Βόρειος Ἤπειρος, μία κακοφορμισμένη πληγὴ ἀπὸ …ἑλληνόφωνες μαχαιριὲς

(Καὶ σαφῶς ὄχι ἀπὸ Ἕλληνες!!! Ἄλλο τὸ ἑλληνόφων κι ἄλλο ὁ Ἕλλην!!!)
Θά μᾶς ποῦν τά ξεπουλημένα γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο πατριώτη; Θά μᾶς ποῦν γιά τούς Βορειοηπειρῶτες πού τούς ἔχουν οἱ ἴδιοι ἀμέτρητες φορές ξεπουλήση καί καταστρέψη; Ποιά; Τά κουδουνισμένα; Τά σαπρόφυτα; Ἤ μήπως οἱ «πηγές τῆς ΕΛ.ΑΣ.»;

Ποιοί θά μᾶς ποῦ γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο;
Οἱ βενιζελικοί ἀπόγονοι πού ἀδιαλείπτως καί συστηματικῶς ἐπανδρώνουν (ἀκόμη καὶ μὲ ἀλλαγὴ ὀνομάτων!!!) κατ’ ἀποκλειστικότητα τήν συμμορία τῶν 300;

Ποιοί; Αὐτοί πού ἀκουλουθοῦν τήν γραμμή τοῦ λευτεράκι (μὲ ἰώτα γιὰ νὰ καταστῇ σαφὲς τὸ εἶδος του) που ἔστειλε τόν Ζωγράφο (καὶ ἀπὸ κοντὰ τὸν Στεργιάδη) ἐκεῖ, στὴν Βόρειο Ἤπειρο (ὅπως ἀργότερα φυσικὰ ἔστειλε τὸν Στεργιάδη καὶ στὴν Σμύρνη), πρό κειμένου νά θάψῃ ὁριστικῶς κι ἀμετακλήτως τό «ζητηματάκι» τῆς ἀπελευθερώσεώς της -ἢ καὶ Αὐτονομίας ἢ καὶ Ἑνώσεώς της ἐνᾦ ἦταν δύο φορές ἀπηλευθερωμένη ἔων τότε; (Φυσικὰ καὶ τό …«ζητηματάκι» τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, βεβαίως-βεβαίως, τὰ ἴδια σαπρόφυτα τὸ ἐσφράγισαν!!!)

Ποιοί; Λοιπόν; Αὐτοί πού γλείφουν καί σέρνονται πίσω ἀπό τόν ἕναν καί μόνον ἀφέντη τους; Αὐτόν πού τούς χορταίνει τήν ἀκόρεστό τους φιλοχρηματία; Αὐτοί πού μᾶς «δένουν» στά ἅρματα τῶν «συμμάχων»-νταβατζήδων μας γιά νά ὑλοποιῶνται, δίχως ἀποκλίσεις, μονίμως τά σχέδια καί οἱ ἐντολές τῶν ἀφεντικῶν τους τοκογλύφων;
(Ναί, βιτρίνες εἶναι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀγγλο-ἀμερικανο-ἑβραῖοι σήμερα, ποὺ πού κατά καιρούς ἀλλάζουν ὀνόματα, γιὰ νὰ μὴν …πλήττουμε!!! Βιτρίνες ὄλοι, ποὺ ἐμπλέκουν λαοὺς καὶ λαοὺς σὲ σκοτεινὰ παίγνια μὲ ἕνα καὶ μόνον σκοπό: τὸν ἔλεγχο τὸν λαῶν. Κι ἔτσι, τότε, τὸ 1917, βιτρίνες ἦσαν οἱ Ἰταλοὶ καὶ οἱ Αὐστριακοί, μὰ καὶ οἱ Ἄγλλοι μὲ τοὺς Γάλλους ἐπέβλεπαν. Αὔριο θὰ εἶναι ἄλλες βιτρίνες, μὲ τὴν λογικὴ τοῦ …ὅ,τι λάχῃ…)

8 Ἰουνίου 1917. Κατάληψις τῶν Ἰωαννίνων ὑπὸ τῶν Ἰταλῶν καὶ ἡ «γέννησις» τῆς Ἀλβανίας,

