Γνωστή η ρήση του Λουδοβίκου XIV “L’ etat c’ est moi”!
Φαίνεται ότι η ρήση αυτή εκφράζει και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, μεταλλαγμένη ως: “Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είμαι εγώ, αλλά και η Ορθόδοξη Εκκλησία είμαι εγώ”!
Στην εναρκτήρια ομιλία του, στην Σύναξη των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, δήλωσε για τους παραδοσιακούς πιστούς που μάχονται τον Οικουμενισμό και αρνούνται να προσχωρήσουν στον συγκρητισμό «Μερικοί νομίζουν ότι μπορούν να αγαπούν την ορθόδοξη Εκκλησία αλλά όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αγνοώντας ότι αυτό ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας».
Καταρχήν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σήμερα, κάθε άλλο παρά ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας, όπως ο Παναγιώτατος ανακριβώς διατείνεται. Αυτό ήταν απολύτως αληθές μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.
Από την άνοδο του Ιωακείμ του Πάνυ στον Οικουμενικό Θρόνο, του Μελέτιου Μεταξάκη αργότερα και τέλος με την δυναστεία των Αθηναγορικών (Αθηναγόρα, Δημητρίου, και Βαρθολομαίου), που άρχισε πριν 70 ολόκληρα χρόνια, το Φανάρι, όχι μόνον δεν ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας, αλλά το προδίδει απροκάλυπτα, επειδή προσχώρησε -ψυχή τε και σώματι- στον συγκρητισμό που στις μέρες μας εκφράζεται κυρίως με τον Οικουμενισμό.
Με την Σύνοδο μάλιστα της Κρήτης κατόρθωσε (κατόρθωμα να σου πετύχει!!!) να θεσμοθετήσει τον Οικουμενισμό σαν πίστη της Εκκλησίας και προγραμματίζει, μετ’ ου πολύ, την σύγκληση νέων Πανορθόδοξων Συνόδων για να θεσμοθετήσει ακόμη πιο σοβαρές οικουμενιστικές αιρέσεις, όπως ο Σεβ. Προύσσης Ελπιδοφόρος ανερυθρίαστα απεκάλυψε στο Συνέδριο για την Σύνοδο της Κρήτης, που διοργάνωσε η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Η επιβεβλημένη κριτική εναντίον του Οικουμενισμού ουδόλως σχετίζεται με τον πανίερο θεσμό του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά με τους προδότες του εκκλησιαστικού ήθους της Ορθοδοξίας, εν οις ο Παναγιώτατος κατέχει πρωτεύουσα θέση.
Ούτε η εκκοσμίκευση και οι νεωτερισμοί του Οικουμενικού Θρόνου μας βρίσκουν σύμφωνους, ούτε η εκλογή και χειροτονία ακατάλληλων -από πολλές απόψεις- κληρικών και δη επισκόπων, τις οποίες ο Παναγιώτατος συστηματικά μετέρχεται, ούτε προπαντός οι οικουμενιστικοί ακροβατισμοί του Φαναρίου και των άλλων ανά την υφήλιο Οικουμενιστών μας εμπνέουν.
Ας αφήσει, λοιπόν, κατά μέρος τις Λουδοβίκειες νοοτροπίες ο Παναγιώτατος επειδή ούτε πείθουν, ούτε εντυπωσιάζουν κανένα, ούτε εκφράζουν το γνήσιο εκκλησιαστικό ορθόδοξο ήθος, αλλά το Βατικάνειο.
πηγή
Ο Πατριάρχης προφανώς πιστεύει ότι
οι ακροατές του ή είναι αγράμματοι ή είναι ηλίθιοι ,αλλά τι λέμε, εάν έχει υπόψη του την αγέλη των σιωπώντων Επισκόπων, σαφέστατα λάθος μηνύματα παίρνει…
Φαίνεται ότι η ρήση αυτή εκφράζει και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, μεταλλαγμένη ως: “Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είμαι εγώ, αλλά και η Ορθόδοξη Εκκλησία είμαι εγώ”!
Στην εναρκτήρια ομιλία του, στην Σύναξη των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, δήλωσε για τους παραδοσιακούς πιστούς που μάχονται τον Οικουμενισμό και αρνούνται να προσχωρήσουν στον συγκρητισμό «Μερικοί νομίζουν ότι μπορούν να αγαπούν την ορθόδοξη Εκκλησία αλλά όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αγνοώντας ότι αυτό ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας».
Καταρχήν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σήμερα, κάθε άλλο παρά ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας, όπως ο Παναγιώτατος ανακριβώς διατείνεται. Αυτό ήταν απολύτως αληθές μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.
Από την άνοδο του Ιωακείμ του Πάνυ στον Οικουμενικό Θρόνο, του Μελέτιου Μεταξάκη αργότερα και τέλος με την δυναστεία των Αθηναγορικών (Αθηναγόρα, Δημητρίου, και Βαρθολομαίου), που άρχισε πριν 70 ολόκληρα χρόνια, το Φανάρι, όχι μόνον δεν ενσαρκώνει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας, αλλά το προδίδει απροκάλυπτα, επειδή προσχώρησε -ψυχή τε και σώματι- στον συγκρητισμό που στις μέρες μας εκφράζεται κυρίως με τον Οικουμενισμό.
Με την Σύνοδο μάλιστα της Κρήτης κατόρθωσε (κατόρθωμα να σου πετύχει!!!) να θεσμοθετήσει τον Οικουμενισμό σαν πίστη της Εκκλησίας και προγραμματίζει, μετ’ ου πολύ, την σύγκληση νέων Πανορθόδοξων Συνόδων για να θεσμοθετήσει ακόμη πιο σοβαρές οικουμενιστικές αιρέσεις, όπως ο Σεβ. Προύσσης Ελπιδοφόρος ανερυθρίαστα απεκάλυψε στο Συνέδριο για την Σύνοδο της Κρήτης, που διοργάνωσε η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Η επιβεβλημένη κριτική εναντίον του Οικουμενισμού ουδόλως σχετίζεται με τον πανίερο θεσμό του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά με τους προδότες του εκκλησιαστικού ήθους της Ορθοδοξίας, εν οις ο Παναγιώτατος κατέχει πρωτεύουσα θέση.
Ούτε η εκκοσμίκευση και οι νεωτερισμοί του Οικουμενικού Θρόνου μας βρίσκουν σύμφωνους, ούτε η εκλογή και χειροτονία ακατάλληλων -από πολλές απόψεις- κληρικών και δη επισκόπων, τις οποίες ο Παναγιώτατος συστηματικά μετέρχεται, ούτε προπαντός οι οικουμενιστικοί ακροβατισμοί του Φαναρίου και των άλλων ανά την υφήλιο Οικουμενιστών μας εμπνέουν.
Ας αφήσει, λοιπόν, κατά μέρος τις Λουδοβίκειες νοοτροπίες ο Παναγιώτατος επειδή ούτε πείθουν, ούτε εντυπωσιάζουν κανένα, ούτε εκφράζουν το γνήσιο εκκλησιαστικό ορθόδοξο ήθος, αλλά το Βατικάνειο.
πηγή
Ο Πατριάρχης προφανώς πιστεύει ότι
οι ακροατές του ή είναι αγράμματοι ή είναι ηλίθιοι ,αλλά τι λέμε, εάν έχει υπόψη του την αγέλη των σιωπώντων Επισκόπων, σαφέστατα λάθος μηνύματα παίρνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου