τὴν ἄνευ ὅρων συνεργασία μὲ τὶς ξεπεσμένες ἀπὸ τὴν ἀλήθεια χριστιανικὲς θρησκευτικὲς κοινότητες τῆς Δύσης. Καὶ τὴν πολιτικὴ τους αὐτὴ στηρίζει ἀναφανδὸν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, παρασύροντας στὴ δίνη τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὡς συντονιστικὸ κέντρο, καὶ τὶς λοιπὲς ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Μονομερῶς λαμβάνει πρωτοβουλίες ἀπαράδεκτες (συμπροσευχὲς –συλλείτουργα, συνέδρια κ. ἄ) μέσα στὸ πλαίσιο μίας φθηνῆς ἀντεκκλησιαστικῆς δημόσιο-σχετίστικης ἀγαπολογίας...  

Ἡ Οὐκρανία λοιπὸν ἀποτελεῖ τώρα τὸ νέο πεδίο ἀντιπαράθεσης! Στὴν προσπάθειά τους, τὰ κέντρα αὐτὰ νὰ τὴν ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν ρωσικὴ ἐπιρροὴ καὶ νὰ τὴν ἐντάξουν στὴν ἰδιόμορφη νέο-ταξικὴ αὐτοκρατορία τους προκάλεσαν ἀρχικὰ τὴν πραξικοπηματικὴ ἀπομάκρυνση τοῦ νόμιμου ἐκλεγμένου προέδρου Γιανούκοβιτς καὶ μετέπειτα τὸν ἐμφύλιο. Στὴν οὐσία ἤθελαν νὰ ἐκδιώξουν τὴ Ρωσία ἀπὸ τὴν Κριμαία! Δὲν περίμεναν ὡστόσο τὴν ἄμεση ἀντίδραση τῆς Μόσχας, ἡ ὁποία ὄχι μόνο ἀπέσπασε τὴν Κριμαία, προκαλώντας τὴ μήνη τῆς Δύσης ἀλλὰ ἐνίσχυσε καὶ τοὺς Ρώσους τοῦ Ντονέσκ ὥστε νὰ ἀντεπιτεθοῦν στοὺς πραξικοπηματίες, ζητώντας τὴν ἀνεξαρτησία τους. Ὁ αἰφνιδιασμὸς τῆς Μόσχας προκάλεσε ἀμηχανία στὴ Δύση, ἡ ὁποία ὡς ἀντίμετρα ἔλαβε ἀποφάσεις γιὰ οἰκονομικὲς καὶ ἐμπορικὲς κυρώσεις στὴ Ρωσία.

Ταυτοχρόνως μὲ τὶς πολιτικὲς ἐπιδιώξεις γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὴν Οὐκρανία ἀπὸ τὴν ἐπιρροὴ τῆς Ρωσίας, νὰ τὴν ἐντάξουν στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν ΕΕ, ὥστε νὰ «χτυπήσουν» τὴν Μόσχα στὸ ὑπογάστριο της ἀναπτύσσονταν παράλληλα καὶ ἐκκλησιαστικές πρωτοβουλίες... Δὲν εἶναι διόλου τυχαῖο ὅτι ὁ νῦν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὶς ἀρχὲς τῆς πατριαρχίας του ἐνέταξε στὴ δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Οὐκρανοὺς Ἐπισκόπους τῆς Διασπορᾶς. Τὸ ἴδιο διάστημα μὲ τὴ συμβολὴ τῆς Δύσης δημιουργήθηκαν σχίσματα στὴν Οὐκρανία, ὅπως λ. χ. ἡ αὐτοανακήρυξη τοῦ πάλαι ποτὲ Μητροπολίτη Κιέβου Φιλάρετου σὲ Πατριάρχη Οὐκρανίας. Στὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση συνηγοροῦσε ἡ πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀστάθεια ποὺ ταλάνιζε τότε τὴ Ρωσία, προκαλώντας ρήγματα στὴν Ἐσθονία, στὴν Οὐκρανία καὶ στὴ Διασπορά. Τότε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἦταν καὶ πάλι στὰ μαχαίρια μὲ τὴ Μόσχα λόγω τοῦ ἐσθονικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος καὶ πιθανὸν νὰ κρίθηκε σκόπιμο νὰ μὴν ἀνοίξει καὶ δεύτερο ταυτόχρονα μέτωπο... Ἔτσι, «ἀναγκάστηκε» νὰ ἀποδεχθεῖ τὴν καθαίρεση τοῦ αὐτοανακηρυχθέντα ὡς Πατριάρχη Φιλάρετου ἀπό τήν Μόσχα καὶ νὰ δεχθεῖ τὴν κανονικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας.

Οἱ πάσης φύσεως κλυδωνισμοὶ στὴν Ρωσία τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 ἐπηρέαζαν καὶ τὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ προβλημάτιζαν ἀρκετοὺς Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι εἶναι λογικὸ νὰ στρέφονταν πρὸς τὴν Κωνσταντινούπολη, προκειμένου νὰ ἀποκτήσουν ἕνα ἀποκούμπι. Αὐτὸ ἔκαναν καὶ ἀρκετοὶ Οὐκρανοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος Ὀνούφριος, Ἐπίσκοπος τότε! Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐκμεταλλεύεται σήμερα ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος προκειμένου νὰ δικαιολογήσει τὰ ἀπὸ μέρους του ἀδικαιολόγητα καὶ νὰ ... «ἐφησυχάσει» τὴ συνείδησή του!!! Τὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα τῆς Οὐκρανίας προστίθεται στὰ δεκάδες μέτωπα ποὺ ἔχει ἀνοίξει ὁ νῦν Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, πιθανὸν καθ’ ὑπόδειξη καὶ ἐντολὴ τῆς Δύσης καὶ τῶν συγκεκριμένων κέντρων τῆς ἀνομίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία!

Γιατί εἶναι ἀπὸ πάσης ἀπόψεως ἀδικαιολόγητο νὰ προχωρεῖ ἐτσιθελικὰ καὶ πιθανὸν μὲ χρηματικὰ καὶ πολιτικὰ ἀνταλλάγματα, ὅπως γράφτηκε ἐκτενῶς στό τύπο κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι στὴν ἀποστολὴ ἐξαρχίας στὴν Οὐκρανία! Ἀδικαιολόγητο εἶναι νὰ μὴν ἀφουγκράζεται τὴ φωνὴ τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ποὺ τάσσονται ὑπὲρ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας! Ἀδικαιολόγητο εἶναι νὰ βασίζεται στὴν Οὐάσιγκτον καὶ νὰ προχωρεῖ σὲ σχίσμα στὴν Ὀρθοδοξία προκειμένου νὰ τέρψει τοὺς ἐκφραστὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας καὶ νὰ ἀπομονώσει ἐκκλησιαστικὰ τὴν ρωσικὴ Ἐκκλησία. Ἀδικαιολόγητο ἀκόμη εἶναι νὰ μὴν ὑπολογίζει τὶς ἀντιρρήσεις τοῦ Ρώσου Πατριάρχη Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος ταξίδεψε στὴν Κωνσταντινούπολη (30 Σεπτεμβρίου) προκειμένου νὰ τὸν μεταπείσει νὰ μὴν προβεῖ ὡς «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» στὴν ἀνακήρυξη τῆς Αὐτοκεφαλίας στὴν Οὐκρανία μὲ φθηνὲς δικαιολογίες.

Προηγήθηκε ἡ ψευτοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, ποὺ δίχασε τὸ χριστεπώνυμο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἀκολουθεῖ τώρα τὸ Οὐκρανικὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο φέρει τὸ σχίσμα πρὸ τῶν πυλῶν! Ἡ Μόσχα ἐξαναγκάστηκε ἀμυνόμενη στὰ νέα τερτίπια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνό του, ὅπερ σημαίνει χωρισμός στὸ Κοινὸ Ποτήριο! Ἀλλὰ ἴσως εἶναι τέτοιου ὕψους τὰ «ἀνταλλάγματα» ποὺ συμβάλουν ὥστε νὰ μὴν «ἱδρώνει τὸ αὐτὶ» τοῦ Πατριάρχη μας. Τί κι ἂν δύο Πατριάρχες (Ἀλεξανδρείας καὶ Ἱεροσολύμων) καὶ Προκαθήμενοι Ἐκκλησιῶν καταδικάζουν τὶς ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τῶν κατευθυνόμενων φιλόδοξων Ἐπισκοπικῶν -καὶ ὄχι μόνο- δορυφόρων του, ποὺ ἐπιχειροῦν ἐπιδεικνύοντας τὶς δῆθεν θεολογικὲς γνώσεις τους νὰ δικαιολογήσουν ἐκκλησιαστικὰ τὶς ἀπαράδεκτες πράξεις του! Τὸ Φανάρι τὶς ἀγνοεῖ καὶ ἐπιλέγει νὰ πορευτεῖ πραξικοπηματικά, δηλαδὴ μὲ δικτατορικὸ τρόπο, ὅπως ἄλλωστε πορεύεται ἀπὸ τὸ 1948 μέχρι τοῦδε!

Τὸ ὅλο σκηνικὸ ποὺ ἔχει στήσει τὸ Φανάρι ὁμοιάζει μ’ αὐτὸ ποὺ παρατηρήθηκε λίγο πρὶν τὴν σύνοδο Φερράρας –Φλωρεντίας, ὅταν κυριαρχοῦσαν ἡ διαφθορὰ καὶ ἡ σήψη στὴν αὐτοκρατορία τῆς Ρωμανίας (Βυζαντινή Αὐτοκρατορία) καὶ τὸ Πατριαρχεῖο συρόταν στὴν κυριολεξία ἀπὸ τὴν πολιτικὴ γραμμὴ τοῦ αὐτοκράτορα ποὺ ἀπέβλεπε στὴν βοήθεια ἐκ τῆς Δύσης, μέ οἰανδήποτε τίποτε. Βοήθεια ποὺ δὲν ἔφθασε ποτέ... Φαίνεται πὼς τὸ Φανάρι καὶ τὰ σπουδαγμένα στὴ Δύση στὴν πλειονότητά τους στελέχη του, μηδενὸς ἑξαιρουμένου καὶ τοῦ Πατριάρχη δὲν ἔμαθε ἀπὸ τὸ τότε πάθημα καὶ ἐπέλεξε ἀντὶ νὰ ἀκολουθεῖ τὸ ἅρμα τοῦ Χριστοῦ νὰ ἀκολουθεῖ τὸ ἅρμα τῆς ἀνομίας, δηλαδὴ τῶν ὀπαδῶν τῆς Νέας Τάξης καὶ τῆς Παγκοσμιοποίησης. Ἴσως δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀπολέσει τὴ χλιδὴ καὶ τὶς ἐφήμερες ἀπολαύσεις ποὺ τοῦ ἐξασφάλισαν, ὅσοι τὸ ὁδηγοῦν σταθερὰ σὲ ἀργὸ πνευματικὸ θάνατο!

Ἄλλωστε τὸ νὰ δέχεται ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὰ εὔσημα καὶ τὶς τιμὲς ἀπὸ τὶς ὑπόδουλες ΗΠΑ στὰ μυστικὰ αὐτὰ κέντρα τῆς ἀνομίας, στὴν πράξη δεικνύει τὴν ἐκκλησιαστικὴ παρακμή του καὶ τὴν κατάντια του, ὅπως λέγει ὁ σοφὸς λαός!

Πρὶν λοιπὸν παρέμβει ὁ Θεὸς γιατί πλέον διαστρεβλώνεται ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως καλὸ θὰ ἦταν τόσο ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὅσο καὶ τὰ ἑξαπτέρυγα –κόλακες ποὺ τὸν πλαισιώνουν νὰ ἀφουγκραστοῦν τὶς φωνὲς τῶν συνετῶν Προκαθημένων, ὅπως αὐτὴ λ. χ. τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου καὶ νὰ προχωρήσουν ἄμεσα σὲ ἐνέργειες ποὺ θὰ εὐαρεστήσουν τὸ Θεὸ καὶ ὄχι τὸν οἶκο τῶν Ρότσιλντ, τὸν Σόρος καὶ τὸ σὺν αὐτῶν συναπάντημα.

πηγή