Γιατί βρέ πατριώτη στά σχολεία μας δέν μάθαμε κάτι γιά τίς τρεῖς, τρεῖς λέμε, ἀπελευθερώσεις τῆς Βορείου Ἠπείρου; Γιατί δέν μάθαμε γιά τήν Ἕνωσίν της μέ τήν Ἑλλάδα καί γιά τήν λυσσώδη προσπάθεια τοῦ (κάθε) βενιζέλου νά τήν χαρίσῃ στήν ἀνύπαρκτο (ἀκόμη τότε) Ἀλβανία; Γιατί ὅλες οἱ μάχες τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων σταματοῦν στά Ἰωάννινα καί …στρίβουν γιά Θεσσαλονίκη; Γιατί τόσο ψέμμα; Γιατί τόση ὑποκρισία; Τί στό καλό σημαίνει ἡ Βόρειος Ἤπειρος κι ἐμεῖς δέν πρέπει νά τό γνωρίζουμε;
Ἡ Βόρειος Ἤπειρος, μία ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ ὅσους, στοιχειωδῶς ἀντιλαμβάνονται, δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἐπέρασε στὴν ἀφάνεια διότι …ἔτυχε, ἀλλὰ διότι ἐπέτυχε. Πολλὰ καθάρματα μαζύ, διεδέχοντο τὸ ἕνα τὸ ἄλλο, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ ξεχασθῇ τὸ …ζητηματάκι. Νὰ ὅμως ποὺ ὄχι μόνον δὲν ξεχνιέται, ἀλλὰ ἀκόμη ἔρχεται, διαρκῶς στὴν ἐπιφάνεια, ἐνᾦ δολοφονῶνται, ἐν ψυχρῷ, τὰ καλλίτερά της παλληκάρια. Τὰ συμφέροντα βλέπετε… Τὰ συμφέροντα… Καὶ ἡ ἀρχή, βεβαίως βεβαίως, ἀπὸ τὴν βενιζελικὴ συμμορία ἢ ἄλλως βενιζελικὴ κατάρα καὶ συμφορά.
Τὰ ἴδια συμφέροντα ποὺ ἐξυπηρετοῦν κούληδες, μπούληδες, ἀλέξηδες, ῥᾶμες καὶ βενιζέλους ἦσαν καὶ τότε. Ὅλοι στὴν γραμμὴ χρηματοδοτήσεως τοῦ (κάθε) πSoros. (Σήμερα πSoros, διότι δὲν ἔχουν σημασία τὰ ὀνόματα, ἀλλὰ τὸ ὅτι καθημερινῶς καὶ μὲ ὅλους τοὺς τρόπους διαπιστώνουμε πὼς παραμένουμε, ἀπὸ τῆς «ἀπελευθερώσεώς μας» ἀκόμη, προτεκτοράτο τῆς Μεγάλης Βρεταννίας καὶ τῶν ἐκεῖ τοκογλύφων.)
Ἂς περάσουμε ὅμως στὴν οὐσία τῆς σημερινῆς δημοσιεύσεως.
Ἔλαβα ἕνα μήνυμα ἀπὸ τὸν Δημήτριο Μιχαλόπουλο, μὲ πολλὰ στοιχεία. Πάρα πολλά.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς καλλίτερος γνώστης τοῦ θέματος δὲν θὰ μπροροῦσε νὰ ὑπάρξῃ ἀπὸ αὐτόν… Ἂλλως τὲ αὐτὴ ἡ ἐνασχόλησίς του μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἦταν καὶ ἡ αἰτία τῆς ἀπομακρύνσεώς του ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο. Δὲν ἀρκεῖ δῆλα δὴ μόνον ἡ λήθη. Πρέπει νὰ ἐξοντώνονται καὶ οἱ ἐνασχολούμενοι μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ (ἢ καὶ τὸ Μακεδονικό. Ποῦ τό βάζουμε αὐτό;;).

