Δεν μας αξίζει τόση μυθολογία...

Θεωρώ τον Τσίπρα και την παρέα του «φυσικό φαινόμενο». Ένα παράγωγο ενός περίεργου οικοσυστήματος που αργά ή γρήγορα θα γεννούσε τα μικρά του τέρατα. Κάτι σαν τα γουρούνια της Κίρκης…

Όσο παρακολουθούσα το διάγγελμα της Ζακύνθου σκεφτόμουν ότι το αστείο παρατράβηξε. Ότι δεν έχει πια πλάκα το παραμύθι. Πως έχουν ξεπεράσει τα όρια κι αυτή η κακόγουστη φάρσα πρέπει να σταματήσει.

Ο άνθρωπος αυτός λειτουργεί πάντα σε ένα μυθικό, φαντασιακό επίπεδο υποδυόμενος ρόλους. Το επίπεδο επικοινωνίας που επιλέγει είναι ο πρωτόγονος μυθολογικός κύκλος. Όπως άλλωστε έκανε πάντα η Αριστερά στην Μεταπολίτευση.

Ο πρωθυπουργός από την Ιθάκη επαναβεβαίωσε ότι δεν τον αφορά η πραγματικότητα αλλά μόνο η επιβολή των μυθικών τεράτων της ελληνικής «προϊστορίας» που ζουν πάντα στο υποσυνείδητο των οπαδών του: η αμαρτωλή ελίτ, οι τράπεζες, οι «προηγούμενοι», η Δεξιά και οι «φασιστικές συμμορίες».

Τον Τσίπρα κάποιοι τον ψήφισαν και κάποιοι θα τον ξαναψηφίσουν. Αξίζει όμως σε όλους μας η περιδίνηση στους μυθικούς κύκλους της αρχαίας παράδοσης; Πόσο ακόμα μπορούμε να πελαγοδρομούμε μεταξύ Μονόκερων και Κενταύρων, παραδομένοι στις αντιφάσεις μας, έναντι του υπόλοιπου κόσμου;

H κοινωνία έχει ανάγκη από ταύτιση με την ιστορία της. Μια δυνατή επαναφορά στον πραγματικό χρόνο της οικονομίας, της καθημερινότητας, της δημιουργίας και της παραγωγικότητας.

Κάποιος πρέπει να πείσει αυτόν τον λαό ότι δεν υπάρχουν Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες και πως επαγγελματίες παραμυθάδες τους εμφυτεύουν στο μυαλό τους για να τους τρομάζουν όποτε τους βολεύει. Ότι τα τέρατα της "προϊστορίας" εμφανίζονται για να καλύψουν τις ανάγκες του λαϊκισμού και της δημαγωγίας.

Ο Τσίπρας θα στήσει σκηνικό τρωϊκού πολέμου μέχρι τις εκλογές. Και είναι βέβαιο ότι πάρα πολλοί οπαδοί του θα θελήσουν να "πολεμήσουν" για χάρη του "ποιητή" τους. Η αρχή έγινε χθες στην Ιθάκη. Στην ουσία δεν έληξε κανένα μνημόνιο. Απλώς, ο πρωθυπουργός κήρυξε την έναρξη της εκστρατείας.

Αυτή η κουλτούρα του προαιώνιου μίσους, που εξαπλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις του καθημερινού βίου, έχει μία πολύ βαθιά παθογόνα αιτία: το τεράστιο κενό που προκύπτει από την συνειδησιακή διάσταση, μεταξύ θεωρίας και πράξης. Πολλά παραμύθια για το παρελθόν που προκαλούν κρίσεις μεγαλείου, χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Πολλές υποσχέσεις προσωπικού μεγαλοϊδεατισμού που εκτρέφει και υποθάλπει ο πελατειασμός – π.χ η βεβαιότητα ότι όλοι έχουν δικαίωμα στο μέρισμα ενός χρεοκοπημένου κράτους... Τέλος, η έντεχνη συντήρηση των αντιπαραθέσεων στην κοινωνία, από το πολιτικό σύστημα, που εκβιάζει τον διχασμό για να διατηρήσει πάση θυσία, την πόλωση.

Εκεί θα πατήσει και πάλι ο άτεχνος και ημιμαθής παραμυθάς Αλέξης για να σώσει το σαρκίο του, ρισκάροντας να τινάξει στον αέρα την χώρα με την παροχολογία και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.

Ετοιμαστείτε για μεγάλες "ραψωδίες" μέχρι τις εκλογές. Ο μυθικός πόλεμος των τεράτων είναι μπροστά μας. Πάντα για το τίποτα και το πριν. Τα χειρότερα έρχονται...

Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα