Ένας μοναχός στή Σκήτη έπεσε κάποτε σέ κάποιο σφάλμα.
Μαζεύτηκαν οί Μοναχοί τής Σκήτης καί αποφάσισαν νά στείλουν καί νά καλέσουν τόν αββά Μωυσή. Εκείνος όμως δεν ήθελε νά έρθει. Τότε ό Πρεσβύτερος τής Σκήτης τού έστειλε κάποιον μοναχό νά τόν προσκαλέσει, λέγοντας: - Έλα, Γέροντα, γιατί ό λαός σέ περιμένει. Τότε ό Γέροντας σηκώθηκε καί αποφάσισε νά πάει. Πήρε έναν τορβά τρύπιο, τόν γέμισε μέ άμμο καί τόν βαστούσε στόν ώμο, πηγαίνοντας πρός τή Σκήτη.
Οί Μοναχοί τής Σκήτης, πού βγήκαν νά τόν προϋπαντήσουν, βλέποντας τούτο τό περίεργο πράγμα τόν ρωτάνε: - Τί σημαίνει αυτό, άγιε Γέροντα;
Καί εκείνος τούς απάντησε: - Αυτές είναι οί αμαρτίες μου, πού τρέχουν από πίσω μου καί δέν τίς βλέπω εγώ ό άθλιος, παρά τόλμησα καί ήρθα σήμερα νά κρίνω ξένες αμαρτίες...
Τότε όλοι οί Μοναχοί πού τό άκουσαν, δέν είπαν τίποτα στόν αδελφό πού έκαμε τό σφάλμα καί τόν συγχώρησαν.
2 σχόλια:
Αρκεί να μη βρίζεις τους αναγνώστες σου, δεν φταιν σε τίποτα.
Έ! Άν ορισμένοι κάνουν βρωμοδουλειές , κάπως φταίνε ! Έ ; δεν φταίνε ;
Δημοσίευση σχολίου