Λόγῳ τῆς θανατώσεως τοῦ παλληκαριοῦ στὴν Βόρειο Ἤπειρο, ἂς θυμηθοῦμε λοιπὸν μὲ τὴν βοήθειά του, κάποια, σχετικὰ πρόσφατα, ἱστορικὰ γεγονότα, σχετικῶς μὲ μίαν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου, ποὺ δὲν ἔγινε, ἀλλὰ ποὺ ἔρπεπε καὶ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνῃ. Ὄχι διότι δὲν τὸ ἤθελε ἡ Ἀλβανία ἀλλὰ διότι δὲν τὸ ἤθελαν τὰ ἐδῶ σαπρόφυτα.
Τὸ παρακάτω εἶναι ἐλαφρῶς «ἐπεξεργασμένο» ἀλλὰ ὅλες οἱ πληροφορίες προέρχονται ἀπὸ στοιχεία τοῦ κου Μιχαλοπούλου, ὁ ὁποῖος μοῦ ἔδωσε καὶ τὸ σχετικὸ ἀποδεικτικὸ ὑλικό.
1992, Ἀθῆναι.
Ἀπὸ τὶς 16 ἔως καὶ τὶς 18 Ὀκτωβρίου, σὲ κλειστὸ χῶρο τῶν Ἀθηνῶν, διενεργήθη συνέλευσις τῶν ἠπειρωτικῶν καὶ βορειοηπειρωτικῶν σωματείων, μὲ κύριον σκοπὸ τὴν ἐπίλυσιν τοῦ ζητήματος «Βόρειος Ἤπειρος». Οἱ μόνοι μὴ Ἡπειρῶτες ποὺ παρίσταντο ἦσαν ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Σεβαστιανὸς καὶ ὁ Δημήτριος Μιχαλόπουλος.

Φωτογραφία τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ (1922-1994), ἀπὸ ἐφημερίδα τῆς ἐποχῆς.
Βάσει τῶν ὅσων μᾶς μαρτυρᾶ ὁ κος Μιχαλόπουλος: «ἦταν ὁ μοναδικὸς Ἕλλην ἐπίσκοπος ὁ ὁποῖος – ὅπως ἐγὼ εἶμαι σὲ θέση νὰ ξέρω- δὲν ἦταν μόνο Ὀρθόδοξος (χρονιαπολλάκιας κ.τ.λ.) ἀλλὰ ΚΑΙ Χριστιανός.

Κατὰ τὸ πέρας τῆς συνελεύσεως δύο τάσεις εἶχαν διαμορφωθῆ:

• α. Αὐτὴ τοῦ κου Νίκου Γκατζογιάννη* ποὺ ὑπεστήριζε ἐνέργειες ὑπὲρ τῆς ἐνεργοποιήσεως μηχανισμῶν ἐφαρμογῆς τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, μὲ παρεμβάσεις καὶ ὑψηλὴ ἐποπτεία διεθνῶν ὀργανισμῶν, στὴν Βόρειο Ἤπειρο καί,,
• β. ἡ ἄλλη, αὐτὴ τοῦ κου Μιχαλοπούλου, ποὺ ὑπεστήριζε τὴν ἄμεσο Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου. Μία Αὐτονομία ἡ ὁποία «πατοῦσε» κι ἐβασίζετο στὸ Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας τοῦ 1914 καὶ τὸ ὁποῖο ἀνεφέρετο σαφῶς σὲ αὐτήν.
  (Στὴν πραγματικότητα ἀκόμη ἐν ἰσχύι τελεῖ τὸ δικαίωμα Αὐτονομήσεως.)

Ἐπεκράτησε ὅμως τελικῶς στοὺς παρισταμένους ἡ ἀπόφασις ὑποστηρίξεως τῆς Αὐτονομίας, πρὸς μεγάλη λύπη τοῦ κου Γκατζογιάννη, ἡ ὁποία ὑπεστηρίχθη καὶ ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Σεβαστιανό**.
Ὁ κος Μιχαλόπουλος ἦταν κι αὐτὸς ποὺ συνέγραψε καὶ τὸ σχέδιον ψηφίσματος, τὸ ὁποῖον καὶ ἐπεδόθη στὴν ἑλληνικὴ κυβέρνησιν καὶ στὸν Τύπο (ἑλληνικὸ καὶ διεθνῆ). 

Τὸ σχέδιον τοῦ ψηφίσματος.
Ὑπογράφουν πρῶτοι κατὰ σειρά:
Μητροπολίτης Σεβαστιανὸς
Νικόλαος Γκατζογιάννης (φανερὰ ἐνοχλημένος, διότι τὸν ἔφερε σὲ ἰδιαιτέρως δύσκολο θέσιν ὁ κος Μιχαλόπουλος) καί,
Δημήτριος Μιχαλόπουλος

Ἀποκόμματα ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες «Ἐλεύθερος Τύπος», 19 Ὀκτωβρίου τοῦ 1992 καὶ «Τὸ Βῆμα» 1η Νοεμβρίου 1992

Τὸ πρωτότυπον τοῦ ψηφίσματος ἐπεδόθη στὰ τότε γραφεία τῶν Βορειοηπειρωτῶν, ποὺ ἦσαν κάπου κοντὰ στὴν Ὁμόνοια.
Τὸ ψήφισμα, ἐν συνεχείᾳ, φυσικὰ κατέληξε στὰ …ἀζήτητα.

Ὡς ἐκ τούτου, μὲ πρωτοβουλία Σεβαστιανοῦ, διῳργανώθη Δημοσία Συζήτησις στὴν Ἀθῆνα, μὲ θέμα: «Ἡ Βόρειος Ἤπειρος σὲ πορεία Αὐτονομίας.».

ἡ πρόσκλησις -δύο ὄψεις- τῆς ἀνοικτῆς συζητήσεως γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικό

Ἀπὸ τότε καὶ μετὰ ὅμως συνέβησαν τὰ ἐξῆς:

• α. Ὁ Σεβαστιανός, ἐντὸς μικροῦ χρονικοῦ διαστήματος, πέθανε ἀπὸ καρκίνο τῶν …ἐντέρων (ἂν καὶ δὲν ἔπινε, δὲν ἐκάπνιζε καὶ διαβιοῦσε σὲ ὀρεινὲς περιοχές!).
• β. Ὁ Μιχαλόπουλος ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν πανεπιστημιακὸ χῶρο – ἀμέσως μετὰ ἀπὸ ἄρθρο τοῦ Παπανδροπούλου στὸ «Βῆμα» ποὺ ζητοῦσε τὴν «ἐκκαθάριση τῆς κρατικῆς μηχανῆς» ἀπὸ στοιχεῖα «ἐθνικιστικά-ἀκροδεξιά» (Ὄχι, ὄχι, ὄχι… δὲν ἦταν προσωπικὴ ἡ στοχοποίησις, ἐπισήμως τοὐλάχιστον!).

Καθ’ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα ἡ ἀλβανικὴ κυβέρνησις οὐδέποτε ἀντέδρασε στὴν προοπτικὴ Αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἐνᾦ ἡ ἀλβανικὴ ἀντιπολίτευσις ἐπεδοκίμασε μίαν τέτοιαν προοπτική, ἐφ΄ ὅσον οὔτε ἡ Βόρειος Ἤπειρος θὰ ἀπεκόπτετο ἀπὸ τὰ ἀλβανικὰ ἐδάφη, ἀλλὰ καὶ οἱ Βορειοηπειρῶτες θὰ ἔπαυαν νὰ τοὺς δημιουργοῦν …προβλήματα.
Στὴν χώρα μας ὅμως, ἀν τὶ νὰ ὑποστηριχθῇ τὸ δίκαιον, λογικὸν καὶ ἠθικὸν αὐτὸ αἴτημα, ποὺ ἐπὶ πλέον ἦταν καὶ νόμιμον, βάσει διεθνῶν συμφωνιῶν καὶ συμβάσεων (Πρωτόκολλον Κερκύρας 1914), οἱ ἑλληνόφωνοι γραικύλοι πολιτικάντηδες καὶ τὰ κόμματά τους …ἐλύσσιαξαν (ποὺ ἔλεγε ἡ γιαγιά μου!), κυριολεκτικῶς μὲ ἀποκορύφωμα ἡ τότε ἑλληνικὴ κυβέρνησις νὰ ζητήσῃ ἀπὸ τὴν ἀλβανικὴ νὰ …συλληφθοῦν καὶ νὰ τιμωρηθοῦν μὲ κάθειρξιν οἱ Βορειοηπειρῶτες ποὺ ἐπεδίωκαν τὴν Αὐτονομία.
Τό διανοεῖσαι πατριώτη; Ἡ δική μας, ἡ ψηφισμένη ἀπὸ ἐμᾶς, τάχα μου-τάχα μου «ἑλληνικὴ κυβέρνησις» ἔδωσε ἐντολὴ νὰ συλληφθοῦν (ναί, νὰ συλληφθοῦν παρακαλῶ!!!) ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἐντὸς τῶν ἀλβανικῶν ἐδαφῶν ποὺ ἐφέροντο ὡς πρωτεργάτες τῆς Αὐτονομίας.
Ἐὰν εἶναι δυνατόν!!!
(Κυβέρνησις μητσοτάκη θὰ μοῦ πῆς… Μπᾶ, μὴν σκιάζεσαι πατριώτη… Λίγο μετὰ καὶ τὸ παπανδρέου καὶ τὸ σημίτι ἐξηκολούθησε τὴν ἐν λόγῳ πανομοιότυπο τακτική… Ἀμή!!!)

Τότε ἦταν ποὺ ὁ Ἠπειρώτης καὶ λεβέτνης Σμήναρχος Θωμᾶς Βρακᾶς, μὲ δική του πρωτοβουλία, ἀπεφάσισε νὰ πετάξῃ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Βόρειο Ἤπειρο καὶ νὰ ἐμψυχώσῃ τοὺς συμπατριῶτες μας. Στὶς 21 Αὐγούστου 1994, μὲ ψεκαστικὸ ἀεροσκάφος τῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας, διεσκόρπισε 5.000 προκηρύξεις ποὺ ἀπὸ τὴν μία μεριὰ εἶχαν τὴν ἑλληνικὴ σημαία καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην ἔγραφαν:

ΜΠΕΡΙΣΑ ΚΑΙ ΜΕΞΙ
ΘΑ ΦΥΓΕΤΕ ΠΡΙΝ ΦΕΞῌ

Οἱ ἐν λόγῳ προκηρύξεις ἔπεσαν μὲ σκοπὸ νὰ ἐνισχύσουν τὸ σθένος τῶν ἀδίκως διωχθέντων ὁμογενῶν μας ἀπὸ τὴν «Ὁμόνοια», ποὺ (γιατί ἄρα γέ;) μετὰ ἀπὸ δίκη-παρῳδία εἶχαν φυλακισθῆ στὰ κάτεργα τοῦ μπερίσα!
Ἀφορμὴ ἦταν βέβαια, γιὰ αὐτὴν τὴν …παράτολμό του ἐνέργεια, ἡ ὑποστήριξις τῶν συμπατριωτῶν μας, ποὺ τοῦ ἐστοίχησε σὲ διώξεις (ἀκόμη καὶ σὲ 18 ἡμερῶν φυλακή) καί, καταληκτικῶς, σὲ ἀπόταξιν. Ὅμως στὴν πραγματικότητα (καί) γιὰ τὸν Θωμᾶ Βρακᾶ τὸ οὐσιῶδες κίνητρον αὐτῆς τῆς ἐνεργείας του ἦταν ἡ ἀγανάκτησις γιὰ τὸν τόσο ἀνήθικο καὶ ἄδικο τρόπο μεταχειρίσεως τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητος.
(Ἄλλος λησμονημένος Ἥρως κι αὐτός, ποὺ ἐπλήρωσε τελικῶς καὶ μὲ τὴν …ἀποστρατεία του τὴν ὑπερπτῆσιν ἄνωθεν τῆς ὑποδούλου Ἠπείρου…!!!)

Ἐπισκεπτήριον Θωμᾶ Βρακᾶ στὸν φίλο του Δημήτριο Μιχαλόπουλο

Κι ἐπεὶ δὴ ὁ Μιχαλόπουλος μπορεῖ καὶ νὰ τὰ …φαντάζεται ὅλα τὰ παραπάνω…
…ἂς μάθουμε καὶ τὶς ἀπόψεις τῆς CIA, ποὺ ἐκείνην ἀκριβῶς τὴν περίοδο (1994) διεπίστωνε πὼς ναί, πράγματι, ἦταν ἐφικτὴ ἡ Αὐτονομία:


Δῆλα δή… Ἀπὸ τὸ 1994, μὲ νωπὰ ἀκόμη τὰ συναισθήματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπὸ τὴν προδοσία τῶν (φερομένων ὡς) ἑλληνικῶν κυβερνήσεων, μὲ τὴν μία προδοσία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλην, μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπίστευτο βία, τὶς ἄνευ ὁρίων διώξεις, τὶς κατασυκοφαντήσεις, τὶς περιθωριοποιήσεις, τὶς ἀπομονώσεις, τὶς ἀποτάξεις, τὰ δικαστικὰ μαγειρέματα, τὶς στοχοποιήσεις, τοὺς θανάτους, ὄχι μόνον ἦταν δυνατὴ καὶ πάλι ἡ Αὐτονομία, ἀλλὰ κι αὐτὸ μᾶς τὸ ἀπέκρυψαν, ἐνᾦ, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, τὸ ἀκύρωσαν. Διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸ γνωρίζῃ ἡ CIA καὶ νὰ μὴν τὸ γνωρίζουν τὰ ἑλληνόφωνα σαπρόφυτα.
Ὅπως δῆλα δὴ στὴν πραγματικότητα, ὡς χώρας, πάντα γιὰ ἐμᾶς ἦταν δυνατὴ ἡ ἀξίωσις τῆς Αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἀλλὰ οἱ μόνοι ποὺ οὐδέποτε τὸ ἤθελαν δὲν ἦσαν οἱ Ἀλβανοί, μὰ τὰ ἑλληνόφωνα σαπρόφυτα, ποὺ ἐπὶ πλέον μᾶς παραμυθιάζουν γιὰ τὸ ἀντίθετον ἐδῶ καὶ περισσότερον ἀπὸ ἕναν αἰῶνα. Γιατί ἄρα γέ;

Ὅσο γιὰ τὸν Παλλήκαρο Κωνσταντῖνο Κατσίφα, ποὺ ἐδολοφονήθη τὴν 28η Ὀκτωβρίου, τάχα μου-τάχα μου ἀπὸ τὶς «ἀλβανικὲς ἀρχές», νὰ ξεκαθαρίσουμε κάτι: οὐδέποτε θὰ τολμοῦσαν αὐτὲς οἱ «ἀρχές» νὰ προβοῦν σὲ κάτι τέτοιο ἐὰν δὲν εἶχαν τὴν σύμφωνο γνώμη καὶ συμπαράστασιν καὶ ὑποστήριξιν τῶν ἐδῶ ἑλληνοφώνων γραικύλων. Ἡ ἐντολὴ ἀποσβέσεως κάθε ἑλληνικῆς φωνῆς, μὲ ὁποιοδήποτε κόστος καὶ οἱεσδήποτε τακτικές, δὲν ἐλήφθη ἀπὸ ἀλβανικὲς κυβερνήσεις ἀλλὰ ἐδόθη ἀπὸ τὰ ἑλληνόφωνα μιάσματα.

Πρὶν σᾶς ἀφήσω θὰ σᾶς παραθέσω ἕνα ἀκόμη ἄρθρον τοῦ κου Μιχαλοπούλου, στὴν ἐφημερίδα «τὸ Βῆμα» τῆς 16ης Αὐγούστου τοῦ 1992, γιὰ τὸν Μητροπολίτη Σεβαστιανὸ (καί, ἐμμέσως γιὰ τὸ κουκούλωμα καὶ ὅλες τίς, ἔως τότε γνωστές, ἐθνικὲς μειοδοσίες).

Φιλονόη.

Σημειώσεις

Τὸ μένος τῶν κομμάτων κατὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου ἐκφράζεται παντιοτρόπως, ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα εἶναι ὁ ΚΚΕ καὶ τὸ πρώην κομματόσκυλό του πολάκης:

Θά μποροῦσε νά μήν εἶναι τραμποῦκος ὁ Πολάκης;

Συνέντευξις τοῦ κου Θωμᾶ Βρακᾶ στὴν κα Δουράκη:

Γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ πόσα ἀληταριὰ κυκλοφοροῦν γύρω μας καί, τὰ ὁποία ἐπὶ πλέον ἀξιώνουν καὶ τὴν ψῆφο μας, ἐνᾦ ἔχουν ἐξ ἀρχῆς δεδηλωμένες ἀνθελληνικὲς θέσεις, ἂς δοῦμε ἕνα στιγμιότυπον ἀπὸ μίαν ὁμιλία κάποιων «ἐθνοσωτήρων». Τὸ βαρουφάκιον, τὸ καζάκιον, τὸ τσακαλῶτον καὶ τὸ κατρουγκάλιεν στὴν Πλατεία Συντάγματος (7 Ἰουνίου 2011), ἀντιμετωπίζουν ἕναν ἀγαθὸ καὶ πατριώτη Βορειοηπειρώτη μὲ …περιφρονητικὰ ὑφάκια καὶ σαρκαστικοὺς γέλωτες, καταδεικνύοντας, εὐθαρσῶς καὶ ἀνερυθρίαστα, τὸ ἀνήθικον τοῦ εἴδους τους καὶ τὸν ἀνθελληνισμό τους. Μά, ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, καταδεικνύουν σαφῶς καὶ ἀπολύτως τὸν μισανθρωπισμό τους, ἐφ΄ ὅσον ἀντιμετωπίζουν μίαν ἁγνὴ παρουσία μὲ τέτοιαν περιφρόνησιν, ἑστιάζοντας (ὡς συνήθως) στὰ οἰκονομικὰ προβλήματα, καταπνίγοντας τὰ ἐθνικά.

Τὸ παραπάνω κείμενον μοῦ παρεδόθη πρὸς δημοσίευσιν ἀπὸ τὸν κο Δημήτριο Μιχαλόπουλο σὲ πιὸ συμπεπτυγμένη μορφὴ ἀλλὰ ἔγινε ἀντικείμενον ἐπεξεργασίας δικῆς μου, ὥστε νὰ καταστῇ κατάλληλον πρὸς δημοσίευσιν στὴν σελίδα μας.
Ὁ κος Δημήτριος Μιχαλόπουλος πάντως διατηρεῖ την πλήρη καὶ ἀποκλειστικὴ εὐθύνη τῶν πληροφοριῶν ποὺ ἀναγράφονται καὶ ἀναφέρονται παραπάνω καὶ ὅλο τὸ ἀποδεικτικὸ ὑλικὸ προέρχεται ἀπὸ τὸ προσωπικό του ἀρχεῖον.

* Ἡ σύζυγος τοῦ κου Νίκου Γκατζογιάννη εἶναι ἑβραία, βάσει τῶν ὅσων γνωρίζει ὁ κος Μιχαλόπουλος.
** Ὁ Νῖκος Γκατζογιάννης ὑπέγραψε, κατόπιν τῶν Μ. Σεβαστιανὸ καὶ Δ. Μιχαλόπουλο, καταπίνοντας …χαπάκια, διότι ὁ κος Μιχαλόπουλος τὸν εἶχε φέρη στὰ πρόθυρα …λιποθυμίας, κατόπιν αὐτῶν πού, διαρκῶς καὶ μὲ ἀμέτρητα ἐπιχειρήματα, ὑπεστήριζε ἀλλὰ καὶ τὰ ὁποία τελικῶς υἱοθετήθησαν ἀπὸ τοὺς Ἠπειρῶτες ὡς ψήφισμα.

πηγή