Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

Αυτός είναι ο κόσμος ο μικρός ο μέγας! Κι εμείς ήρθαμε εδώ πριν λίγα δευτερόλεπτα..






Αποτέλεσμα εικόνας για Γιώργος Γραμματικάκης ο συγγραφέας της "Η Κόμη της Βερενίκης"Γιώργος Γραμματικάκης ο συγγραφέας της "Η Κόμη της Βερενίκης". Ο Γραμματικάκης χρησιμοποιώντας μια γλώσσα απλή, κατανοητή, διανθισμένη με ποιητικές αναφορές καταφέρνει να κάνει κατανοητές δύσκολες έννοιες της Κοσμολογίας, κλάδου της Αστρονομίας που ασχολείται με τη γένεση κι εξέλιξη του Σύμπαντος. Θέμα του βιβλίου λοιπόν η δημιουργία του Κόσμου από τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, γνωστής ως Big Bang, ως την παρουσία του Ανθρώπου πάνω στη Γη.
Ο τίτλος του βιβλίου συνδυάζει την αστρονομία, το μύθο και την ποίηση. «Κόμη της Βερενίκης» ονομάζεται ένας αστερισμός ανάμεσα στη Μεγάλη Άρκτο και τον Λέοντα, που πήρε το όνομα του από τη βασίλισσα Βερενίκη της Αιγύπτου και τα ωραία μαλλιά της που η ερωτευμένη βασίλισσα τα θυσίασε για να γυρίσει ζωντανός ο άντρας της από τον πόλεμο. Η Βερενίκη ήταν βασίλισσα, σύζυγος του Πτολεμαίου Γ΄ του Ευεργέτη, ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο της Αιγύπτου το 246 π.Χ. Ήταν φημισμένη για την ομορφιά της και ιδιαίτερα για τα πλούσια και μακριά μαλλιά της. Ήταν ακόμη νεόνυμφη όταν, ένα χρόνο μετά, εκείνος έφυγε για να πολεμήσει σε εκστρατεία στην Ασσυρία. Πέφτοντας σε κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της απουσίας του, υποσχέθηκε στη θεά Αφροδίτη ότι, αν ο βασιλιάς επέστρεφε σώος θα της αφιέρωνε την πλεξίδα της. Η Βερενίκη σύντομα πραγματοποίησε την υπόσχεσή της, αλλά μετά συνέβη το κακό: η πλεξίδα εξαφανίστηκε από το ναό. Το παλάτι επιστράτευσε τα μέσα των αλεξανδρινών τεχνών και επιστημών και ευτυχώς ο Κόνων, ο αστρονόμος της Αυλής, ανακάλυψε γρήγορα τα μαλλιά στον ουρανό, ως αστερισμό αμυδρών άστρων ανάμεσα στον Αρκτούρο και τον Λέοντα. Ο Καλλίμαχος, ο ποιητής των ανακτόρων, συνέθεσε αμέσως ελεγεία στην οποία ανέφερε ότι οι θεοί πήραν τα μαλλιά της και τα έκαναν αστερισμό στον ουρανό για να τον βλέπουν οι άνθρωποι και να θυμούνται και να επαινούν την σημασία του να είσαι συνεπείς με τον λόγο που έχεις δώσει..
Όπως αναφέρει το βιβλίο αφορμή για την δημιουργία όλων αυτών των μύθων ήταν το δέος που κατείχε τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων αντικρίζοντας το Σύμπαν, το οποίο προσπαθούσε να κατανοήσει για να καθησυχάσει πρωτίστως τον τρόμο του για το υπερφυσικό και το άγνωστο. Τις πρώτες μυθικές ερμηνείες για το Σύμπαν τις διαδέχτηκαν οι λογικές ερμηνείες των αρχαίων Ελλήνων και η ιστορία εμπλουτίστηκε και προχώρησε μέχρι και σήμερα χωρίς ακόμα να έχουμε ανακαλύψει όλα όσα θα θέλαμε. Το μόνο σίγουρο όπως λέει και ο Γραμματικάκης είναι πως "είμαστε όλοι φτιαγμένοι από αστερόσκονη.."
Όπως αναφέρει:
"Η εκτόξευση τεραστίων ποσοτήτων ύλης στο διάστημα απ'την μεγάλη έκρηξη εμφανίζεται ως πράξη σπάταλη.
"Τίποτε δεν είναι άσκοπο, τίποτε περιττό." έγραψε ωστόσο ο Αριστοτέλης' και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό είναι παραπάνω από αληθινό. Διότι, σε μία ή περισσότερες παρόμοιες εκρήξεις οφείλουμε κι εμείς την ύπαρξή μας! Η ανάγκη του ανθρώπου να συνδεθεί με τον αστρικό κύκλο και την αιωνιότητα, συμπίπτει εδώ με την επιστημονική πεποίθηση.
Ασφαλώς, είναι μια εικόνα που υπερβαίνει τα μέτρα της καθημερινότητος: Ότι ο άνθρακας στο χαρτί του παρόντος βιβλίου, ο χρυσός που κοσμεί το λαιμό μια γυναίκας ή ο φώσφορος των ψαριών, σχηματίστηκαν στο εσωτερικό κάποιου ή κάποιων αστέρων. Και σε κάποια στιγμή απογνώσεως εκσφενδονίστηκαν στο Σύμπαν για να συλληφθούν από τον αμυδρό πρόγονο της Γης.
Το ίδιο όμως ισχύει και για τα πρωτογενή υλικά της ανθρώπινης ύπαρξης- το οξυγόνο, τον σίδηρο ή το ασβέστιο- που συνιστούν το σώμα ή το μυαλό μας. Είναι προϊόντα επίμονης αστρικής κατεργασίας. Η αυτοκτονία του άστρου που τα σκόρπισε κάποτε ως αστρική σκόνη, δε φαίνεται μια πράξη άσκοπη. Συγκλονιστική όσο κι αν είναι η ιδέα, εντούτοις είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη. Και τη ζωή μας, οφείλουμε στο θάνατο κάποιου άστρου..."
Όσο για τον χρόνο που χρειάστηκε για την δημιουργία του ανθρώπου η παρομοίωση είναι πραγματικά μαγική:
Ο ανθρώπινος πολιτισμός άρχισε μόλις πριν 10.000 χρόνια περίπου, όταν ο νομάς-τροφοσυλλέκτης μετεξελίχτηκε σε γεωργό. Τότε συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό, ένα διανοητικό άλμα για τον άνθρωπο ότι δηλαδή μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στο περιβάλλον του, άλμα που τον οδηγεί σε τεχνολογικές επινοήσεις, όπως την κατασκευή του τροχού, του σκοινιού, των αγγείων, της κατεργασίας των μετάλλων κι αργότερα της γραφής και των επιστημών μέχρι τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα. Είναι μια κατάκτηση του ανθρώπου ποιοτική και ποσοτική, αφού κατακτά όλο και πολυπλοκότερα κι όλο και περισσότερα επίπεδα γνώσεων! Τέλος η ύπαρξη της συνείδησης του εαυτού μας και του Όλου, της συνείδησης που αναζητά την αλήθεια, που θαυμάζει την ομορφιά, που θέτει φιλοσοφικά ερωτήματα, που συνδέει τον εαυτό μας με τον κόσμο, είναι ένα φαινόμενο αγνώστου προελεύσεως και μηχανισμού. Ο εξέχων φυσικός R. Penrose τονίζει «η συνείδηση είναι ένα τόσο σπουδαίο φαινόμενο που αδυνατώ να πιστέψω ότι εμφανίζεται τυχαία.. μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ένα Σύμπαν κυβερνώμενο από νόμους που δεν επιτρέπουν την συνείδηση (την ύπαρξη της συνείδησης) δεν αποτελεί καθόλου Σύμπαν».
Και όπως αναφέρει ο Γραμματικάκης: "Μια λοιπόν που η Γή, είναι η μόνη που, αποδεδειγμένα φιλοξενεί ζωή, αξίζει να ρίξομε μια ματιά στην ταραχωδη ιστορία του πανέμορφου πλανήτη μας. Οι ρίζες βέβαια της ιστορίας αυτής χάνονται στα βάθη του χρόνου. Tο Σύμπαν δημιουργήθηκε απο μια αιφνιδιαστική, Μεγάλη Έκρηξη, που συνέβη πριν από 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Κι ενώ ο αυτουργός της Εκρήξεως -αν υπήρξε- παραμένει πάντοτε άγνωστος, το Σύμπαν άρχισε από τότε να διαστέλλεται, να μετασχηματίζεται, να δημιουργεί άστρα και πλανήτες. Πριν από πέντε μάλιστα δισεκατομμύρια χρόνια, το Σύμπαν φθάνει σε μια καθοριστική στιγμή: Δημιουργεί το Ηλιακό μας σύστημα, ενώ ένας από τους πλανήτες του, που πολύ αργότερα θα ονομασθεί Γη, φέρει την μέγιστη ευθύνη να φιλοξενήσει το θαύμα της Ζωής.
