Μεγάλο μυστήριο! Ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, ὁλοένα ξεθωριάζουνε οἱ μεγάλοι ἄντρες κ'οἱ λογῆς -λογῆς ἀποθεωμένοι. Πλήν ὁ Παπαδιαμάντης γίνεται ὁλοένα πιό ζωντανός, πιό ἀληθινός, πιό ἀγαπημένος, πιό ζωογόνος μέσα στίς ψυχές, ντυμένος στολήν ἀφθαρσίας. Γιατί εἶναι ἔνα κλαδί ἀμάραντο ἀπό τό πολύκλωνο δέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, πού τό φύτεψε ὁ Χριστός γιά νά εἶναι χλωρό κι' ἀνθισμένο στόν αἰῶνα, καί πού τό πότισε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, πού ἔλεγε: «Ὄταν ἀσθενῶ, τότε δυνατός είμί.» Ὀ Παπαδιαμάντης εἴναι ἡ Ἑλλάδα κ' ἡ Ὀρθοδοξία, πού ἡ δύναμή της πληθαίνει μέ τή φτώχεια, μέ τήν ἀγωνία, μέ τά μαρτύρια, ἡ Ὀρθοδοξία «ἤτις ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται».

κυρ-Φώτης Κόντογλου