Την χάρη που αισθάνθηκα στην Παναγία του Μαχαιρά στην Κύπρο, που σήμερα γιορτάζει, δεν την αισθάνθηκα ποτέ. Σα να μην ανήκει στον κόσμο τούτο, λες και ο τόπος είναι ουρανός... κάτι υπερκόσμιο συμβαίνει. Μπορεί να πλησιάζουμε καμιά φορά αυτές τις εικόνες -που λέγεται ότι ζωγράφησεν ο Απόστολος Λουκάς- με μια διάθεση περιέργειας ή και λογισμού διερευνητικού, αν όντως τέλος πάντων πήρε το πινέλο ο Απόστολος και ζωγράφησε την Παρθένο. Τα μυστήρια δεν είναι για να τα ερευνά κανείς, τα μυστήρια είναι για να τα ζει. Κι η Παναγιά του Μαχαιρά είναι ζωντανή. Πας να προσκυνήσεις και λες πως είναι γύρω γύρω άγγελοι που οριοθετούν τον τόπο. Αυτό έζησα, αυτό σας καταθέτω. π.Ι.
1 σχόλιο:
«Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
Δημοσίευση σχολίου