Κι ενώ ο σύγχρονος άνθρωπος, καθιστά συχνά την ζωή αυτή πιεστική και ανούσια, είναι νομίζω πολύ διδακτικό να συνοψίσομε την ιστορία της Γης. Κυρίως όμως, πως φτάσαμε στις πρώτες μορφές ζωής, αλλά και στην ανθρώπινη κορύφωση της:
Ας αντιστοιχίσουμε λοιπόν αυτήν την ιστορία των περίπου πέντε δισεκατομμυρίων ετών με κάτι πιο προσιτό στην σκέψη: Την διαδρομή ενός και μόνον ημερολογιακου έτους. Η πρώτη του ημέρα -η 1η Ιανουαρίου- ταυτίζεται με τον σχηματισμό του πλανήτη μας, ενώ η τελευταία -η 31 Δεκεμβρίου- με το σήμερα. Για τους πρώτους μήνες του υποθετικού αυτού έτους, δηλαδή μέχρι τις αρχές Μαρτίου, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία. Η Γη είναι πιθανόν μια στροβιλιζόμενη μάζα αερίων και σκόνης, ενώ στην συνέχεια στερεοποιείται και αποκτά μια αρχικά δηλητηριώδη ατμόσφαιρα. Η ζωή, σε πρωτόγονες μορφές της, εμφανίζεται μέσα στον Απρίλιο - ο Aπρίλης είναι ο σκληρότατος μήνας, έγραψε ο T.S Eliot - και αφού έχουν ήδη περάσει εκατό ημέρες από την αρχή. Έκτοτε, και για πολλούς μήνες, υπάρχει πάλι μια σχετική ασάφεια ως προς την διαμόρφωση του πλανήτη. Η σύγκρουση των τευτονικών πλακών δημιουργεί ηπείρους, οροσειρές και βαθύτατα ωκεάνια ρήγματα, ενώ η εξέλιξη της ζωής προχωρά με ανεπαίσθητα βήματα.
Είναι μόνον στα μέσα Νοεμβρίου -σαράντα πέντε πριν από το σήμερα- που η ζωή κυριαρχεί στους ωκεανούς, ενώ προς τη στεριά εξέρχεται δεκαπέντε μέρες αργότερα.
Κατά τα μέσα Δεκεμβρίου, την επιφάνεια της Γης καλύπτουν δάση, λουλούδια αλλά και αρχέγονες μορφές του ζωικού της κόσμου. Μια εβδομάδα πριν από το σήμερα, οι φοβεροί δεινόσαυροι κυριαρχούν, ενώ οι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι εμφανίσθηκαν λίγες ώρες πριν από το τώρα. Όσο για τον περιλάλητο Homo Sapiens, ίχνη της παρουσίας του εντοπίζονται μόνον μια ώρα πριν από το σήμερα.
Σε αυτήν την μία και μόνον ώρα, στην διαδρομή ενός ολόκληρου έτους, συμβαίνει ουσιαστικά η ανθρώπινη εξέλιξη. Λίγα μόνον λεπτά κατέχει η γραπτή ανθρώπινη ιστορία. Ενώ μόνον σε μερικά δευτερόλεπτα μετράται η περίοδος που η επιστήμη και τεχνολογία μετατρέπουν τον άνθρωπο, από υπόδουλο, σχεδόν σε κυρίαρχο του φυσικού κόσμου..
Αυτός είναι ο κόσμος ο μικρός ο μέγας! Κι εμείς ήρθαμε εδώ πριν λίγα δευτερόλεπτα.. Μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος ο άνθρωπος προσπαθεί να κατανοήσει τον ίδιο αλλά και τον κόσμο. Όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν:" Είναι υποχρέωση κάθε ανθρώπου να δώσει πίσω στον κόσμο τουλάχιστον το ισοδύναμο αυτού που έχει πάρει από αυτόν..." Όσο για την κατανόηση έλεγε πως "Το σύμπαν είναι σαν ένα τεράστιο ταχυδακτυλουργικό κόλπο και οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν πώς το κάνει αυτό που κάνει. Όμως η λογική θα σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία θα σε πάει παντού. Γι' αυτό και οι μύθοι για την δημιουργία του σύμπαντος με συναρπάζουν. Η φαντασία πολλές φορές είναι πιο σημαντική από τη γνώση..."



 
 
Με μια τράτα ολόχρυση
με σουρωτήρι πάτο,
στο σκότος πλέει αβύθιστη
με πλήρωμα φευγάτο.

Αντί πανιά πουκάμισα
και για κουπιά τα χέρια,
ψαρεύει αναστεναγμούς
και τους πουλάει στ’ αστέρια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Βρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού.

Χιλιάδες μάτια την κοιτάν
καρδιές την προσκυνάνε,
κι όσοι παραλογίζονται
που πάει τη ρωτάνε.

Πηγαίνω μεσοπέλαγα
με τ’ άλμπουρα της νίκης,
για να χτενίσω τα λυτά
μαλλιά της Βερενίκης

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού

Φεγγάρι παλιοφέγγαρο
φεγγάρι μεταξένιο,
τη νύχτα κάνεις φωτεινή
κι εμένα αλλοπαρμένο.

Οι πρώτοι και καλύτεροι
σε ψάχναν στα ρυάκια,
κι εγώ από τη Λάρισα
σου στέλνω τραγουδάκια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η σελήνη μας η κουρελού.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

..μαλιστα...μετα απο... μεγατονους, ακατανοητης στους μη ειδικους επιστημοσυνης,
οi κυριοi επιστημωνes, απεφανθηsan.Η φαντασια ...uber alles.
...ρε gia fantasoy fantasia to antropos... ouaaou....
Βαβέλ, φίλε μου,βαβέλ.

Ανώνυμος είπε...

Θέμα του βιβλίου λοιπόν η δημιουργία του Κόσμου από τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, γνωστής ως Big Bang, ως την παρουσία του Ανθρώπου πάνω στη Γη.
Να του δωσετε να διαβασει το βιβλιο της Γενεσης αυτουνου του καλου κυριουλη και μετα να το διαβασετε κι εσεις
Σας πληρωνουν αυτοι και τους διαφημιζετε;

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Δεν μας πληρώνει κάποιος να διαφημίσουμε κάτι είναι προσβολή να το λες αυτό γα την παράγκα μας , και παρολο που διαφωνούμε μαζί του ακόμη και σε ολόκληρη την αλλοτριωμένη λογική του μας εντυπωσιάζουν οι δρόμοι που ένας δεδηλωμένος άθεος προσπαθεί να ισορροπεί …ας δείχνουμε σε «αυτουνούς» λίγο έλεος ε

Ανώνυμος είπε...

Εαν εν ημερα κρισεως κατηγορηθεις απο τον Κυριο για παραπλανηση συνειδησεων να ξερεις οτι καποια αντιπαθητικη σε ειχε προειδοποιησει
Το μεγαλο παιχνιδι ειναι να μη χασουμε την ψυχη μας κι οχι να χειροκροτουμε τους ακροβατισμους ενος αθεου
Θα ειχε νοημα η θεαματικη του μετανοια πιθανον αλλα ως εκει

Ανώνυμος είπε...

Επισης το αν διαφωνεις μαζι του πρεπει καπου να φανει
Εκτος κι αν το γυρισες σε free forum ο,τι να ´ναι ιδεων οποτε αστο

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

προς 9:09 μ.μ
Γλυκό μας κορίτσι δεν είναι κατηχητικό εδώ μηπως έχεις μπερδέψει τα «μπούτια» σου εε

Ανώνυμος είπε...

Εισαι αγενης και φρικτος

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Ω ναι !αν θες να στα πούμε και αλατισμένα, γιατί αν συνεχίζεις να σχολιάζεις με αυτό υφακι δεν θα το γλυτώσεις…

Ανώνυμος είπε...

1. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως ο συγκεκριμένος δεδηλωμένος άθεος αλλά και ο κάθε άθεος θα καταλήξει στο πυρ το εξώτερον ενώ εμείς μπορούμε να κοκορευόμαστε για την εξασφαλισμένη θεσούλα μας στον Παράδεισο;

2. Αν αυτός ο άθεος κύριος νιώσει τον Μεγάλο Κύριο έστω και δευτερόλεπτα πριν κλείσει τα μάτια του, παίζει να κερδίσει πρώτη θεσούλα, ενώ εμείς μετά βίας θα ψάχνουμε για μέσο..

3. Είναι αρκετή μια εσωτερική μετάνοια. Δεν χρειάζεται να την διατυμπανίζουμε.
4. γράφω μαλακιες άρα ας μην δημοσιευτούν..
5. συνεχιζω …
6. "Την φαντασία μπορείς να την φορέσεις κι από την ανάποδη και σε οποιοδήποτε μέγεθος." Ο.Ελύτης

Ανώνυμος είπε...

7. Αγαπώ Τρελλογιάννη