Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018

Δεν διατίθεται αυτόματο εναλλακτικό κείμενο.
Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουνε την Εκκλησία σαν show. Κοιτάνε αριστερά-δεξιά τι φοράει ο ένας και ο άλλος, αν τ' άμφια του παπά είναι ακριβά, αν έχει πολύ κόσμο στη λειτουργία.

 Υπάρχουν άνθρωποι που παν την Κυριακή στην Εκκλησία από συνήθεια, επειδή έτσι μας το παραδώσανε το πράγμα, να πηγαίνουμε στο ναό, να προσφέρουμε λουλούδια να στολιστούνε οι εικόνες ή ακόμα και χρήματα πια ώστε να ρθει το ανθοπωλείο να στολίσει βαρύτιμα τα εικονίσματα, κι οι προσφορές να 'ναι μόνο αυτές: στολίζουμε την εικόνα με λουλούδια και σ' αυτήν ούτε ένα δάκρυ δεν αφήσαμε ποτέ, ούτ' ένα ευχαριστώ μα κι ούτ' ένα συγγνώμη. Στολίζουμε τις εικόνες να γίνονται 'φαντεζί' κι έπειτα θα περάσουνε μέρες και τα λουλούδια του ανθοπωλείου θα βρωμίσουν, ετοιματζίδικα μες τα φυτοφάρμακα δείχνουν πόσο φαρμάκι έχουμε μέσα μας εμείς, πόσο φτηνές είν' οι θυσίες μας εμπρός στου Θεού τα μάτια. 

Ξέρω ανθρώπους λοιπόν, τους έζησα από κοντά, που πιστεύουν ότι ο Θεός θέλει τέτοιες θυσίες και μόνο. 

Κάποτε, βρέθηκα σ' ένα χωριό κι ο παπάς είχε παραγγείλει ορχιδέες απ' την πόλη να στολίσει την εικόνα. Όταν μια γιαγιά έφερε λουλούδια απ' το σπίτι της, ο νεαρός ιερέας της είπε "τι 'ναι αυτά; Εγώ έχω τα καλύτερα". Κι όμως η γιαγιά του χωριού μεγάλωσε τα λουλούδια στο παρτέρι για την Παναγία, κι η θυσία της εφάνη στον Θεό ανώτερη απ' όλα τα διαμάντια. 

Βλέπω ανθρώπους, δυστυχώς πολλούς, που βλέπουνε την Εκκλησία σαν να 'ναι κοινωνικό club. 
Είδα όμως κι άλλους, λιγότερους, που κάθονται σε μια γωνιά στη λειτουργία και προσευχόμενοι κλαιν. Σαν τον τελώνη. Αυτές οι προσευχές διαλύουν το φαρμάκι. Αυτές οι προσευχές μας δίνουν δύναμη, μας κάνουνε να ζούμε όντως, να θυμόμαστε καθημερινά "τι είναι Εκκλησία".
π.Ι.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

..δεν τη βλέπουν απλά την Εκκλησία σαν να 'ναι κοινωνικό club. Το τραγικό είναι πως τη βιώνουν έτσι. Αλλά ναι, έτσι γίνεται κανείς καριερίστας στην Πίστη-αυτό το εμπνεύστηκα από το προχθεσινό κείμενο του Τρελλογιάννη.
...και αυτοί οι καλλιτεχνικοί Επιτάφιοι της Μ. Παρασκευής..

Ανώνυμος είπε...

..το χθεσινό κείμενο..

Ανώνυμος είπε...

Δεν τα βίωσες καλά τά πράγματα ! Άλλο είναι η καρριέρα στην πίστη και άλλο το κοινωνικό club . Είναι διαφορετικά πράγματα . Το εκκλησιαστικό club είναι μικρών απαιτήσεων , άντε μέχρι κάποιο βολεματάκι τοπικού χαρακτήρα . Άλλες είναι οι αμαρτίες του club και άλλες της καρριέρας . Όμως τί να λέει κανείς ! Πρέπει κανείς νά το βιώσει για νά το καταλάβει ! Ας μήν νομίζει κανείς οτι εντάσσεται σε ένα περιβάλλον και εντάξει , λύνει τα πνευματικά του προβλήματα . Εχει νά πολεμήσει μέ κατεστημένα , μέ οργανωμένες ομάδες , μέ κακοήθειες υπο πνευματικό υποτίθεται ένδυμα κ.τ.λ. Το " οι θέλοντες ευσεβώς ζήν διωχθήσονται " έχει νά κάνει μέ τους εντός της εκκλησίας και όχι με τους εκτός . Και τί σημαίνει άραγε "εντός της εκκλησίας " ! Οι πιό πολλοί απο τους " εντός της εκκλησίας " έχουν μία πολύ συμβατική σχέση μέ την εκκλησία . Δεν αρκεί νά πηγαίνει κανείς στην εκκλησία και νά ενταχθεί σε κάποιο πνευματικό περιβάλλον , αλλά πρέπει νά έχει μία διαρκή αναζήτηση της αλήθειας και της γνησιότητας . Όλη αυτή την νοσηρότητα την αντιλαμβάνονται καλύτερα αυτοί που δεν πάνε στην εκκλησία , ενώ αυτοί που πάνε καταπίνουν την κάμηλο . Εγώ δεν θα μιλήσω για " υποκρισία " των εκκλησιαζομένων , άλλωστε αυτοί που λένε αυτά δεν είναι απαλλαγμένοι απο αυτή την νοσηρότητα . Ούτε θεωρώ αυτά τά κακά ως ανασταλτικά για νά πάει κανείς στην εκκλησία και πηγαίνοντας νά είναι κοινωνικός και προσηνής και νά βιώνει την ευαγγελική κοινωνικότητα . Απλά επισημαίνουμε το τί παράδοξο μπορεί κανείς νά συναντήσει , για νά μήν τά περιμένει ιδανικά . Τον άνθρωπο που θέλει νά κάνει πνευματικό αγώνα , δεν θά τον εμποδίσουν οι αντιξοότητες και τά σκάνδαλα δεν θα ματαιώσουν τον αγώνα του . Ισχυρότερος ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω !

Ανώνυμος είπε...

- Όλοι είμαστε αμαρτωλοί εντός της εκκλησίας. Ἔλα.
- Αφού είσαστε αμαρτωλοί δεν πάω.
- Είναι και άγιοι εντός της εκκλησίας. Ἔλα.
- Αφού είναι και άγιοι δεν πάω.

Αυτός που δεν θέλει να πάει, βρίσκει πάντα δικαιολογία.
Μόνο το 2% των Ελλήνων εκκλησιάζεται... κι όλα τα ελαττώματα του κόσμου αυτό το 2 % τα έχει...
Ευτυχώς μας αγαπάει ο Θεός, όλους!

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον κάτι θα ξέρεις για να μιλάς έτσι. Τώρα, πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι πλήρως τη διαφορά των δύο εννοιών. Θεωρώ όμως πως εάν η σχέση οποιουδήποτε με την Εκκλησία είναι "κλαμπίστικη", πάει να πει πως είναι επιδερμική, χλιαρή, ψεύτικη όπως λες και συ. Και δεν γνωρίζω κατά πόσο η αμαρτία αυτή είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη από το να θεωρείς το Πεδίο της Πίστης σαν ένα χώρο στον οποίο πρέπει να πετύχεις, να διακριθείς, να λάμψεις, να χτίσεις το χριστιανικό σου προφίλ. Υπό οποιαδήποτε ιδιότητα. Σαν ιερέας, σαν λαικός..Εάν ψάχνεις το μέσο για να πετύχεις σ' αυτό τον χώρο για να πάρεις τίτλους-ταπεινός, ελεήμων, φιλεύσπλαχνος..-ε τότε απέτυχες παταγωδώς..
Πάντως, θεωρώ πως οι..καριερίστες της πίστης αρχίζουν από αυτά τα κλαμπάκια του τύπου ας πάμε σήμερα στο..σωματείο να..περάσουμε καλά..

Ανώνυμος είπε...

4.54

Θές νά πείς κάτι ρε θείτσα ;

Ανώνυμος είπε...

Αυτο που πρεπει να κοιταξουμε ειναι ,πως μας μεταχειριζεται η εκκλησια με ολο της το Μεγαλειο.Την ελευθερια την οποια προσφερει για να δει κανεις ως προς τις επιλογες του,εαν θα ακολουθησει τον Χριστο η τον διαβολο και να κατανοησει τελικα πως η συναντηση Του Νυμφιου Χριστου με την φιλοθεο ψυχη γινεται οπως το ειχα σημειωσει και μου αρεσε απο τους Πατερες,''στο υψηλοτερο ορος της Αγαπης Του Πατρος,οπου τελεσιουργειται Το Μυστηριο Της κ ο ι ν ω ν ι α ς Του Αγιου Πνευματος.

Γνωριζω ανθρωπους οι οποιοι διακονουν αρρωστους σε νοσοκομειο ειτε στο σπιτι και μολις που προλαβαινουν να πανε στου νοσοκομειου την εκκλησια να αναψουν ενα κερακι και να ξαναεπιστρεψουν στη βαση τους.Και παλι σε καποια δεδομενη στιγμη ειναι ελευθεροι να πανε στις συναξεις.Δεν εξεταζει κανεις ποιος παει και ποιος δεν παει.

Ολοι εχουμε Τον Ιδιο Πατερα,ολοι κοινωνουμε τον Ιδιο Αρτο Της Ζωης και ολοι δεχομαστε Εκεινον,Ο Οποιος προσφερει ο,τι χρειαζεται ο καθενας,χορηγει ποικιλλα χαρισματα,δινει στον καθενα αυτο που εχει απολυτως αναγκη,και αναλογα με τον αγωνα που εχει κανει,τον παρακαλουμε''ελθε εις το αγιασε ημας'' με το στομα του Λειτουργου,ο οποιος μεταδιδει τη Θεια Κοινωνια στο λαο,εις αφεσιν αμαρτιων,εις Πνευματος Αγιου Κοινωνιαν ....Του ζηταμε να μας χαρισει την ε ν ο τ η τ α της Π ι σ τ ε ω ς...
Δεν ειναι Σωματειο η Εκκλησια,ουτε η θυσια ειναι εικονα και τυπος θυσιας ,,,,,,αλλα θυσια αληθινη!!! Η αγαπη Του ξεπερνα τα παντα...

Συνεπως δεν υπαρχει μεταξυ των πιστων μια ευδιακριτη διαχωριστικη γραμμη , που να λεει ''αυτος ειναι πιστος....εκεινος απιστος '''αφου και τα χαρισματα ειναι πολυποικιλλα.Με τη μετανοια την εμπρακτη,μπορει κανεις να αλλαξει τη ζωη του και να ανεβαινει δυο δυο τα σκαλια της πνευματικης προοδου.



Ανώνυμος είπε...

Κοίτα να δεις. Η "θείτσα" δεν κυμαίνεται σε κάποια ηλικιακά ή φυλετικά πλαίσια. "Θείτσα" είναι αυτή που ανέκαθεν έχει συνηθίσει τον εαυτό της σε ένα ατέρμονο μουρμουρητό, σε έναν πορωμένο ΜΟΝΟλογο και άντε τώρα να την πείσεις πως σε περίπτωση που επιχειρήσει να κάνει και ΔΙΑλογο, θα πρέπει τουλάχιστον να μπορεί να διακρίνει, αν μη τι άλλο, ποιος δεν διαφωνεί μαζί της. Διαφορετικά, ας συνεχίσει τον μονόλογό της μπλέκοντας ζακετούλες για το κρύο που έρχεται.
Τι να θέλω να πω ρε! Στο κτύπημα του τυφώνα σωπαίνει όλη η πλάση! Αδιάκριτα ισοπεδώνει τα πάντα. Αυτούς που λέγουν, αυτούς που αντιλέγουν, ακόμα κι αυτούς που συμφωνούν Πραγματικά, θεωρώντας πως είσαι μες τα πράγματα, σου είπα πως κάτι θα ξέρεις παραπάνω. Σου μίλησα χωρίς υπονοούμενα.
"Και μόνο μια στιγμή αν βαθιά τη συλλάβεις, γεμίζεις αιώνες."
Γ. Ρίτσος
..και για να τη συλλάβεις πρέπει να πάψεις να είσαι καχύποπτος και κυρίως να πάψεις να πετροβολάς τον κάθε περαστικό που ανταμώνεις..
..καλό σου απόγευμα..

Ανώνυμος είπε...

Πάντως κάθε φορά που σε ανταμώνω μέλι γάλα , σαν νά μήν συμβαίνει τίποτα ! Σαν π'τανιές μου φαίνονται όλα αυτά !