Του Κώστα Στούπα
Λίγοι θα γνώριζαν τον Γάιο Μάρκο
Κοριολανό (Gaius Marcius Coriolanus, γενν. 527 π.Χ.) τον Ρωμαίο
στρατηγό, αν ο Σαίξπηρ 21 αιώνες αργότερα (περίπου το 1600 μ.Χ.) δεν
χρησιμοποιούσε την ιστορία του για να περιγράψει τους πόθους, τα πάθη
και τις παγίδες των ανθρώπων που εθίζονται στην εξουσία. Η τελευταία
τραγωδία του Σαίξπηρ με το τίτλο Κοριολανός και φόντο την ιστορία του
Ρωμαίου στρατηγού ανατέμνει τις ανθρώπινες αντιφάσεις και συμπεριφορές
των χαρακτήρων που παγιδεύονται στα γρανάζια της εξουσίας και της
δημοφιλίας που αυτή ενίοτε προϋποθέτει.
Ο Γάιος Μάρκος πήρε το επίθετο
Κοριολανός επειδή κατέλαβε την πόλη Κόριολα των Ουολσκών οι οποίοι ήταν
εχθροί των Ρωμαίων. Η νίκη αυτή του έδωσε μεγάλη φήμη και ισχύ στη Ρώμη
και αλαζόνας αριστοκρατικός όπως ήταν γρήγορα κατάφερε τη δημοφιλία του
να την μετατρέψει σε απέχθεια. Το αποτέλεσμα ήταν κάποια στιγμή οι
Ρωμαίοι να τον εξορίσουν από τη Ρώμη.
Τότε ο ίδιος γεμάτος οργή για εκδίκηση
κατέφυγε στους εχθρούς της Ρώμης τους Ουολσκούς και με την υπόσχεση της
καταστροφής της πατρίδας του έγινε αρχηγός του στρατού τους και
εκστράτευσε εναντίον της.
Ιδού πως περιγράφει ο σκηνοθέτης
Αλέξανδρος Διαμαντής την υπόθεση της παράστασης την οποία ανέβασε τον
περασμένο Χειμώνα στο θέατρο Σημείο: "Οι ακραίες θερμοκρασίες που
αναπτύσσονται στο ασφυκτικό περιβάλλον της διεκδίκησης και της
διατήρησης της εξουσίας, διατρέχουν το έργο. Κάθε αγαθή ανθρώπινη
προαίρεση, κάθε αίσθημα και κάθε συμπεριφορά έχει οξειδωθεί από την
εμμονή με την κυριαρχία επί των πάντων. Όλοι οι ήρωες του έργου έχουν
απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους και ακλόνητη προσήλωση στις προθέσεις
τους· πρόκειται για έναν μέχρι τελικής εξόντωσης αγώνα, για μια
θανατηφόρα πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του μέσα στο περίοπτο δημόσιο
σφαγείο της εξουσίας".
Η ιστορία του Κοριολανού μου έρχεται όλο και συχνότερα στο μυαλό καθώς παρακολουθώ τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.
Ο κ. Τσίπρας αναδείχθηκε σαν ο βασικός
ηγέτης του αντιμνημονιακού αντισυστημικού μπλοκ της περιόδου 2010-15 και
τώρα προσπαθεί να μας πείσει πως είναι ο καταλληλότερος για την ηγεσία
αυτού που ονομάζεται Ευρωπαϊκό Τόξο, κεντροαριστερά ή και δημοκρατικό
τόξο.
Το χειρότερο είναι πως από σύντροφος του
γραφικού μπολσεβίκου Λαφαζάνη έχει μετατραπεί σε διώκτη του με τρόπους
που ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε πως μοιάζουν με εκείνους του Μεταξικού
Μανιαδάκη...
Η αλήθεια είναι πως όλοι έχουμε αλλάξει
τα τελευταία χρόνια της κρίσης καθώς αντιλαμβανόμαστε πως τα παλιά
σχήματα αντίληψης και ερμηνείας των πραγμάτων δεν ανταποκρίνονται στα
νέα δεδομένα. Οι αλλαγές αυτές όμως έχουν κάποιον κοινό παρανομαστή και
κυρίως δεν είναι Οβιδιακές, δηλαδή υπερφυσικά ριζικές.
Για την ιστορία να αναφέρουμε και το τέλος της μεταμόρφωσης του Κοριολανού από τρόμο των εχθρών της πατρίδας σε αρχηγό τους.
Όταν έφτασε έξω από τη Ρώμη για να την πολιορκήσει εμφανίστηκε η μητέρα του και του είπε γονατιστή:
"Κοριολανέ, αν επιμένεις να μπεις
εχθρικά στη Ρώμη, θα πατήσεις πρώτα στο πτώμα της μητέρας σου. Γιατί δεν
μπορώ να ανεχθώ να είναι το παιδί μου ο καταστροφέας της πατρίδας του".
Ο Κοριολανός ανασήκωσε τη γονατισμένη μητέρα του και αγκαλιάζοντάς την της απάντησε:
"Νίκησες, μητέρα, ευτυχισμένη νίκη για
την πατρίδα, αλλά καταστρεπτική για τον γιο σου. Φεύγω μακριά από τη
Ρώμη, νικημένος από τη μητέρα μου".
Αμέσως έβαλε τέλος στην πολιορκία. Όταν επέστρεψε οι Ουόλσκοι τον σκότωσαν γιατί θεώρησαν πως τους εξαπάτησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου